Σύμπας ο πολιτικός κόσμος της χώρας αντιμετωπίζει τις βραχυχρόνιες μισθώσεις τύπου Airbnb, ως το απόλυτο κακό που έχει ανατρέψει τα δεδομένα για τη «λαϊκή στέγη». Έτσι αφού με κάθε τρόπο προσπάθησε να το φορολογήσει υπερβολικά, υποχρεώνοντας ακόμα και τους επαγγελματίες να πληρώνουν τέλος επιτηδεύματος ανά ακίνητο που εκμεταλλεύονται και όχι ανά νομικό πρόσωπο, ετοιμάζεται να φέρει νέα επιπρόσθετα μέτρα από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.
Το ρυθμιστικό, κανονιστικό και φορολογικό πλαίσιο αλλάζει κάθε τόσο, με αποτέλεσμα όχι μόνο οι ιδιοκτήτες των ακινήτων, αλλά και ολόκληρο το οικοσύστημα των επαγγελματιών που στελεχώνουν τον χώρο, να μην γνωρίζουν τι τους ξημερώνει αύριο. Από το 2016, μέχρι σήμερα, τόσο η κυβέρνηση Σύριζα – Ανεξάρτητων Ελλήνων, όσο και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έχουν λάβει αποσπασματικά μέτρα κυρίως θέτοντας φορολογικά και γραφειοκρατικά εμπόδια για να κτυπήσουν το Airbnb. Και παρ’ όλο που γνωρίζουν ότι η έλλειψη κατοικιών με προσιτά ενοίκια, οφείλεται σε άλλους λόγους όπως είναι τα κλειστά διαμερίσματα, το κενό στην ανέγερση κατοικιών τα προηγούμενα χρόνια και η έκρηξη του κόστους κατασκευής νέων ακινήτων σήμερα, επικεντρώνουν την προσοχή τους μόνο στα Airbnb.
Δεν θα αναφερθούμε στη δυναμική που έχει προσδώσει η βραχυχρόνια μίσθωση στα επαγγέλματα γύρω από την οικοδομή και τη συντήρηση ακινήτων. Δεν θα αναφερθούμε στα εισοδήματα που επιτρέπουν στους ιδιοκτήτες ακινήτων να ανταποκρίνονται στη βάναυση φορολόγηση της κατοχής ακινήτων, μέσω του ΕΝΦΙΑ. Δεν θα αναφερθούμε στα επιπλέον φορολογικά έσοδα που προσφέρει η βραχυχρόνια μίσθωση. Δεν θα αναφερθούμε στην οικονομική ζωντάνια που έχει προσφέρει η άνθιση της βραχυχρόνιας μίσθωσης στις γειτονιές των Αθηνών και των μεγάλων πόλεων. Ούτε στη γενικότερη αύξηση του τουρισμού στη χώρα μας, ειδικά σε περιοχές που δεν υπάρχουν ξενοδοχεία, όπως σε νησιώτικους προορισμούς, ή σε περιοχές όπου τα ξενοδοχεία είναι πανάκριβα.
Πουθενά δεν έχουμε δει να γίνονται αναφορές στους αυξημένους φορολογικούς συντελεστές των εσόδων από ενοίκια, που είχε επιβάλει η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου και τους οποίους έχει αφήσει αμετάβλητους η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Όπως θυμόμαστε ο Σύριζα είχε αυξήσει τον φορολογικό συντελεστή για έσοδα από ενοίκια μέχρι 12.000 ευρώ από το 11% στο 15%. Για έσοδα από 12.000 έως 35.000 ο συντελεστής είχε αυξηθεί από το 33% στο 35%. Και για έσοδα μεγαλύτερα από τα 35.000 ευρώ είχε θεσπιστεί φορολογικός συντελεστής της τάξης του 45%. Δηλαδή ο πρώτος συντελεστής έχει αυξηθεί κατά +36,5%, ο δεύτερος κατά +6% και ο τρίτος κατά +36,5% και αυτός.
Οι δυσβάσταχτοι αυτοί συντελεστές παραμένουν αμετάβλητοι, από την οικονομικά φιλελεύθερη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που εξακολουθεί να αντιμετωπίζει την ακίνητη περιουσία, σαν την βολική φορολογική αγελάδα, που αρμέγεται διαχρονικά με κάθε τρόπο.
Επομένως είναι λογικό, οι ιδιοκτήτες να επιδιώκουν με κάθε τρόπο να προσπαθούν να αυξήσουν τα εισοδήματα τους, διότι πέραν της αυξημένης φορολογίας του εισοδήματος έχουν να πληρώσουν και τον ΕΝΦΙΑ.
Ένας βασικός λόγος, για τον οποίο οι ιδιοκτήτες ακινήτων επιλέγουν τις βραχυχρόνιες μισθώσεις, έναντι των αντίστοιχων μακροχρόνιων, είναι και οι όροι ενοικίασης. Έτσι μέσω των βραχυχρόνιων μισθώσεων, οι ιδιοκτήτες εισπράττουν εγγυημένα τα ενοίκια που έχουν συμφωνήσει με τους ενοικιαστές τους μέσω των πλατφορμών διαμεσολάβησης τύπου Airbnb. Αφού το μίσθωμα καταβάλλεται απ’ ευθείας σε τραπεζικό λογαριασμό αμέσως μετά την άφιξη του φιλοξενούμενου. Επίσης, ο φιλοξενούμενος αναχωρεί άμεσα από το ακίνητο, με το που λήγει η συμφωνηθείσα κράτηση.
