Της σημερινής δήλωσης του πρωθυπουργού ο οποίος ήρθε να κλείσει οριστικά και αμετάκλητα το θέμα «έκτακτο επίδομα το Πάσχα» προηγήθηκαν έντονες διαβουλεύσεις με το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.
Η εισήγηση που δέχτηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν αρνητική με την επισήμανση μάλιστα ότι αν επαναληφθεί και φέτος μια οικονομική ενίσχυση της τάξεως των 200-300 εκατ. ευρώ, πέραν του ότι θα δημιουργούσε περαιτέρω προσδοκίες (πώς θα γινόταν μετά πειστικό το επιχείρημα απέναντι στους αγρότες ότι δεν υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια), θα έφερνε και την αναθεώρηση του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 2,1% μέσα στο 2024.
Λίγα 24ωρα πριν από την έκθεση αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας από τη Moody’s –του τελευταίου οίκου που δεν έχει επιστρέψει την επενδυτική βαθμίδα στην Ελλάδα- ο πρωθυπουργός δεν θα μπορούσε να αφήσει ανοικτό ένα παράθυρο αμφισβήτησης του κεντρικού οικονομικού στόχου για φέτος πόσο μάλλον όταν από την επίτευξή του εξαρτάται το νούμερο ένα αφήγημα της χώρας: «μπορούμε να μειώνουμε την αναλογία του χρέους ως προς το ΑΕΠ με τον ταχύτερο ρυθμό διεθνώς, μπορούμε να πάψουμε να είμαστε η χώρα με τη μεγαλύτερη αναλογία χρέους προς ΑΕΠ στην Ευρώπη ακόμη και μέσα στο 2025. Μπορούμε να μειώσουμε την αναλογία του χρέους ως προς το ΑΕΠ και κάτω από το 130% μέχρι το 2027».
Εκτός από τον εθνικό στόχο της διατήρησης του χρέους σε βιώσιμη τροχιά υπάρχει όμως και ο άμεσος λόγος για τον οποίο αποφασίστηκε να μπει φρένο στην «επιδοματολογία» και μάλιστα σε ανώτατο επίπεδο.
Πρώτον, ο προϋπολογισμός της φετινής χρονιάς πιέζεται έντονα. Ανεβαίνει η φαρμακευτική δαπάνη, πρέπει να καλυφθεί το έλλειμμα στον λογαριασμό των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (λιγότερη κατανάλωση ρεύματος λιγότερα και τα σχετικά έσοδα) προκύπτουν ολοένα και περισσότερες ανάγκες στην περιοχή της Θεσσαλίας ενώ έχουν ήδη δεσμευτεί περισσότερα από 200 εκατ. ευρώ για το αγροτικό πετρέλαιο και το νέο αυξημένο επίδομα γέννησης παιδιών.
Εκτός από την πραγματικότητα των αριθμών υπάρχει και η νέα κοινωνική πραγματικότητα που θέλει να καλλιεργήσει η κυβέρνηση. Ο ομφάλιος λώρος των έκτακτων μέτρων στήριξης κρίνεται ότι πρέπει κάποια στιγμή να κοπεί. Ύστερα από την 4ετία κατά την οποία διατέθηκαν περισσότερα επιδόματα και ενισχύσεις από κάθε άλλη περίοδο (λόγω πανδημίας και στη συνέχεια λόγω ενεργειακής και πληθωριστικής κρίσης), το ζητούμενο τώρα είναι να πέσει βάρος στις πολιτικές μόνιμου χαρακτήρα ώστε να αντιμετωπιστούν τα τεράστια προβλήματα της χώρας: οι πολύ χαμηλοί μισθοί, η στεγαστική κρίση, το δημογραφικό.
Να γιατί ο πρωθυπουργός επέμεινε στην αναγκαιότητα να αυξηθούν οι μισθοί και να χρηματοδοτηθούν πολιτικές με αδιάκοπο αποτέλεσμα. Ποια είναι τα σχέδια προς Αυτή την κατεύθυνση; Η δεύτερη φάση της μείωσης του τέλους επιτηδεύματος που θα φέρει και τον μηδενισμό του από το 2025, αλλά και η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών ώστε να αυξηθούν περαιτέρω οι καθαρές αποδοχές για όλους.
