Ποιος εκτίναξε το χρέος των ΗΠΑ: Ο Μπάιντεν ή ο Τραμπ;
AP Photo
AP Photo

Ποιος εκτίναξε το χρέος των ΗΠΑ: Ο Μπάιντεν ή ο Τραμπ;

Οι πρόσφατες ανακοινώσεις του Congressional Budget Office (CBO) στις ΗΠΑ που είναι κάτι παρόμοιο με το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, έχουν προκαλέσει ιδιαίτερη αίσθηση, ειδικά εν μέσω της προεκλογικής περιόδου για τις προεδρικές εκλογές της Τρίτης, 5 Νοεμβρίου 2024.

Το CBO, εκτιμά ότι τα Δημόσιο Χρέος των ΗΠΑ το οποίο βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών έχει ξεπεράσει τα $27 τρισ. που αντιστοιχεί στο 99% του Αμερικανικού ΑΕΠ. Οι δυσοίωνες προβλέψεις ανεβάζουν το Δημόσιο Χρέος που βρίσκεται στα χέρια των ιδιωτών στο 122% μέχρι το 2034.

Το κόστος εξυπηρέτησης του Χρέους των ΗΠΑ θα ξεπεράσει μέχρι το τέλος του 2024 τα $890 δισ. υπερβαίνοντας το ύψος των αμυντικών δαπανών των ΗΠΑ. Σύμφωνα με το CBO, το κόστος εξυπηρέτησης μέχρι το 2034 θα ξεπεράσει το $1,7 τρισ. πλησιάζοντας το προϋπολογιζόμενο για τότε ύψος των δαπανών για το Medicare.

Οι ανακοινώσεις του CBO πυροδότησαν ακόμα περισσότερο το ήδη εκρηκτικό κλίμα ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα των Δημοκρατικών και των Ρεπουμπλικάνων, αφού το θέμα του Χρέους και των Φόρων, βρίσκονται πολύ ψηλά στην ατζέντα των υποψήφιων προέδρων. Και η κάθε πλευρά χρεώνει στην άλλη το συνολικό ύψος του Χρέους των ΗΠΑ, το οποίο σύμφωνα με το Peter G. Peterson Foundation βρίσκεται στα $34,8 τρισ.

Ποιος ευθύνεται για το κολοσσιαίο χρέος των ΗΠΑ; Η προηγούμενη προεδρία Τραμπ ή η τρέχουσα προεδρία Μπάιντεν; Σύμφωνα με ανάλυση του think tank CRFB (Committee for a Responsible Federal Budget) κατά τη διάρκεια της θητείας του Ντόναλντ Τραμπ στο Λευκό Οίκο η αύξηση του χρέους βρισκόταν στα $8,4 τρισ. Σχεδόν διπλάσια από την αντίστοιχη επί προεδρίας Τζο Μπάιντεν, η οποία ανερχόταν στα $4,3 τρισ.

Ακόμα και αν αφαιρεθούν οι πόροι οι οποίοι είχαν διοχετευτεί μέσω των μέτρων της οικονομικής και κοινωνικής ανακούφισης από την πανδημία, ο Ντόναλντ Τραμπ επιβαρύνεται με επιπλέον χρέος της τάξης των $4,8 τρισ. και ο Τζο Μπάιντεν με $2,2 τρισ.

Η αύξηση του Χρέους επί Τραμπ, ήταν αποτέλεσμα των φορολογικών ελαφρύνσεων και των παρεμβάσεων στο χώρο της απασχόλησης μέσω του TCJA (Tax Cuts and Jobs Act) και των αναθεωρήσεων του ασφαλιστικού συστήματος περίθαλψης των ανασφάλιστων ACA (Affordable Care Act), ανάμεσα στο 2018 και 2020.

Αντιθέτως η αύξηση του Χρέους επί προεδρίας Μπάιντεν ήταν αποτέλεσμα κατά πρώτον των δικομματικών νομοθετημάτων για την εκτέλεση νέων έργων και την ενίσχυση παλιότερων υποδομών, κατά δεύτερον των νόμων για τη μείωση του βάρους των φοιτητικών δανείων κατά περίπου $150 δισ. και κατά τρίτον των προγραμμάτων ενίσχυσης της τεχνολογίας, των “CHIPS & Science Act” ύψους $280 δισ. εκ των οποίων τα $52 δισ. κατευθύνονται στον τομέα της έρευνας, τεχνολογίας, καινοτομίας και παραγωγής ημιαγωγών (chips).

H πορεία του αμερικανικού χρέους θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου. Διότι προτεραιότητα και των δυο υποψήφιων προέδρων είναι η μεταβολή των εταιρικών φόρων. Σήμερα οι φόροι πάνω στα εταιρικά κέρδη βρίσκονται στο 21%.

Οι δημοκρατικοί σκοπεύουν να τους αυξήσουν στο 28%, ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι να τους μειώσουν στο 15%. Ιστορικά από το 1909 μέχρι σήμερα οι εταιρικοί φόροι βρισκόντουσαν κατά μέσο όρο πέριξ του 32%. Με τους ακραίους φορολογικούς συντελεστές να κυμαίνονται από το 1,00% του 1910 μέχρι το 52,80% του 1968.

Στην προεκλογική αντιπαράθεση που αφορά εμμέσως ή αμέσως το Χρέος, έχει εισέλθει η χρηματοδότηση των Ουκρανίας με $60 δισ., οι δασμοί επί των εισαγωγών συγκεκριμένων προϊόντων από την Κίνα και την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι φορολογικές συντελεστές των εισοδημάτων των ιδιωτών, η φορολόγηση των υπεραξιών και των μερισμάτων, ο χρόνος απόσβεσης των εταιρικών επενδύσεων, καθώς και άλλες μικρότερης σημασίας παρεμβάσεις όπως είναι για παράδειγμα η μη φορολόγηση των φιλοδωρημάτων που θα οδηγήσει σε μια επιβάρυνση του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού της τάξεως των $250 δισ.

Η ουσία είναι ότι η μεγέθυνση του αμερικανικού δημοσίου χρέους, αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα για τον Λευκό Οίκο, ανεξάρτητα από τον ένοικο του, ή τον βασικό υπαίτιο για την επιτάχυνση της αυξητικής του πορείας.