Του Γιώργου Σ. Σκορδίλη
Πριν από λίγες μέρες ολοκληρώθηκε στην Βουλή η συζήτηση του σχεδίου νόμου για την παραχώρηση υπηρεσιών δέκα ακόμη λιμένων ανωνύμων εταιριών, όπως προέβλεπε το αρχικό πλάνο του ΤΑΙΠΕΔ.
Στην διάρκεια της συζήτησης αυτής, ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Φώτης Κουβέλης και ο Τομεάρχης Ναυτιλίας της Νέας Δημοκρατίας κ. Γιάννης Πλακιωτάκης είχαν μικρές μεν, αλλά ενδιαφέρουσες επί της ουσίας, λεκτικές αντιπαραθέσεις.
Από αυτήν ανταλλαγή, ας το πούμε κομψά, επιχειρημάτων, προέκυψε ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο το οποίο δεν ήταν και συνεχίζει να μην είναι και πολύ ξεκάθαρο σε πρώτη ανάγνωση.
Ποιο είναι αυτό το στοιχείο;
Πως δεν υπάρχουν business plan για την παραχώρηση αυτών των δέκα λιμανιών.
Δεν ξέρουμε τι θα πουλήσουμε, πόσο θα το πουλήσουμε, πως θα το πουλήσουμε.
Δεν έχουμε ιδέα. Απλά θα πουλήσουμε...
Το ΤΑΙΠΕΔ ετοίμασε μια πολύ γρήγορη και συνοπτική παρουσίαση των δέκα αυτών λιμανιών.
Σε αυτή την παρουσίαση επιχειρείτε μια πρώτη προσέγγιση στην καταγραφή των δυνατοτήτων των δέκα αυτών λιμανιών και κυρίως στην καταγραφή των λιμενικών υπηρεσιών που θα μπορούσαν ή που ήδη παρέχουν.
Πριν από πολύ καιρό το ΤΑΙΠΕΔ είχε προσλάβει ως σύμβουλο του, ειδικά στην ανάλυση της εμπορικής πολιτικής, μια εταιρία συμβούλων που συνδέονταν με το λιμάνι του Rotterdam και συγκεκριμένα την εταιρία Port Consultants Rotterdam.
Θεωρητικά τώρα η εν λόγω εταιρία ανέλυσε το κάθε λιμάνι και κατέθεσε μια σειρά από προτάσεις για τι θα μπορούσε να κάνει έκαστο εξ αυτών, τι δυνατότητες έχει και ποιες πιθανότατα είναι οι αγορές στις οποίες θα μπορούσε να αναπτύξει δραστηριότητα.
Θεωρητικά και πάλι η καταγραφή αυτών των δυνατοτήτων είναι ικανή να προσελκύσει και το ανάλογο επιχειρηματικό ενδιαφέρον...
Φυσικά κανείς δεν είδε ποτέ αυτές τις αναλύσεις της εν λόγω εταιρίας και ως εκ τούτου κανείς δεν γνωρίζει τι στοιχεία έχουν χρησιμοποιηθεί και τι συμπεράσματα έχουν εξαχθεί. Αλλά, είναι λογικό να υποθέσει κανείς πως οι άνθρωποι της Rotterdam ξέρουν να κάνουν την δουλειά τους.
Οι βασικοί άξονες αυτών των αναλύσεων προφανώς συμπεριλαμβάνονται - με αδρές γραμμές - στην παραπάνω παρουσίαση του ΤΑΙΠΕΔ.
Πάμε τώρα παρακάτω.
Όλα τα είδαμε. Business Plan όμως ως τώρα δεν έχουμε δει.
Κανείς δεν γνωρίζει τι προσδοκά η κυβέρνηση από αυτές τις παραχωρήσεις.
Εγώ π.χ. αλλά και εσείς που διαβάζετε τώρα αυτές τις γραμμές και ήδη εδώ και πολλά χρόνια φορολογήστε αγρίως και νυχθημερόν, δεν θα θέλατε να ξέρετε πως η κυβέρνηση ετοιμάζεται να παραχωρήσει το λιμάνι του Ηρακλείου (τυχαία η επιλογή) και πως προσδοκά να πάρει από αυτή την παραχώρηση δέκα ευρώ;
Τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει. Και δεν υπάρχει γιατί δεν έχει στοχοποιηθεί το οικονομικό όφελος που αναμένουμε.
Και δεν έχει στοχοποιηθεί το οικονομικό όφελος. Και γιατί δεν έχουν τεθεί στόχοι;
Γιατί μας λένε οι αναλύσεις ότι π.χ. το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης είναι ταμάμ ότι πρέπει για την ακτοπλοία (!), αλλά εμείς δεν είμαστε και τόσο σίγουροι πως η Αλεξανδρούπολη είναι ελκυστική σε κάποιους για ακτοπλοΐα.
Δεν ξέρουμε δηλαδή ούτε τα βασικά. Γιατί είναι κατάλληλο το κάθε λιμάνι. Υποθέσεις κάνουμε. Μην είναι αυτό ή Μην είναι το άλλο;
Απλά περιμένουμε να εμφανιστεί κάποιος να ενδιαφερθεί. Να μας πει τι θέλει να κάνει στο λιμάνι και να μας πει και πόσα δίνει να τελειώνουμε...
Και αναρωτιέμαι, αν αυτό δεν είναι ξεπούλημα τότε τι είναι το ξεπούλημα;
