Ο Γιάννης Στουρνάρας άνοιξε πολύ μεγάλο θέμα θέτοντας ζήτημα επανεξέτασης των φορολογικών εκπτώσεων αλλά και των κοινωνικών επιδομάτων καθώς γνωρίζει ότι είναι ένα από τα πιο ευαίσθητα πολιτικά θέματα σε αυτή τη χώρα. Όχι γιατί την τελευταία τετραετία δόθηκε το μεγαλύτερο πακέτο κρατικών ενισχύσεων προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ενεργειακή κρίση και η πανδημία με επιδόματα φορολογικές απαλλαγές και λοιπές διευκολύνσεις. Αλλά γιατί το επίδομα, η έκπτωση φόρου, η εξαίρεση είναι στο «αίμα» του Έλληνα φορολογούμενου εδώ και δεκαετίες.
Επί της ουσίας, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας έχει δίκιο και ουδείς μπορεί να υποστηρίξει εύκολα την αντίθετη άποψη. Διότι ο Γιάννης Στουρνάρας δεν τάσσεται κατά των επιδομάτων. Λέει το αυτονόητο. Ότι δεν μπορούν να χορηγούνται τόσα δισεκατομμύρια κάθε χρόνο με μοναδικό κριτήριο το τι γράφει μια φορολογική δήλωση, η αξιοπιστία του περιεχομένου της οποίας μπορεί να αμφισβητηθεί και από μαθητή γυμνασίου.
Γιατί ο επαγγελματίες με τις ζημιές «μαϊμού» έχει περισσότερη ανάγκη από τον χαμηλόμισθο και ποιο είναι το επιχείρημα ότι πρέπει να λαμβάνει όλα τα επιδόματα και τις φορολογικές απαλλαγές αυτός που επί σειρά ετών δουλεύει με «μαύρα»;
Και αν αυτό είναι ένα πρόβλημα που λύνεται δύσκολα καθώς προϋποθέτει αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και διεύρυνση της φορολογικής βάσης (το ζητάει και αυτό η Ττε) ας πάμε και σε αυτό καθ’ αυτό το περιεχόμενο των φορολογικών απαλλαγών και των επιδομάτων.
Έχεις δημογραφικό πρόβλημα στην Ελλάδα, το αναγνωρίζεις και σε «καίει» η επίλυσή του. Ποιος είναι ο λόγος το αφορολόγητο των μισθωτών που δεν έχουν παιδιά με το αντίστοιχο αυτών που έχουν ένα ή δύο να έχουν τόσο μικρή διαφορά; Γιατί επιδοτείται με δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο η εργένικη ζωή όταν σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης δεν γίνεται κάτι τέτοιο. Όχι δεν θα πληρώσει ο εργένης τα… σπασμένα, αλλά αν δεν δοθεί ουσιαστική στήριξη στην οικογένεια με κάθε τρόπο πώς ακριβώς θα βρεθεί μια λύση; Έχεις στεγαστικό πρόβλημα στην Ελλάδα.
Το αναγνωρίζεις και αυτό; Τι ακριβώς προσφέρει η χορήγηση εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ για να επιδοτείται είτε το ενοίκιο της κύριας κατοικίας, είτε τη φοιτητική στέγη; Είναι η επιδότηση της ζήτησης μέτρο για να βοηθήσει να πέσουν τα ενοίκια ή προκαλεί ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα; Πάμε και στην αγορά εργασίας. Επιδοτώντας την εποχική εργασία τελικώς ποιος κερδίζει; Μήπως είναι μια έμμεση επιδότηση της τουριστικής επιχείρησης η οποία μεταφέρει στο κράτος το μισθολογικό κόστος για τους μήνες που δεν έχει δουλειά; Και είναι τρόπος αυτός να διευρυνθεί η τουριστική σεζόν;
Προφανώς, επί των θεμάτων που προαναφέρθηκαν, μπορούν να κατατεθούν πολλές και διαφορετικές απόψεις. Όμως το πρόβλημα είναι ότι η συζήτηση δεν ανοίγει επίσημα. Θέλουμε να συνεχιστεί η κουλτούρα των επιδομάτων χωρίς την παραμικρή απόδειξη ότι τα χρήματα πάνε σε αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη; Υπάρχει κάποιος που δεν έχει έναν στο περιβάλλον του που να λαμβάνει επίδομα χωρίς πραγματικά να το έχει ανάγκη; Μεγάλη συζήτηση με βαρύ πολιτικό κόστος. Θα ανοίξει;
