Προφητικές αποδεικνύονται οι επισημάνσεις του Άδωνι Γεωργιάδη για την υπόθεση της Creta Farms. Οι χθεσινές εξελίξεις με τη (νέα) αναβολή της Γενικής Συνέλευσης της εταιρείας για τις 23 Σεπτεμβρίου, συμβάλλουν αρνητικά στις προσπάθειες για τη σωτηρία της εταιρείας και αν μη τι άλλο δείχνουν ότι η ενδοοικογενειακή διένεξη... καλά κρατεί. Και κυρίως παραμένει εμπόδιο για όποια λύση.
Ο υπουργός Ανάπτυξης που από τις πρώτες ημέρες της νέας κυβέρνησης είχε προσφέρει τις υπηρεσίες του για να στηρίξει μια επόμενη ημέρα στην Creta Farms, είχε δηλώσει από την περίοδο εκείνη, ότι “στο τέλος, οι μέτοχοι αποφασίζουν για τη μοίρα μιας επιχείρησης, όχι ο υπουργός». Ο υπουργός που δεν είχε διστάσει να φέρει τους αδελφούς Δομαζάκη προ των ευθυνών τους, επανήλθε προ ημερών σε ανάλογο μοτίβο: «Έχω θέσει στους δύο μετόχους το βασικό δίλημμα, και στις τράπεζες, τι πιστεύω ότι πρέπει να γίνει. Εκείνες φυσικά θα αποφασίσουν σε σχέση με τους μετόχους». Για να συμπληρώσει με νόημα: «Ο πραγματικός στόχος είναι η εταιρεία να μείνει εν λειτουργία, αλλά για να μείνει εν λειτουργία και να βρεθεί στρατηγικός επενδυτής, θα πρέπει να το θέλουν και οι μέτοχοι οι οποίοι θα έχουν και την τελική ευθύνη».
Η αναβολή της χθεσινής συνέλευσης, έδειξε απλά, ότι το “δράμα” για την εταιρεία θα συνεχιστεί. Σύμφωνα με πληροφορίες, η αναβολή έγινε μετά από αίτημα της πλευράς του Κωνσταντίνου Δομαζάκη, αφού διαπίστωσε ότι ο αδελφός του, Μάνος Δομαζάκης, συγκέντρωσε την πλειοψηφία εκπροσώπησης των μετόχων της εταιρείας. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά, αφού το ίδιο είχε συμβεί και στην Γενική Συνέλευση της 26ης Ιουνίου η οποία αναβλήθηκε για τον ίδιο λόγο.
Ωστόσο η κλεψύδρα αδειάζει για την αλλαντοβιομηχανία, καθώς το χρονοδιάγραμμα για την ανεύρεση στρατηγικού επενδυτή λήγει στα τέλη Οκτωβρίου και η “εικόνα” της ιδιοκτησίας στα “μάτια” της αγοράς παραμένει η ίδια. Την ίδια στιγμή και οι προσπάθειες για την ενδιάμεση χρηματοδότηση πέφτουν (επί του παρόντος) στο κενό, με την ευθύνη να βαραίνει στην περίπτωση αυτή, την ιδιοκτησία στο σύνολό της.
Πριν μερικές ημέρες, η πλευρά των αδελφών Δομαζάκη αρνήθηκε να συναινέσει στην απαίτηση των τραπεζών για την περαιτέρω ενεχυρίαση των μετοχών της, ώστε να εξασφαλίσει την επιπλέον ρευστότητα που ζητείται (4-8 εκατ.) για να συνεχίσει να λειτουργεί (ουσιαστικά για να επαναλειτουργήσει κανονικά) η εταιρεία. Η πλευρά Δομαζάκη (σε κοινή στάση, στο θέμα αυτό) φέρεται να αντιπρότεινε στις τράπεζες των ενεχυρίαση των εμπορικών σημάτων της εταιρείας, ως εγγύηση, αλλά η αντιπρόταση δεν έχει γίνει δεκτή. Υπενθυμίζεται ότι τα σήματα της εταιρείας είχαν μεταφερθεί σε κυπριακή εταιρεία συμφερόντων των αδελφών Δομαζάκη, και η επιστροφή τους υπήρξε απαίτηση (που υλοποιήθηκε στο μεταξύ) για το σχέδιο διάσωσης.
