Αφού τάραξε τα νερά της ιταλικής πολιτικής σκηνής – τα τάραξε ακόμη περισσότερο για να είμαστε ακριβείς γιατί πάντα ταραγμένα ήταν – η Τζόρτζια Μελόνι ετοιμάζεται να αμφισβητήσει και την άρχουσα τάξη των Βρυξελλών. Αν και είναι πολύ νωρίς για να κριθεί, η Μελόνι έχει τάξει λαγούς με πετραχήλια στους Ιταλούς, έχει κατηγορηθεί ότι διατηρεί δεσμούς με τη Μόσχα και σε πρώτη ανάγνωση, τα αρνητικά υπερτερούν των θετικών που συνοδεύουν την εκλογή της. Το πιο θετικό είναι ότι πρόκειται για την πρώτη γυναίκα πρωθυπουργό της Ιταλίας. Το πιο αρνητικό είναι ότι παράλληλα πρόκειται έχουμε να κάνουμε με την πρώτη ακροδεξιά κυβέρνηση στην Ιταλία από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η Μελόνι προσπαθεί τελευταία να δείξει ένα πιο φιλοευρωπαϊκό και… συστημικό πρόσωπο. Απόδειξη η προχθεσινή της προειδοποίηση προς τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα είδε το φως της δημοσιότητας ηχητικό ντοκουμέντο με τον Μπερλουσκόνι να καυχιέται σε μέλη του κόμματός του για τις σχέσεις του με τον Πούτιν, λέγοντας είναι ότι ο πιο αληθινός φίλος του Ρώσου προέδρου και ότι έχουν παρεξηγηθεί οι προθέσεις του αφού είναι άνθρωπος της ειρήνης. Η Μελόνι, λοιπόν, δήλωσε ότι η Ιταλία αποτελεί υπερήφανο μέλος της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ και όποιος δεν συμφωνεί με αυτό δεν μπορεί να είναι μέρος της κυβέρνησης.
Από την προεκλογική περίοδο είχε φανεί ότι η Μελόνι είναι ένας πολιτικός χαμαιλέοντας, που προσαρμόζει τα όσα λέει ανάλογα με τις περιστάσεις και με τελικό στόχο να ανέλθει στην εξουσία. Τώρα που τα κατάφερε μένει να δούμε προς ποια μεριά θα κατευθυνθεί αν και λέγονται πολλά για τις σχέσεις της με τον Μάριο Ντράγκι.
Ο Σούπερ Μάριο, στην τελευταία του συνέντευξη Τύπου ως πρωθυπουργός, στο πλαίσιο της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών, τόνισε ότι η Ιταλία πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο του ευρωπαϊκού οικοδομήματος με την αξιοπιστία, το κύρος και την αποφασιστικότητα που αρμόζει σε μία τόσο σπουδαία χώρα. Είναι το μήνυμα που αφήνει στη Μελόνι, αλλά μοιάζει και με προειδοποιητικό σήμα με αποδέκτη την Κομισιόν.
Προηγουμένως, είχε κάνει λόγο για «μισθωμένες μαριονέτες» του Πούτιν που επιτάχυναν την πτώση του και έστειλε μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις λέγοντας ότι η Ιταλία έχει συμμάχους τη Γερμανία, τη Γαλλία και τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης που υπερασπίζονται και εφαρμόζουν το κράτος δικαίου και όχι πολιτικές τύπου Όρμπαν.
Με τον Ντράγκι στο τιμόνι, η Ιταλία έγινε πολύ γρήγορα πρωταγωνίστρια των εξελίξεων. Ο πρώην επικεφαλής της ΕΚΤ αξιοποίησε τις γνωριμίες και το όνομά του, σχημάτισε άμεσα συμμαχίες και έθεσε στο τραπέζι των Βρυξελλών μία ατζέντα γεμάτη ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν, όπως η αναθεώρηση των δημοσιονομικών κανόνων και η δημιουργία ενός ταμείου για την ενεργειακή κρίση. Κατέθεσε προτάσεις, αμφισβήτησε την κυριαρχία των Γερμανών και απέδειξε ότι ο Ευρωπαϊκός Νότος μπορεί να έχει φωνή και άποψη.
Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Με τη Μελόνι, τον Σαλβίνι και τον Μπερλουσκόνι στην εξουσία, η Ιταλία κινδυνεύει να μπει σε περιπέτειες και τζογάρει το μέλλον της. Οι αγορές κρατούν ακόμη στάση αναμονής αν και η απόδοση του ιταλικού 10ετούς ομολόγου εκτινάχθηκε την Παρασκευή στο 4,9% που είναι το υψηλότερο επίπεδο από την κρίση χρέους του 2012, όταν ο Ντράγκι είπε το θρυλικό «whatever it takes».
Οι περισσότεροι διεθνείς αναλυτές αναρωτιούνται αν η Μελόνι θα ανοίξει τελικά κόντρα με τις Βρυξέλλες σε μία σειρά ζητημάτων, από τα δημοσιονομικά έως το μεταναστευτικό. Εναποθέτουν τις ελπίδες τους στο γεγονός ότι υπουργός Οικονομικών αναμένεται να αναλάβει ο Τζανκάρλο Τζορτζέτι, το κορυφαίο στέλεχος της Λέγκας που διατηρεί φιλοευρωπαϊκό προφίλ. Μέχρι και τις… ευλογίες του υπουργού Οικονομίας του Ντράγκι, Ντανιέλε Φράνκο έχει ο Τζορτζέτι. Από την άλλη, όσο καλά και αν καμουφλάρεται η Μελόνι, η Ιταλία αυτή τη στιγμή έχει μία ακροδεξιά κυβέρνηση, με τον Ματέο Σαλβίνι αντιπρόεδρο και το κόμμα του Μπερλουσκόνι να αναλαμβάνει πέντε υπουργεία και δύσκολα μπορεί να γίνει πρόβλεψη για τις πραγματικές επιδιώξεις τους.
