Στις επαναστατικές αλλαγές της Παγκόσμιας Οικονομίας αναφέρθηκε σε δηλώσεις του ο ακαδημαϊκός διδάκτωρ φιλοσοφίας, Χριστόφορος Πισσαρίδης, βραβευθείς με το Νόμπελ Οικονομίας 2010 και καθηγητής στο LSE.
«Το μεγάλο θέμα είναι η αβεβαιότητα. Δηλαδή δεν ξέρουμε που πάει η αμερικανική πολιτική. Το ότι οι αγορές αντιμετώπισαν τους δασμούς με τον τρόπο που αντιμετώπισαν, φυσικά δημιουργεί περισσότερες αβεβαιότητες. Ας μην ξεχάσουμε πως η Λιζ Τρας στην Αγγλία έχασε την πρωθυπουργία μετά από ένα μήνα, έξι εβδομάδες, εξαιτίας των αντιδράσεων στις αγορές (…)
Υπήρχε κάποια τάση να λένε διάφοροι οικονομολόγοι και διάφοροι πολιτικοί ότι δεν θα επιστρέψουμε ποτέ στην κατάσταση που υπήρχε πριν (…)», ανέφερε στην ΕΡΤ.
Ως προς το αν θεωρεί ότι η Ευρώπη έχει πιθανότητες να βρει το βηματισμό της και αν υπάρχει ένα «μονοπάτι» για να μπει αυτή πάλι «στο παιχνίδι», ανέφερε:
«Το ότι υπάρχει μονοπάτι οπωσδήποτε υπάρχει, γιατί στην Ευρώπη υπάρχει μια τεχνολογική ανάπτυξη, μια γνώση, καλά πανεπιστήμια. Χρειάζεται πολύ δουλειά όμως.
Δηλαδή, όπως ξεκίνησε η Αμερική με τα πανεπιστήμια στην Καλιφόρνια, Στάνφορντ, Μπέρκλεϊ, στη Βοστόνη με Χάρβαρντ και έφτασε εκεί που έφτασε. Μπορεί να το κάνει η Ευρώπη, αλλά χρειάζεται να φτιάξει την κοινή αγορά.
Οπωσδήποτε χρειάζεται πιο στενή συνεργασία μεταξύ Αγγλίας και Ευρώπης, γιατί το Λονδίνο παίζει βασικό ρόλο σε αυτό (…)».
Η Ελληνική Οικονομία και το παραγωγικό της μοντέλο
Με αφορμή το «εγχειρίδιο για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της Ελλάδας» που συνέγραψε, παρατήρησε:
«Είχαμε πει πως το κυριότερο είναι πως υπάρχει πολλή εσωστρέφεια στην Ελλάδα και πρέπει να προωθήσουμε την εξωστρέφεια. Δεν υπάρχουν αρκετές επενδύσεις. Οπωσδήποτε οι εξαγωγές έχουν ανέβει.
Οι επενδύσεις ήταν κάπου 10 – 12%, νομίζω, τώρα είναι στο 16%, αλλά θα πρέπει να πάνε γύρω στο 20%, ίσως και περισσότερο (…)
Οι εύκολες και οι δύσκολες μεταρρυθμίσεις είναι δύο. Κατά τη γνώμη μου είναι οι πολύ δύσκολες.
Η πρώτη είναι το μέγεθος των εταιρειών γενικά στην Ελλάδα, που πιστεύω τώρα πως είναι σαν μέρος κουλτούρας, το βλέπω και στην Κύπρο (…) Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν όταν πρωτοπήγα στην Κύπρο, είχα πάει επι κρίσης και με ρώτησαν και είπα “Πρέπει να φτιάξουμε μεγαλύτερες επιχειρήσεις που να μπορούν να εξάγουν”.
Την επόμενη μέρα οι εφημερίδες είχαν άρθρα που έλεγαν “Ο Πισσαρίδης θέλει να μας κάνει από επιχειρηματίες, υπαλλήλους”. Δεν είναι αυτή αντιμετώπιση (…)».
Για τη διαμόρφωση του εργασιακού χώρου με την έλευση της Τεχνητής Νοημοσύνης, ανέφερε ανάμεσα σε άλλα:
«Δουλειές θα υπάρχουν οπωσδήποτε. Διότι, ας πούμε, αν πάρουμε και τον τομέα της υγείας, εντάξει, η διάγνωση θα γίνεται από εκεί. Οι εισηγήσεις για τη θεραπεία θα γίνονται από ανθρώπους (…)
Να σας πω κάτι; Και ένα πολύ αισιόδοξο από την ιστορία του κόσμου, από τότε που έχουμε στοιχεία που λέμε τι τεχνολογίες υπάρχουν στον κόσμο: Ποτέ η τεχνολογία δεν έκανε κακό στον άνθρωπο».