Παρά την κοινή στάση στο θέμα των εγγυήσεων, όμως, οι αδελφοί Δομαζάκη συνεχίζουν την μεταξύ τους ...σύρραξη τις τελευταίες ημέρες, με ανταλλαγή ανακοινώσεων, αγωγών και εξωδίκων, η οποία δεν βοηθά ούτε τη συνεχιζόμενη διαπραγμάτευση, ούτε την προσπάθεια για στρατηγικό επενδυτή που τρέχει από την πλευρά της Ernst & Young.
Σημειώνεται ότι κατά τις σχετικές πληροφορίες, οι εν δυνάμει ενδιαφερόμενοι για την Creta, ξεπερνούν τους 10, με το ενδιαφέρον τους όμως, να ...προσκρούει στα πραγματικά δεδομένα της εταιρείας.
Πρώτον, το ζήτημα με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τις τράπεζες, που βρίσκονται στο επίπεδο των 109,5 εκατ. Ευρώ. Από αυτά τα 15 εκατ. ευρώ αφορούν το δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, του οποίου σημειωτέον η τελευταία δόση χορηγήθηκε λίγο πριν τη δημοσιοποίηση της σύγκρουσης μεταξύ των δύο αδελφών. Κατά πληροφορίες η ΕΤΕπ, δεν φέρεται διατεθειμένη να συζητήσει το ενδεχόμενο “κουρέματος” του δανείου αυτού.
Δεύτερον, το ζήτημα με τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς προμηθευτές οι οποίες υπερβαίνουν τα 32 εκατ. ευρώ και τμήμα των οποίων θα γίνει άμεσα απαιτητό σε περίπτωση που υπάρξει ενδιάμεση χρηματοδότηση.
Τρίτον, οι οφειλές προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, που πλησιάζουν τα 2 εκατ. Ευρώ και έχουν “λήξει” από τα τέλη Αυγούστου.
Τέταρτον, η απροθυμία των τραπεζών να συναινέσουν σε κούρεμα εάν δεν έχουν μεγαλύτερο έλεγχο στην εταιρεία. Να σημειωθεί ότι οι τράπεζες ήδη έχουν εξασφαλίσεις στο 19% των μετοχών της εταιρείας και φέρονται να συζητούν ένα σημαντικά ποσοστό για να διευθετήσουν (με τους δικούς τους όρους) το ενδεχόμενο κουρέματος. Για τον λόγο αυτό άλλωστε ζητούν και την ενεχυρίαση περαιτέρω ενεχυρίαση μετόχων της πλευράς Δομαζάκη, που διατηρεί (περίπου) το 80% ως προϋπόθεση για την ενδιάμεση χρηματοδότηση. Άλλωστε με την πλευρά των αδελφών Δομαζάκη να διατηρεί τον μετοχικό έλεγχο είναι αμφίβολο αν θα υπάρξει στρατηγικός επενδυτής για την εταιρεία.
Στο περιβάλλον αυτό, τις τελευταίες ημέρες προστέθηκαν και οι “παρατηρήσεις” κάποιων εκ των ενδιαφερομένων για “υπεράριθμο προσωπικό”. Οι παρατηρήσεις αυτές, οδήγησαν τους εργαζόμενους σε ανακοινώσεις και επαφές με θεσμικούς φορείς.
Στην πορεία για τα ορόσημα της 23ης Σεπτεμβρίου (επόμενη Γενική Συνέλευση) και του τέλους Οκτωβρίου (οπότε προβλέπεται να έχει αποδώσει καρπούς η προσπάθεια της Ernst&Young), η παρτίδα για τη σωτηρία της Creta Farms, αποδεικνύεται καθημερινά, ολοένα και πιο δύσκολη. Και όπως όλες οι ενδείξεις συνηγορούν, όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές θα χρειαστεί να υποβληθούν σε αρκετά μεγαλύτερες θυσίες απ΄ ότι είχαν αρχικά εκτιμήσει...
