Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου*
Διαβλέποντας ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης το προδιαγραφόμενο δυσοίωνο μέλλον της μοναδικής κρατικής τράπεζας, δηλαδή της Τράπεζας Αττικής, που θα μπορούσε να εξυπηρετεί τα εμμονικά οράματα για κοινωνική ανάπτυξη, τα αριστερά πρόσημα και τα συμφέροντα αρεστών και φίλων, επαναφέρει στην ημερήσια διάταξη ως υπέρτατη λύση σε όλα τα προβλήματα την επέκταση των συνεταιριστικών τραπεζών. «Στο πλαίσιο της συγκρότησης των κοινωνικών συμμαχιών και των συνεταιριστικών μορφών οργάνωσης της κοινωνίας και της οικονομίας που συνιστούν πρόδρομες μορφές οργάνωσης του μέλλοντος και στο πλαίσιο της καταπολέμησης των περιφερειακών ανισοτήτων, το συνεταιριστικό τραπεζικό σύστημα είναι η λύση».
Αυτό το λογύδριο είναι η μετάλλαξη των κομμουνιστικών οραμάτων που είχε ο αποτυχών υποψήφιος γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, σε κάτι πιο μαλακό, πιο εύληπτο, πιο σοσιαλδημοκρατικό, με τον κρατισμό και τον ασφυκτικό έλεγχο ως κυρίαρχα συστατικά του.
Η μανία για τη δημιουργία ενός παράλληλου εναλλακτικού τραπεζικού συστήματος χρηματοδοτικών μέσων και εργαλείων παραμένει ο διακαής πόθος της κυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου. Ενα σύστημα που θα μπορεί να προσφέρει τραπεζικές υπηρεσίες και πιστώσεις σε επιχειρηματίες που βάζουν ως εγγυήσεις βοσκοτόπια ή και δάνεια. Ενα σύστημα που θα ενσωματώνει μέσα του και το ιερό τοτέμ της Αναπτυξιακής Τράπεζας. Βέβαια, μπορεί κάποιος εύκολα να πει πως έχει προϋπάρξει η δήλωση του αντιπροέδρου της Κομισιόν, Β. Ντρομπρόβσκις, ο οποίος είχε τονίσει πως «οι συνεταιριστικές τράπεζες στην Ελλάδα αναμένεται να επωφεληθούν από το περιβάλλον χρηματοπιστωτικής σταθερότητας», το οποίο θα διασφαλίσει «η θέσπιση -και η ολοκλήρωση- της τραπεζικής ένωσης».
Ο αντιπρόεδρος Ντρομπρόβσκις είναι φανερό πως αναφέρθηκε στο πρότυπο των ευρωπαϊκών συνεταιριστικών τραπεζών, που ενώ επιτελούν ένα σημαντικό έργο στον χώρο της μικρομεσαίων πιστώσεων, αποτελούν ταυτόχρονα μια μαύρη και μη ελεγχόμενη τρύπα, που ουδείς τολμά να φωτίσει, ειδικά τώρα που η τραπεζική ενοποίηση συναντά εμπόδια και αναβάλλεται από σύνοδο σε σύνοδο.
Το παρελθόν των συνεταιριστικών τραπεζών, σε καμιά περίπτωση δεν εγγυάται ένα επιτυχημένο μέλλον, όταν η βασική ιδέα πως ο μέτοχος της τράπεζας είναι ταυτόχρονα και πελάτης της θέτει από μόνη της σημαντικά ερωτήματα. Ας θεωρήσουμε ότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου έχει δίκιο και πως οι συνθήκες είναι ιδανικές για το συνεταιριστικό τραπεζικό σύστημα και πως η Τράπεζα της Ελλάδος αίρει τις επιφυλάξεις της. Πού θα βρεθούν τα κεφάλαια για την ίδρυση των συνεταιριστικών τραπεζών; Γιατί να μην επιτραπεί να δοθούν άδειες για κανονικές τράπεζες που θα συγκεντρώσουν στρατηγικά κεφάλαια;
*Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο της Πέμπτης, 12 Ιουλίου
