Μπορεί η Ελλάδα να εξακολουθεί να έχει τη δεύτερη υψηλότερη ανεργία στην Ευρώπη, ωστόσο αυτό δεν είναι σήμερα το μεγαλύτερο πρόβλημα. Έχοντας βιώσει ποσοστά ανεργίας της τάξεως του 27% με τον αριθμό των ανέργων να εκτινάσσεται πάνω από τα 1,2 εκατομμύρια, το να μιλάμε σήμερα για λιγότερους από 500.000 ανέργους αλλά και για κλάδους που αναζητούν προσωπικό και δεν βρίσκουν συνιστά τεράστια πρόοδο από τη μία αλλά και πρόβλημα που απαιτεί διαφορετικές λύσεις από την άλλη: προγράμματα κατάρτισης ώστε να απορροφηθούν άνεργοι χωρίς δεξιότητες αλλά και μείωση του μη μισθολογικού κόστους ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τη δημιουργία καλά πληρωμένων θέσεων εργασίας.
Είναι πολύ πρόσφατη η έρευνα του ΟΟΣΑ που ανέδειξε το μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα: Ειδικά για εργαζόμενους με παιδιά, εφαρμόζουμε έναν από τους 6 υψηλότερους συντελεστές κρατήσεων μεταξύ των χωρών μελών του ΟΟΣΑ ενώ για μισθούς πάνω από τον μέσο όρο (περίπου 23.500 ευρώ μεικτά σε ετήσια βάση) οι κρατήσεις καθίστανται εφιαλτικές και απαγορευτικές για τον εργοδότη.
Να γιατί ο πρωθυπουργός στη συνέντευξη που παραχώρησε το Σαββατοκύριακο ανέδειξε και πάλι την ανάγκη μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών. Για να γίνει ελκυστικότερο το πακέτο της πρόσληψης όχι μόνο για τους χαμηλόμισθους αλλά για το σύνολο των εργαζομένων. Η μείωση των εργοδοτικών εισφορών είναι ένα μέτρο «οριζόντιου» χαρακτήρα. Δηλαδή, βοηθάει και στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας αλλά και στην πρόσληψη καλά αμειβομένων στελεχών.
Επίσης, επειδή το «βάρος» της αύξησης του κατώτατου μισθού το σηκώνει εξ’ ολοκλήρου ο προϋπολογισμός των επιχειρήσεων, είναι ένα «εργαλείο» κρατικής συμμετοχής στην προσπάθεια να υπάρξει αύξηση των ονομαστικών μισθών στην Ελλάδα. Άλλωστε, η αύξηση των ονομαστικών κερδών φέρνει πολλά κέρδη στα κρατικά ταμεία είτε μέσω των ασφαλιστικών εισφορών είτε και μέσω των φόρων. Αν ένα μέρος αυτών των «κερδών» επιστρέψει πίσω στην αγορά, δημιουργείται ένα «σπιράλ» προς τα πάνω για το μισθολογικό κόστος για να εξυπηρετήσει τον κεντρικό στόχο που είναι η αύξηση του συνολικού εισοδήματος από μισθούς.
Για το 2025 έχει ήδη προβλεφθεί μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 0,25% (σ.σ το υπόλοιπο 0,25% θα αφορά στις εισφορές των εργαζομένων). Με αυτή τη μείωση, η Ελλάδα θα προσεγγίσει ακόμη περισσότερο τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο όσον αφορά στις εργοδοτικές εισφορές ο οποίος διαμορφώνεται περίπου στο 20%. Το ποσοστό για την Ελλάδα είναι αυτή τη στιγμή στο 22,29% ωστόσο υπάρχουν πολλές χώρες με χαμηλότερα ποσοστά όπως η Ουγγαρία, η Σερβία, η Κροατία, η Σλοβενία, η Δανία, η Μάλτα κλπ.
Η εναλλακτική για τη στήριξη της προσπάθειας δημιουργίας καλά πληρωμένων θέσεων εργασίας θα ήταν να μειωθούν οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές της κλίμακας. Ωστόσο, αυτό το μέτρο δεν θα αφορούσε στο σύνολο των νέων προσλήψεων αλλά στοχευμένα την προσπάθεια δημιουργίας θέσεων εργασίας για εργαζόμενους μέσου και υψηλού εισοδήματος.
