Σε συνέχεια του χθεσινού μας άρθρου με τίτλο «ένα διαφορετικό καλοκαίρι» θίξαμε το ζήτημα της ρηχότητας της ελληνικής αγοράς παραγώγων και των χαμηλών τζίρων, που δεν βοηθούν στην εξέλιξή και την απογείωση της στα μεγάλα επενδυτικά σαλόνια του πλανήτη. Έπειτα από απαίτηση πολλών αναγνωστών θα αναλύσουμε περισσότερο την συγκεκριμένη μας θέση.
Σημειώναμε χαρακτηριστικά «πολλές φορές έχω επισημάνει ότι το βασικό πρόβλημα της ελληνικής χρηματαγοράς είναι η έλλειψη κερδοσκοπικών κεφαλαίων στην αγορά των παραγώγων. Αυτό κατά κύριο λόγο οφείλεται στους χαμηλούς τζίρους ως συνέπεια των μικρών πολλαπλασιαστών. Πριν από δύο μήνες ξεκίνησε ο τραπεζικός δείκτης στις 550 μονάδες και παραμένει εκεί χωρίς να γίνεται ούτε ένα Συμβόλαιο Μελλοντικής Εκπλήρωσης. Η εικόνα στον FTSE δεν είναι καλύτερη καθώς μόλις και μετά βίας μέσα σε τρεις ώρες συνεδρίασης κάνει κατά μέσο όρο 100 Συμβόλαια, ενώ ο επόμενος μήνας μόλις ένα συμβόλαιο.
Ο πολλαπλασιαστής επί 2 δεν προσφέρει σημαντικά κέρδη, καθώς μια άνοδο ή πτώση της τάξεως του 1% θα φέρει μια απόδοση που θα καλύπτει απλώς τις προμήθειες της χρηματιστηριακής όταν στις διεθνείς αγορές οι πολλαπλασιαστές είναι από 25 έως 50. Οι κερδοσκόποι είναι απαραίτητοι για το σύστημα, καθώς είναι αυτοί που βοηθούν την αγορά δίνοντας την απαραίτητη ρευστότητα για να κινηθεί. Διαφορετικά δεν υπάρχει λόγος διαπραγμάτευσης μιας μετοχής σε οργανωμένη αγορά. Αυτό φαίνεται καθαρά στην ελληνική χρηματαγορά όπου πολλές εταιρείες του FTSE μόλις και μετά βίας κάνουν τζίρους πάνω από 50.000 τεμάχια όλη την ημέρα.
Μια αλλαγή του πολλαπλασιαστή θα έδινε ώθηση στην αγορά των παραγώγων που θα κινούσε το ενδιαφέρον των κερδοσκόπων και των intraday κινήσεων και θα ωφελούσε τα μέγιστα και την υποκείμενη αγορά των μετοχών. Φανταστείτε τη Wall Street χωρίς παράγωγα με πολλαπλασιαστή 50, όπου μια κίνηση 2% αποφέρει διπλασιασμό αποδόσεων σε δείκτες, ενώ οι πολλαπλασιαστές σε μετοχές της τάξεως του 100 μπορούν να αποφέρουν τεράστια κέρδη σε pout-call με ελάχιστα κεφάλαια επένδυσης και την ελάχιστη απώλεια επενδύσιμου κεφαλαίου σε σχέση επένδυσης με απόδοση.
Αναλυτικότερα, ένας επενδυτής ο οποίος θα επενδύσει σε μια πτώση του ΓΔ μέσω ενός put στον FTSE με τιμή στόχο το 2.150 θα πληρώσει ένα τίμημα της τάξεως του 25*2=50 ευρώ. Εάν ο δείκτης υποχωρήσει 3% τότε τα κέρδη του επενδυτή θα είναι της τάξεως του 40*2=80 ευρώ (οι τιμές είναι ενδεικτικές και επηρεάζονται από τη μεταβλητότητα και τον χρόνο λήξης). Εάν ο επενδυτής επιχειρήσει να επενδύσει σε put στον S&P 500 ακόμα και σε χαμηλότερες τιμές από τον υποκείμενο δείκτη π.χ. Τιμή δείκτη 4400, τιμή put 3500 θα πληρώσει 250 δολάρια (τιμή δικαιώματος 5 πολλαπλασιαστής *50=250 δολ).εάν υποχωρήσει ο δείκτης κατά 3% τότε η τιμή του δικαιώματος θα αξίζει 12*50=600 δολάρια (κέρδος 350 δολ). Για να καταλάβουμε τη διαφορά και τον σημαντικό ρόλο που παίζει ο πολλαπλασιαστής στη ρευστότητα που δίνεται στο σύστημα, εάν ήταν 2 όπως στο ελληνικό χρηματιστήριο θα πληρώναμε 5*2=10 δολ για την αγορά του δικαιώματος και θα κερδίζαμε 12*2=24 δολ!
Οι προμήθειες εισόδου - εξόδου περίπου στα 10-20 δολάρια. Αν τώρα κάποιος πιστεύει ότι μια μετοχή όπως η Tesla θα υποχωρήσει από τα σημερινά επίπεδα των 700 δολ. στα 600 θα πληρώσει 1,76*100=176 δολ.για ένα δικαίωμα Αυγούστου. Αν υποχωρήσει η μετοχή κάτω από τα 600 δολ στα 590 θα λάβει 10*100=1000δολ. Και εάν μιλήσουμε για μια πτώση μεγαλύτερη κοντά στα 550 δολ η τιμή θα βρεθεί κοντά στα 50*100=5000 δολάρια.
