Μία πιο ήπια στάση απέναντι στον πληθωρισμό αναμένουν οι αναλυτές από τον Mario Draghi, στη σημερινή συνέντευξη τύπου που ακολουθεί την απόφαση για τη νομισματική πολιτική.
Ο Ιταλός δεν αναμένεται να ανακοινώσει ούτε την αύξηση των επιτοκίων, ούτε τη σταδιακή απόσυρση του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης (QE). Εκτιμάται ότι θα εφαρμόσει κατά γράμμα όσα έχει εξαγγείλει για αγορές ομολόγων ύψους 780 δισ. ευρώ το 2017, θα διατηρήσει τα επιτόκια στα τρέχοντα ιστορικά χαμηλά επίπεδα και θα εμφανιστεί για μία ακόμη φορά έτοιμος να κάνει ό,τι χρειαστεί.
Όμως η άνοδος του πληθωρισμού στο επίποεδο-στόχο της ΕΚΤ για πρώτη φορά σε διάστημα τεσσάρων ετών και οι ευρύτερες ενδείξεις ανάκαμψης της οικονομίας της Ευρωζώνης δίνουν αφορμή στα «γεράκια» του διοικητικού συμβουλίου της κεντρικής τράπεζας να ασκήσουν περαιτέρω πιέσεις για να εγκαταλείψει ο Draghi την... απαισιόδοξη προσέγγιση που κατά τη γνώμη τους διατηρεί.
Η προσοχή όλων εστιάζεται στη ρητορική που θα επιλέξει ο Draghi καθώς και στις προβλέψεις για τον πληθωρισμό. Ξένα μέσα αναφέρουν ότι η πρόσφατη άνοδος του πληθωρισμού στο 2% έχει οδηγήσει στην ανοδική αναθεώρηση των προβλέψεων.
Η ΕΚΤ εκτιμάται ότι θα αναβαθμίσει το outlook, τοποθετώντας τον πληθωρισμό στο 1,7% φέτος, έναντι 1,3% προηγουμένως και στο 1,6% το 2018, έναντι 1,5% προηγουμένως. Για το 2019 η πρόβλεψη αναμένεται να διατηρηθεί αμετάβλητη στο 1,7%.
Μπορεί οι πιέσεις προς τον Draghi για αλλαγή πολιτικής να εντείνονται όσο ο πληθωρισμός «αγγίζει» το επίπεδο του 2%, όμως ο Ιταλός θέλει να δει και τον δομικό πληθωρισμό, που εξαιρεί τις πιο ευμετάβλητες τιμές των τροφίμων και της ενέργειας, όχι μόνο να «σκαρφαλώνει» πάνω από το επίπεδο του 1,5% αλλά και να διατηρείται εκεί για εύλογο χρονικό διάστημα. Σημειώνεται ότι ο δομικός πληθωρισμός διατηρήθηκε στην τελευταία μέτρηση στο 0,9%, γεγονός που σημαίνει ότι η ανάκαμψη έχει δρόμο ακόμη.
Σύμφωνα με αναλυτές, η αναβάθμιση των προβλέψεων της ΕΚΤ συνεπάγεται ότι απομακρύνεται το ενδεχόμενο εφαρμογής επιπρόσθετων μέτρων χαλάρωσης και αυτή είναι μία εξέλιξη που σε πρώτο χρόνο ικανοποιεί τη γερμανική πλευρά, όμως δεν αρκεί για να κατευνάσει πλήρως τις φωνές που αντιτίθενται στην πολιτική του Ιταλού.
Φωτογραφία: SOOC
