Του Γιώργου Δασκαλόπουλου
Ένας χρόνος πλησιάζει από τον Δεκέμβριο του 2018, όταν η ήδη υπολειτουργούσα Χαλυβουργική κατέβασε οριστικά τους διακόπτες της, και το πρόβλημα για την άλλοτε κραταιά βιομηχανία της οικογένειας Αγγελόπουλου δείχνει να περιπλέκεται περαιτέρω. Οι “λύσεις” που εμφανίστηκαν στον ορίζοντα από την πλευρά της ιδιοκτήτριας οικογένειας έχουν “απομακρυνθεί”, οι πιστώτριες τράπεζες εμφανίζονται έτοιμες να προχωρήσουν στην πώληση των δανείων, ενώ η παράταση στην δικαστική διαμάχη μεταξύ πατρός και υιών Αγγελόπουλου σωρεύουν ακόμη περισσότερα σύννεφα για το μέλλον.
Μαύρα σύννεφα μαζεύτηκαν και την περασμένη Τετάρτη πάνω από τις εγκαταστάσεις της “σβηστής βιομηχανίας” από τις διαμαρτυρίες των εργαζομένων που παραμένουν επί μήνες απλήρωτοι και κατέλαβαν συμβολικά την Εθνική Οδό. Απειλώντας, ότι αν δεν υπάρξει απάντηση ή λύση από τη διοίκηση, θα θα προχωρήσουν σε γενικό αποκλεισμό της Εθνικής...
Η εικόνα σαφώς και δεν τιμά την ιστορία της Χαλυβουργικής που το 1961 λειτούργησε την πρώτη υψικάµινο στη χώρα και για πολλές δεκαετίες υπήρξε από τους µεγαλύτερους εργοδότες, µε 2.500 εργαζοµένους. Μπορεί ακόμη και ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος να έχει δηλώσει παλαιότερα πως ο κλάδος της χαλυβουργίας δεν αξίζει να χρηματοδοτηθεί, αλλά αυτό δεν σημαίνει και ότι το μεγαλύτερο “φουγάρο” του θα σβήσει με τέτοιο τρόπο, κλείνοντας έτσι και το μεταπολεμικό μοντέλο ανάπτυξης.
Τα δεδομένα, όμως είναι σε βάρος της και βαρύνονται περισσότερο από τα 400 εκατ. ευρώ των δανείων της που έχουν καταστεί μη εξυπηρετούμενα καθώς η εταιρεία σταμάτησε να τα αποπληρώνει από τα τέλη του 2016. Από τα μέσα του καλοκαιριού οι τράπεζες που προφανώς επιθυμούν να απαλλαγούν από τον “κόκκινο δανεισμό” της Χαλυβουργικής ξεκίνησαν έναν κύκλο πιέσεων με την Πειραιώς και την Alpha να προχωρούν σε καταγγελία των δανείων. Πρόσφατα, σύμφωνα με πληροφορίες την ίδια στάση ακολούθησε και η Εθνική, σε μια κίνηση με ιδιαίτερη σημασία μια και Η συγκεκριμένη τράπεζα είναι και ο κύριος πιστωτής με δανεισμό που φτάνει τα 250 εκατ. ευρώ. Άλλα 135 εκατ. ευρώ είναι τα δάνεια της εταιρείας στην Τράπεζα Πειραιώς, ενώ ο δανεισμός από την Eurobank και την Alpha Bank βρίσκεται στο επίπεδο των 20 εκατ. Ευρώ.
Οι τράπεζες, που πιέζονται αντίστοιχα από τις εποπτικές αρχές να “καθαρίσουν” τα χαρτοφυλάκιά τους, έχουν ενημερώσει κατά τις ίδιες πληροφορίες, ότι σύντομα θα κινηθούν προς πώληση των δανείων. Μάλιστα φέρονται να έχουν κάνει και διερευνητικές (μη επίσημες) κινήσεις στην κατεύθυνση αυτή, έχοντας εισπράξει ανταπόκριση.
Μια κίνηση πώλησης δανείων εάν υλοποιηθεί θα φέρει (όπως συνέβη στην Χαλυβουργία με το fund HIG) νέους παίκτες στο ιδιοκτησιακό κάδρο.
Και σε αυτό όμως, η κατάσταση παραμένει ιδιαίτερα περίπλοκη. Οι πληροφορίες των τελευταίων ημερών αναφέρουν ότι η δικαστική διαμάχη μεταξύ του πατριάρχη Κωνσταντίνου και των γιων του, Παναγιώτη και Γιώργου (που μεταξύ άλλων αφορά και τον έλεγχο της βιομηχανίας), παρατείνεται με ορισμό νέας δίκης που θα πραγματοποιηθεί σε διάστημα αρκετών μηνών. Και μέχρι τότε, η εκδήλωση κάποιας πρωτοβουλίας από την πλευρά της ιδιοκτησίας, θα αποτελούσε -κατά τις ενδείξεις- έκπληξη.
Άλλωστε, και το περιβόητο σχέδιο που παρουσιάστηκε στη Γενική Συνέλευση της 4ης Ιουλίου και προβλέπει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της τάξης των 70 εκατ. ευρώ, επαναλειτουργία της μονάδας και την εφαρμογή ενός νέου business plan, ως κεντρική προϋπόθεση για μια προσπάθεια ρύθμισης των δανείων, δείχνει να έχει μπει οριστικά στο συρτάρι. Οι τράπεζες εκτιμούν πως τα assets της Χαλυβουργικής -οι εγκαταστάσεις και τα ακίνητα του ομίλου που κατά την εταιρεία αντιστοιχούν στο ύψος των δανείων- δεν ανταποκρίνονται στις αποτιμήσεις που παρουσιάστηκαν. Τα μεν ακίνητα βρίσκονται πολύ πιο κάτω από το επίπεδο των 290 εκατ. ευρώ στο οποίο είχαν εσωτερικά αποτιμηθεί το 2015, ενώ ο εξοπλισμός που αντίστοιχα είχε αποτιμηθεί σε 135 εκατ. ευρώ, θεωρείται από την αγορά απαρχαιωμένος.
Παρ'' όλα αυτά, από τις εξελίξεις δεν πρέπει να διαφεύγει η πρόσφατη διεύρυνση του καταστατικού της Χαλυβουργικής, που τροποποιήθηκε ώστε να περιλαμβάνει και την αξιοποίηση ακινήτων. Όσοι βλέπουν μια “λύση” στο δράμα της Χαλυβουργικής θεωρούν ότι ίσως τα ακίνητα να διαμορφώνουν και ένα πρώτο βλήμα για την επίτευξή της. Άλλωστε, παραπέμπουν και σε μια παλαιότερη δήλωση του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου κατά την οποία “η Χαλυβουργική πρέπει να αναζητήσει μια νέα αρχή, να αξιοποιηθεί με άλλο τρόπο”...
