Στα 8,5 δισ.ευρώ ανέρχεται το δημοσιονομικό κόστος των μέτρων που εξήγγειλε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλεξ. Τσίπρας για τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και την ανακούφιση όσων έχουν πληγεί από την πανδημία.
Η εφαρμογή ενός τέτοιου πακέτου, με δεδομένο ότι η Κυβέρνηση ήδη έχει εφαρμόζει μία δέσμη μέτρων η οποία αισίως έχει φθάσει τα 14 δισ. ευρώ, θα οδηγούσε σε πλήρη δημοσιονομικό εκτροχιασμό εκτινάσσοντας το έλλειμμα του Προϋπολογισμού στο 14% του ΑΕΠ από το 8,9% που προβλέπει το ΔΝΤ ότι θα κλείσει για φέτος. Για τον χρηματοπιστωτικό τομέα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε την ανάγκη να διατηρηθεί μία τουλάχιστον τράπεζα υπό δημόσιο έλεγχο.
Το δημοσιονομικό κόστος των εννέα προτάσεων που εξήγγειλε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για την ενίσχυση της ρευστότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων υπολογίζεται από τον ίδιο σε 5,7 δις.ευρώ . Όμως θα πρέπει να προστεθούν και άλλα 2,7 δισ. ευρώ η κοστολόγηση των απωλειών στα δημόσια ταμεία από το «κούρεμα» των χρεών της πανδημίας κατά 40% έως 60%.
Υπουργείο Οικονομικών στα 11,6 έως 17,6 δισ. ευρώ το κόστος των μέτρων ΣΥΡΙΖΑ
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Υπουργείου Οικονομικών οι υπολογισμοί του ΣΥΡΙΖΑ είναι εντελώς λανθασμένοι καθώς το δημοσιονομικό κόστος τριών μόνο από τα μέτρα που προτείνει αγγίζει τα 15 δισ. ευρώ.
Συγκεκριμένα:
Για επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών οριζόντια, για 6 μήνες. Να ενημερώσουμε ότι τα έσοδα από ασφαλιστικές εισφορές είναι περί το 1 δισ. ευρώ τον μήνα. Ακόμα και εάν περιοριστεί το μέτρο στους πληττόμενους κλάδους, το κόστος για 6 μήνες ανέρχεται σε 4 δισ. ευρώ.
Για μη επιστροφή των Επιστρεπτέων Προκαταβολών. Μαζί με τον 7ο κύκλο του χρηματοδοτικού εργαλείου, η συνολική ενίσχυση θα ξεπεράσει τα 8,3 δισ. ευρώ. Από αυτά, προς επιστροφή είναι περίπου το 50%, ήτοι περί τα 4,2 δισ. ευρώ.
Για το νέο πρόγραμμα κάλυψης πρώτων υλών για την εστίαση και μιλάει για οριζόντια κάλυψη του 30% των προμηθειών των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. Σύμφωνα με το Υπ. Οικονομικών το κόστος των εισροών για το 2019, μόνο των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων που έλαβαν ενίσχυση από την τελευταία Επιστρεπτέα Προκαταβολή 6, ανέρχεται σε 31,4 δισ. ευρώ. Επιδότηση 30% θα σήμαινε ταμειακή εκροή ύψους 9,4 δισ. ευρώ. Εάν περιοριστούν περαιτέρω οι επιλέξιμες επιχειρήσεις, αποκλειστικά στους κλάδους στους οποίους έχουν επιβληθεί περιοριστικά μέτρα, τότε το κόστος ανέρχεται σε 3,4 δισ. ευρώ.
Το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζεται σε τρεις πυλώνες:
Στον πρώτο πυλώνα που αφορά στη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους προτείνεται μεταξύ άλλων την πλήρη διαγραφή τόκων και προσαυξήσεων και την αποπληρωμή της υπόλοιπης οφειλής σε έως 120 δόσεις. Κούρεμα των χρεών προς το Δημόσιο (από φόρους εισοδήματος, τέλος επιτηδεύματος, ΕΝΦΙΑ, ασφαλιστικές εισφορές) αλλά και προς τις Τράπεζες.
Ειδικά τα μέτρα που αφορούν τις τράπεζες τυχόν υιοθέτηση τους θα προκαλούσε σημαντικές πιέσεις στους Ισολογισμούς αναστέλλοντας την προσπάθεια εξυγίανσης τους που έχει δρομολογηθεί με τη μείωση των κόκκινων δανείων. Τα προτεινόμενα μέτρα περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων το πάγωμα της τοκοφορίας, επιμήκυνση περιόδου αποπληρωμής με αναπροσαρμογή επιτοκίου, διαχωρισμός οφειλών σε εξυπηρετήσιμες και μη (με ρύθμιση του πρώτου μέρους και πάγωμα του δεύτερου) και διαγραφή μέρους της οφειλής για ευάλωτους και πληττόμενους.
Ο δεύτερος πυλώνας αφορά μέτρα για την ενίσχυση της ρευστότητας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στα οποία περιλαμβάνεται η μετατροπή του συνόλου της επιστρεπτέας προκαταβολής σε μη επιστρεπτέα χορήγηση κρατικών δανείων μι πολύ μικρές επιχειρήσεις, η επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών, μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση στο 6%, τη διευκόλυνση πληρωμής των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς ΔΕΚΟ και ΟΤΑ σε τουλάχιστον 24 δόσεις, καθώς και τη διαγραφή του ου τέλους επιτηδεύματος στη βάση των μηνών αναστολής λειτουργίας της επιχείρησης.
Ο τρίτος πυλώνας προβλέπει την κατάργηση του νέου Πτωχευτικού Νόμου με άμεση προστασία της πρώτης κατοικίας, παραγνωρίζοντας ότι η άρση της προστασίας της έγινε με Νόμο επί ΣΥΡΙΖΑ.
Ιδιαίτερη έμφαση κατά την παρουσίαση δόθηκε στη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος γεγονός που σημειολογικά καταγράφηκε από τη συμμετοχή της Λούκας Κατσέλη σε αυτήν. Από τα όσα ελέχθησαν είναι προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει απομακρυνθεί από το «όραμα της δημιουργίας ενός παράλληλου τραπεζικού συστήματος» που ανεπιτυχώς προσπάθησε να θέσει σε εφαρμογή το πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης του.
Ωστόσο, ενεργός παραμένει ο στόχος μίας άμεσης εμπλοκής του κράτους, δηλαδή της Κυβέρνησης, στα τραπεζικά δρώμενα. Όπως είπε ο κ Τσίπρας το «Δημόσιο θα πρέπει να μπορεί να ασκεί τη διοίκηση τουλάχιστον σε μία εκ των τεσσάρων συστημικών τραπεζών.
Με δεδομένη τη μετοχική σύνθεση των τραπεζών, αλλά και της απίσχνασης (dilution) που θα υποστεί το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας μετά την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας Πειραιιώς σε ποσοστό μικρότερο του 33%, αναγκαστικά ο κλήρος πέφτει στην Εθνική Τράπεζα.
Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) διαθέτει σήμερα το 40,3% των μετοχών της Τράπεζας. Όμως και για την Εθνική η Κυβέρνηση φαίνεται να μελετά προτάσεις για τη μείωση του ποσοστού του Δημοσίου (άλλωστε θεσμικά τούτο προβλέπεται και στο νέο Νόμο για τη λειτουργιά του ΤΧΣ) πιθανότατα διαθέτοντας μέσω τοποθέτησης (placement) ενός πακέτου μετοχών.
