Του Γιώργου Φιντικάκη
Τα στόματα όσων φωνάζουν εντός κυβέρνησης για τις αποκρατικοποιήσεις επιχειρούν να κλείσουν οι δανειστές μέσω της υποχρεωτικής έγκρισης από το προσεχές Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ) του νέου επικαιροποιημένου πλάνου του ΤΑΙΠΕΔ.
Την επόμενη πιθανότατα εβδομάδα το στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης του ΤΑΙΠΕΔ (Asset Development Plan ή ADP) με τις 19 αποκρατικοποιήσεις, που επικαιροποιήθηκε τη Μεγάλη Τρίτη 26 Απριλίου, όπως αναφέρει το draft του μνημονίου, θα έρθει προς έγκριση στο ΚΥΣΟΙΠ. Εν συνεχεία, τόσο η απόφαση αυτή, όσο και το ίδιο το ADP θα πρέπει να δημοσιευτούν σε ΦΕΚ.
Είναι πασιφανές ότι με τον τρόπο αυτό οι δανειστές θέλουν να δεσμεύσουν τη κυβέρνηση ότι θα εφαρμόσει όσα συμφώνησε και πως δεν θα επαναληφθεί το φαινόμενο οι υπουργοί να μιλούν για 9 υποχρεωτικές αποκρατικοποιήσεις και το μνημόνιο που ψήφισαν για υπερδιπλάσιο αριθμό.
Στο ερώτημα αν υπάρχει περίπτωση στο ΚΥΣΟΙΠ να προκύψουν αντιρρήσεις, κυβερνητική πηγή επισημαίνει στο liberal.gr ότι "οι συμμετέχοντες υπουργοί είναι υποχρεωμένοι να εγκρίνουν όλο το ADP, δίχως εξαιρέσεις".
Ενδιαφέρον για παράδειγμα έχει η θέση που θα πάρει ο υπουργός Ενέργειας Π. Σκουρλέτης και άλλοι αντιδρώντες υπουργοί, αφού το ADP όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το liberal.gr περιλαμβάνει την πώληση και των ενεργειακών κρατικών επιχειρήσεων, όπως του 65% της ΔΕΠΑ, του 35% των ΕΛΠΕ, του 17% της ΔΕΗ, καθώς επίσης του 24% της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ, των ΕΛΤΑ, του 5% του ΟΤΕ, της Εγνατίας Οδού, των Μαρίνων, κ.ά.
Δεν σημαίνει αυτό ότι θα μπει αύριο κιόλας πωλητήριο στη ΔΕΗ ή τον ΟΤΕ, μπορεί αυτό να συμβεί από του χρόνου, κανείς δεν ξέρει πότε, αποφάσεις άλλωστε θα ληφθούν μετά τον Ιούνιο όταν και θα καθορισθούν τα μέλη του Εποπτικού Συμβουλίου του νέου Ταμείου.
Η ώρα των αποφάσεων ωστόσο πλησιάζει, και δεν θα είναι εύκολες για αρκετούς. Η επόμενη γενιά των ελληνικών αποκρατικοποιήσεων βρίσκεται στη πρέσα της Γερμανίας, το Βερολίνο επέμεινε να αναβαθμισθούν ποιοτικά συμπεριλαμβάνοντας και στρατηγικού χαρακτήρα ΔΕΚΟ, όπως προβλέπει η συμφωνία που ψήφισε τον περασμένο Αύγουστο η ελληνική Βουλή, αλλά και η Μπούντεστανγκ.
Εύλογη η γερμανική εμμονή. Ένας λόγος είναι ότι οι ιδιωτικοποιήσεις και το νέο υπέρ- Ταμείο για την Αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας αποτελούν την εγγύηση για το δάνειο ύψους 86 δισ. ευρώ που θα πάρει η η Ελλάδα μέσω του ESM (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας). Ένας άλλος λόγος είναι ότι οι Γερμανοί πιστεύουν πως εφόσον στην Ελλάδα δεν υπάρχει παραγωγή, και μεγάλοι ρυθμοί ανάπτυξης για να αυξηθούν τα έσοδα δεν προβλέπονται στο ορατό μέλλον, μέρος του χρέους θα αποπληρώνεται από πωλήσεις κρατικής περιουσίας. Εξήγηση για τη πρεμούρα του Βερολίνου βρίσκεται και στο γεγονός ότι ανοίγει έτσι ο δρόμος για να εξυπηρετηθούν γερμανικά συμφέροντα, σε τομείς σαν τον τουρισμό όπου η Ελλάδα έχει στρατηγικό πλεονέκτημα, όπως ακριβώς συνέβη με τα αεροδρόμια.
Όπως και να έχει, η πίεση βρίσκεται στο ελληνικό γήπεδο, τα νεύρα πολλών υπουργών θα δοκιμαστούν ξανά, έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι η κυβέρνηση κρατά τόσες εβδομάδες χαμηλά το θέμα.
Εξ ου και η στάση της ότι "η κουβέντα με τους δανειστές για το νέο Υπερ-Ταμείο πάει καλά", δίχως ωστόσο να εξηγεί αυτό τι θα περιλαμβάνει, τι ακριβώς θα ιδιωτικοποιηθεί υπό την ομπρέλα του, και κυρίως πότε.
