Του Χρήστου Ν. Κώνστα
Τα τελευταία 4 χρόνια περισσότερα από 28 δισ. ευρώ έφυγαν από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα αναζητώντας ασφάλεια και αποδόσεις, μακριά από τα μάτια και τα χέρια του λυσσαλέα πεινασμένου και αδίστακτου κράτους.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ παρέδωσε τις τράπεζες στα funds, άνοιξε την κάνουλα των εκατοντάδων ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και τώρα επιταχύνει την πώληση και τιτλοποίηση των δανείων, προσπαθώντας να πείσει την κοινωνία ότι όλα αυτά έχουν «κοινωνικό πρόσημο».
Το τελευταίο χρονικό διάστημα πληθαίνουν οι προτάσεις και οι εθελοντές διασώστες του τραπεζικού μας συστήματος από το πρόβλημα των κόκκινων δανείων.
Όλοι προτείνουν πως θα ελαφρύνουν τις τράπεζες από το βάρος των κόκκινων δανείων ουδείς ασχολείται με τους δανειολήπτες που δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Η κυβέρνηση υπόσχεται ένα «πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας» αλλά ούτε η ίδια δείχνει να πιστεύει ότι μπορεί να αποτρέψει το μοιραίο.
Το χειρότερο όμως είναι ότι ουδείς μιλά σήμερα για το πραγματικό πρόβλημα, την ουσία των ρευστοποιήσεων και των τιτλοποιήσεων των «κόκκινων δανείων» :
Το πραγματικό ερώτημα είναι τι θα απογίνουν τα περιουσιακά στοιχεία που περιέρχονται στον έλεγχο των funds. Χιλιάδες ακίνητα, εκατοντάδες επιχειρήσεις, ξαφνικά αλλάζουν χέρια και οι νέοι ιδιοκτήτες ουδεμία συναισθηματική ή άλλη σύνδεση έχουν με το περιουσιακό στοιχείο που απέκτησαν.
Τα πρόβλημα σήμερα δεν είναι τα NPEs αλλά τα NPAs. Δεν είναι τα «μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα» αλλά τα μη αξιοποιούμενα περιουσιακά στοιχεί (assets) που μαραζώνουν και βυθίζουν την οικονομία ακόμη πιο βαθιά στην ύφεση.
Όταν πρόκειται για επιχειρήσεις, η αναδιάρθρωσή τους, η μεταμόρφωσή τους σε παραγωγική μηχανή που θα παράγει ανταγωνιστικά προϊόντα και υπηρεσίες δεν μπορεί να γίνει από κάποιον ανίδεο χρηματιστή ή επενδυτικό τραπεζίτη. Χρειάζεται τεχνογνωσία, εμπειρία, μεράκι και διεθνείς διασυνδέσεις προκειμένου να αξιοποιηθεί μια υπερχρεωμένη επιχείρηση, ένα εγκαταλελειμμένο ακίνητο, ένα ξεχασμένο από το χρόνο ξενοδοχείο.
Ο μοναδικό τρόπος για να ανακάμψει η οικονομία της χώρας είναι να ξαναζωντανέψουν οι επιχειρήσεις ζόμπι και να μετατραπούν σε πρωταγωνιστές της νέας εποχής ή να θαφτούν οριστικά κάτω από το βάρος των χρεών τους όσοι δεν μπορούν να ανανεωθούν.
Η πολιτική αυτή απαιτεί ωστόσο φιλοεπιχειρηματικό κλίμα στην οικονομία, εξωστρεφή πολιτική μαζί με οριστικό άνοιγμα αγορών και επαγγελμάτων. Πρέπει η οικονομία να έχει πρόσβαση στις αγορές, πρέπει η φορολογία να μην δημιουργεί επιπλέον εμπόδια. Πρέπει η Δικαιοσύνη να στέκεται αρωγός στην αναδιάρθρωση και όχι ανυπέρβλητο εμπόδιο…
Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί. Γι' αυτό τα δάνεια πωλούνται σε επενδυτές που έχουν τη δυνατότητα να περιμένουν την… αλλαγή του πολιτικού σκηνικού…
