Στη πρέσα βάζουν οι δανειστές τις αντοχές της κυβέρνησης και στα ενεργειακά, τουλάχιστον σε επίπεδο χρονοδιαγραμμάτων, καθώς θέτουν ασφυκτικές προθεσμίες για την εφαρμογή των ελληνικών "ισοδύναμων" απέναντι στη πώληση του ΑΔΜΗΕ και της Μικρής ΔΕΗ.
Δίνουν καταρχήν περιθώριο έως τον Ιούνιο του 2016, προκειμένου η κυβέρνηση να έχει προκηρύξει το διαγωνισμό εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την πώληση σε στρατηγικό επενδυτή του 20% του ΑΔΜΗΕ. Η επιτυχής έκβαση του διαγωνισμού συνιστά το σημείο-κλειδί της ελληνικής πρότασης για τη θυγατρική της ΔΕΗ, που σαν περιουσιακό στοιχείο έχει τα δίκτυα ηλεκτρισμού, και σύμφωνα με την οποία, το 20% της εταιρείας πωλείται σε ευρωπαϊκό διαχειριστή, το 51% περνά στο Δημόσιο και το 29% εισάγεται στο χρηματιστήριο.
Σύμφωνα ωστόσο με το σχέδιο συμφωνίας που έχει στα χέρια της η ελληνική κυβέρνηση, εάν μέσα στο επόμενο δίμηνο δεν έχει προκηρύξει το διαγωνισμό, τότε θα πρέπει έως τον Οκτώβριο του 2016 να ανακοινώσει ημερομηνία υποβολής δεσμευτικών προσφορών για την πώληση του 100% του ΑΔΜΗΕ. Στο κακό για την ελληνική πλευρά αυτό σενάριο καταρρίπτεται μια από τις πιο εμβληματικές κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων. Σε μια τέτοια περίπτωση η αποκρατικοποίηση του ΑΔΜΗΕ θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί μέσα στο 2017.
Σε δοκιμασία όμως βάζουν οι δανειστές άλλη μια λεπτή κόκκινη γραμμή της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ που αφορά τη μνημονιακή υποχρέωση να μειωθεί το μερίδιο της ΔΕΗ στην αγορά κατά 25% ως το 2018 και κατά 50% ως το 2020.
Σύμφωνα πάντα με το σχέδιο συμφωνίας που έχουν αποστείλει οι θεσμοί, εάν δεν περπατήσει η ελληνική πρόταση για τις δημοπρασίες μέρους της παραγωγής της ΔΕΗ (μοντέλο ΝΟΜΕ), τότε οι δανειστές μιλούν για πώληση ακόμη και του 40% των μονάδων της, σημαντικά περισσότερων δηλαδή από το 30% που προέβλεπε ο νόμος για τη Μικρή ΔΕΗ. Η βάση, τα κομματικά στελέχη και η ΓΕΝΟΠ βρίσκονται με το όπλο παρά πόδα, καθώς ο νόμος για τη μικρή ΔΕΗ έχει απλώς παγώσει, δίχως να έχει καταργηθεί, κάτι για το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε δεσμευτεί, εξ ου και η κριτική που δέχεται ο αρμόδιος υπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας Πάνος Σκουρλέτης.
Επιπλέον, εάν δεν υπάρξει συμφωνία για τις δημοπρασίες, το ίδιο πάντα κείμενο υποχρεώνει τη κυβέρνηση να μεταβιβάσει στο ΤΑΙΠΕΔ και το υπόλοιπο 34% της ΔΕΗ που έχει το Δημόσιο (πέραν του 17% που ήδη κατέχει το Ταμείο). Σε μια τέτοια περίπτωση θα μιλάμε για πώληση του 51% της ΔΕΗ.
Η πλευρά του υπουργού πάντως είναι κατηγορηματική. Επιμένει πως δεν τίθεται θέμα πώλησης μονάδων της ΔΕΗ και ότι "έχουμε συμφωνήσει σε όλα με τους δανειστές, επιτυγχάνοντας μάλιστα στο τελικό κείμενο να συμπεριληφθεί η δική μας διατύπωση τόσο για τον ΑΔΜΗΕ, όσο και για τις δημοπρασίες ΝΟΜΕ". Σύμφωνα πάντα με τη πλευρά Σκουρλέτη, η τιμή εκκίνησης των δημοπρασιών, που θα περιλαμβάνει παραγωγή τόσο λιγνιτική όσο και υδροηλεκτρική, θα είναι αρκετά κάτω από την εκάστοτε Οριακή Τιμή του Συστήματος (41,4 ευρώ/ μεγαβατώρα για το Μάρτιο). Δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά - δηλαδή με τιμές 45-46 ευρώ, σαν αυτές που επεδίωκε η ΔΕΗ- καθώς σε μια τέτοια περίπτωση ουδείς ιδιώτης θα εμφανιζόταν στις δημοπρασίες.
Ακόμη πάντως και αν εγκριθούν τα ελληνικά ενεργειακά ισοδύναμα, στελέχη της αγοράς θεωρούν ότι δύσκολα θα φύγει δια παντός από το τραπέζι το ενδεχόμενο της πώλησης μονάδων της ΔΕΗ. Δεν αποκλείουν να συμπεριληφθεί στα επιπλέον μέτρα-"ρεζέρβα" ύψους 3 με 3,6 δισ. ευρώ που απαιτεί το ΔΝΤ ως το 2018, προκειμένου να εφαρμοστούν σε περίπτωση που φανεί ότι δεν βγαίνουν τα νούμερα του μνημονίου που έχει υπογράψει η Ελλάδα.
Η ίδια πάντα συλλογιστική λέει ότι εφόσον η ελληνική πλευρά συμφωνήσει με το ΔΝΤ σε ένα τέτοιο πακέτο μέτρων "stand buy", τότε είναι λογικό αυτό να κάνει αναφορά σε περισσότερες διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις απ' ότι η επικείμενη συμφωνία, με έμφαση σε τομείς όπως τα ενεργειακά και οι αποκρατικοποιήσεις.
Γ.Φ.