Με δυο λόγια, ο ιδιοκτήτης είναι σίγουρος ότι θα πάρει τα χρήματα του και ότι θα παραλάβει το σπίτι του στις προσυμφωνημένες ημερομηνίες. Και γι’ αυτό τον λόγο είναι πρόθυμος να καταβάλει από την τσέπη του και μάλιστα μετά τη φορολόγηση των εσόδων του, τα κοινόχρηστα, το ίντερνετ, τη θέρμανση, τη νερό και το ηλεκτρικό που κατανάλωσε ο ενοικιαστής / φιλοξενούμενος.
Αντίθετα, στην κλασσική μακροχρόνια μίσθωση τα παραδείγματα στα οποία ο ιδιοκτήτης αναγκάζεται να πληρώσει ο ίδιος, τους απλήρωτους λογαριασμούς του ενοικιαστή, είναι αναρίθμητα. Και όχι μόνο αυτό. Πόσες φορές ο ιδιοκτήτης δεν έρχεται αντιμέτωπος με ενοικιαστή ο οποίος δεν καταβάλει καν το μίσθωμα; Ο ιδιοκτήτης σε αυτή την περίπτωση βρίσκεται αντιμέτωπος με την απώλεια μισθωμάτων για μεγάλο χρονικό διάστημα εξαιτίας της δυστροπίας του ενοικιαστή, με αποτέλεσμα τη δική του οικονομική ζημία.
Σε αυτές τις περιπτώσεις που δεν είναι λίγες αν κρίνουμε από τις εκδικαζόμενες υποθέσεις, ο ιδιοκτήτης / εκμισθωτής θα πρέπει να κινηθεί νομικά για να εισπράξει τα χρήματα που του χρωστά ο ενοικιαστής, αλλά και για να πάρει και πάλι το ακίνητο στα χέρια του. Οπότε πρέπει να προχωρήσει είτε στην έκδοση διαταγής απόδοσης του μισθίου και πληρωμής μισθωμάτων, είτε στην άσκηση αγωγής για την απόδοση του μισθίου και την πληρωμή των μισθωμάτων. Αρκετές φορές ο ιδιοκτήτης κινείται νομικά κατά του ενοικιαστή όχι μόνο για οφειλόμενα μισθώματα, αλλά από οποιαδήποτε άλλη αιτία όπως είναι για παράδειγμα η κακή χρήση του ενοικιαζόμενου ακινήτου, η παράνομη υπενοικίαση, η παράνομη μετατροπή της ενοικιασμένης κατοικίας σε επαγγελματικό χώρο και άλλες.
Έτσι ο ιδιοκτήτης μπαίνει στη δαπανηρή νομική διαδικασία της αποστολής εξωδίκου, της έκδοσης διαταγής αποδόσεως χρήσης μισθίου / ακινήτου (διαταγής έξωσης ενοικιαστή) και της αναγκαστικής έξωσης ή της άσκησης αγωγής για την απόδοση του μισθίου και την πληρωμή των μισθωμάτων. Και φυσικά στην όλη διαδικασία υπεισέρχεται και ο παράγων χρόνος. Απαιτείται χρόνος για υποβληθούν οι αιτήσεις, να ληφθούν οι αποφάσεις, να επιδοθούν με δικαστικό επιμελητή, να αρχίσουν να τρέχουν οι προθεσμίες, να υπάρξουν ανακοπές και πάει λέγοντας.
Αντιλαμβανόμαστε, ότι η μακροχρόνια μίσθωση συνοδεύεται τις περισσότερες φορές από δυσάρεστες διαδικασίες που απαιτούν αρκετό χρόνο, αρκετό χρήμα και προκαλούν ψυχική καταπόνηση στην πλευρά των ιδιοκτητών. Είναι λοιπόν απολύτως λογικό οι ιδιοκτήτες να προτιμούν να επωμίζονται ως έξοδα ακόμα και τα νέα τέλη που επέβαλε η κυβέρνηση για τις μισθώσεις τύπου Airbnb, να πληρώνουν φόρους ακόμα και για τα καθαριστικά που πληρώνουν «μαύρα» στα συνεργεία καθαρισμού, και να καταβάλουν οι ίδιοι τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, των κοινοχρήστων και του ίντερνετ επί δωδεκάμηνης βάσης, παρά να μπλέκουν με τις κλασσικές μακροχρόνιες μισθώσεις και τα προβλήματα που τις συνοδεύουν.
Ας βρει άλλο τρόπο η κυβέρνηση να εξυπηρετήσει τη «λαϊκή στέγη» και τα «νέα ζευγάρια», τα οποία επικαλείται μαζί με όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Η στρέβλωση της αγοράς δεν προκαλείται από τα Airbnb. Προκαλείται από την υψηλή φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, από τους θηριώδεις φορολογικούς συντελεστές που επιβάλει το κράτος στα έσοδα από ενοίκια και από την πολυπλοκότητα στην προστασία των δικαιωμάτων της ιδιοκτησίας. Και φυσικά προκαλείται από την αύξηση του κόστους απόκτησης γης και ανέγερσης οικοδομών, από την απουσία εργατικών χεριών, από τη μη εκμετάλλευση μιας σειράς από ακίνητα του ευρύτερου δημοσίου και ως ένα βαθμό και από την Golden Visa.