Να τονίσουμε ότι στη Wall Street οι διακυμάνσεις των τιμών της τάξεως του +5,-5 αποτελούν καθημερινό φαινόμενο και ο βασικός λόγος είναι η παγκόσμια ζήτηση του προϊόντος που εξάγουν που δεν είναι άλλο από την κερδοσκοπία στις αγορές χρήματος και παραγώγων. Ακόμα και για επενδυτές που θα τους ενδιέφερε μια ουσιαστική κάλυψη του χαρτοφυλακίου τους στην ελληνική αγορά μέσω αντιστάθμισης κινδύνου με συμβόλαια πάνω στον δείκτη θα πρέπει για μια αξία π.χ. 100.000 ευρώ σε μετοχές να αγορασθούν Ν=αξία χαρτοφυλακίου/αξία σμβ* συντελεστή β (με τιμές ενδεικτικές,δηλ. 1,2*100.000/2150*2=27 σμβ). Φανταστείτε 30 επενδυτές των 100.000 ευρώ να θελήσουν να αντισταθμίσουν τα χαρτοφυλάκια τους θα χρειαζόταν 27*30=810 σμβ όταν κατά τη χθεσινή συνεδρίαση η αγορά έκανε 544 κοντινά λήξης Αυγούστου και 47 μακρινά, λήξης Σεπτεμβρίου. Αν ο συντελεστής ήταν στο 10 τότε θα χρειαζόμασταν 5 συμβόλαια μεγαλύτερης αξίας και περισσότερων ζημιών/κερδών.
Καθώς λοιπόν οι κερδοσκόποι είναι αυτοί που δίνουν την καθημερινή και απαραίτητη ρευστότητα στο σύστημα, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των χρηματαγορών. Μπορεί να κατακρίνουμε τις πρακτικές τους πολλές φορές αλλά μη ξεχνάμε ότι όλοι κατά βάθος είμαστε εν δυνάμει κερδοσκόποι. Η κύρια επενδυτική στρατηγική που ακολουθεί ένας κερδοσκόπος, από την έναρξη της καριέρας του μέχρι και το τέλος της, είναι μία: Η επίτευξη, όσο το δυνατόν μεγαλύτερων κερδών. Κάτι που αναζητεί και ένας «παραδοσιακός επενδυτής» που αποφασίζει με βάση τις μερισματικές αποδόσεις, τις ταμειακές ροές, τα ταμειακά διαθέσιμα, τον δανεισμό κ.ο.κ.
Η μακρόχρονη εμπειρική επαφή με τις χρηματιστηριακές αγορές έχει ως αποτέλεσμα να εξελίξει και να δημιουργήσει διάφορες τακτικές και επιμέρους στρατηγικές ώστε να επιφέρουν περισσότερα κέρδη και στον κερδοσκόπο αλλά και στον επενδυτή. Όταν υπάρχει το κατάλληλο μέρος και οι κατάλληλες συνθήκες τότε κερδοσκόποι και επενδυτές γίνονται ένα. Όταν υπάρχει η ελληνική αγορά όπου ένας νικητής του τζακ ποτ στο τζόκερ μπορεί να κινήσει το μισό χρηματιστήριο, τότε μάλλον κάτι δε δουλεύει σωστά.
Εν μέσω ενός χείμαρρου απεριόριστης ρευστότητας στον πλανήτη η ελληνική αγορά κοιμάται, ήρθε η ώρα να ξυπνήσει, να απογειωθεί και να προσελκύσει κεφάλαια τα οποία θα διψούν για αποδόσεις. Όταν οι μοναδικοί ξένοι μεγαλοεπενδυτές προσπαθούν να ισοφαρίσουν τις ζημίες τους από τις επενδύσεις τους στις τράπεζες και μας βομβαρδίζουν καθημερινά με θετικές ειδήσεις για τις μελλοντικές προσδοκίες τους σε έναν τραπεζοκεντρικό, εκ νέου ΓΔ θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο. Όταν ο δείκτης των τραπεζών δεν γράφει ούτε ένα συμβόλαιο την ημέρα τότε θα πρέπει να αναρωτηθούμε όλοι μας γιατί δεν αγοράζουν συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης αφού και λιγότερα χρήματα θα βάλουν και περισσότερα θα κερδίσουν;
Σίγουρα τα παράγωγα στα χέρια ενός ενημερωμένου και εξοικειωμένου επενδυτή μπορούν να αποδειχτούν πολύ χρήσιμα, ενώ στα χέρια ενός άπειρου επενδυτή μπορούν να αποφέρουν πολύ δυσμενή αποτελέσματα. Αν θέλουμε όμως να αλλάξουμε σελίδα θα πρέπει να αντιγράψουμε τις μεγάλες χρηματαγορές του πλανήτη και τους απλούς κανόνες που διέπουν την εύρυθμη λειτουργία τους. Εξάλλου οι περισσότεροι πλέον επενδυτές ξεκίνησαν συναλλαγές στις διεθνείς αγορές αν αργήσουμε θα τους χάσουμε και τους τελευταίους ρομαντικούς του ελληνικού χρηματιστηρίου.
