Του Γιώργου Φιντικάκη
Στο Μέγαρο Μαξίμου θα παιχτεί το επόμενο επεισόδιο του σίριαλ με το ΔΕΣΦΑ, καθώς οι Αζέροι έχουν ζητήσει, σύμφωνα με τις πληροφορίες του liberal.gr, συνάντηση με τον πρωθυπουργό.
Αναζητώντας δίοδο επικοινωνίας σε υψηλότερο κυβερνητικό επίπεδο, η SOCAR απαιτεί συνάντηση σε ανώτερο κυβερνητικό επίπεδο, που, όπως λένε οι ίδιες πηγές, θα γίνει, όχι όμως με τον πρωθυπουργό, αλλά με τον υπουργό Επικρατείας, Αλέκο Φλαμπουράρη.
Αν και η ημέρα της συνάντησης δεν έχει ακόμη καθοριστεί, εντούτοις η πρόθεση και των δύο πλευρών είναι, όπως λένε κυβερνητικές πηγές, να σπάσει ο πάγος και να ξεκινήσουν εκ νέου οι συνομιλίες. Πολύ περισσότερο δε που το Μαξίμου θέλει να κρατήσει ανοικτές τις γέφυρες με τη SOCAR, η οποία είναι μεγαλομέτοχος στον αγωγό φυσικού αερίου TAP.
Ναι από SNAM, αλλά μόνο με SOCAR
Αναφορικά τώρα με τους Ιταλούς της SNAM οι πληροφορίες λένε ότι δέχονται να συμμετάσχουν στην αποκρατικοποίηση του ΔΕΣΦΑ, αλλά υπό τον όρο να παραμείνουν στο ντιλ οι Αζέροι, και ταυτόχρονα να έχουν λόγο και στο μάνατζμεντ.
Αυτήν ακριβώς τη θέση τους οι Ιταλοί έκαναν σαφή και κατά τη χθεσινή τους συνάντηση με τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πάνο Σκουρλέτη.
Photo by Minale Tattersfield
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο εκπρόσωπος της SNAM επανέλαβε στον υπουργό τη θέση ότι «εμείς έχουμε υπογράψει ένα προσύμφωνο με τη SOCAR για την εξαγορά ποσοστού μεταξύ 17% και 25% στο ΔΕΣΦΑ, και αυτό το τιμούμε». Παράλληλα, ακριβώς επειδή οι Ιταλοί δεν είναι fund αλλά διαχειριστής δικτύων, πέραν της «ταρίφας», έχουν σαν πάγιο αίτημα τη συμμετοχή τους στο μάνατζμεντ.
Αν επιβεβαιώνουν κάτι όλα τα παραπάνω, είναι το γεγονός ότι θέλει ακόμη αρκετό δρόμο για να βγει «λευκός καπνός» ως προς την ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ, η τύχη της οποίας παραμένει αβέβαιη. Αλλά ό,τι είναι να γίνει θα γίνει μέσα στις αμέσως επόμενες ημέρες, καθώς στις 30 Σεπτεμβρίου η εγγυητική επιστολή των Αζέρων εκπνέει.
Τόσο το υπουργείο, όσο και οι Αζέροι γνωρίζουν ότι εφόσον δεν ανανεωθεί, η ιδιωτικοποίηση ναυαγεί και ουδείς από τους δύο θα ήθελε να πάρει στα χέρια του την «καυτή πατάτα» μιας τέτοιας ευθύνης.
Υπό αυτήν την έννοια, αντί για το συνεχές «blame game» των προηγούμενων μηνών ανάμεσα στις δύο πλευρές, θα δούμε μάλλον προσπάθειες να βρεθεί μια λύση.
Το μπαλάκι
Στο παζάρι αυτό με την ελληνική κυβέρνηση τόσο η SOCAR, όσο και η SNAM έχουν κοινά συμφέροντα.
Τόσο η μία, όσο και η άλλη θα μπουν στο παιχνίδι του ΔΕΣΦΑ μόνο αν υπάρξει ένα ισχυρό κίνητρο. Δηλαδή ένα είδος «ανταλλάγματος», έπειτα από την τροπολογία Σκουρλέτη που μειώνει τα ανακτήσιμα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας, και κατ' επέκταση δεν δικαιολογεί πλέον (κατά τη SOCAR) το τίμημα των 400 εκατ. ευρώ που είχε προσφέρει.
Ποιο μπορεί να είναι αυτό το κίνητρο; Δεν φαίνεται να είναι άλλο από την επικείμενη απόφαση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) για το τιμολόγιο της χρήσης του δικτύου φυσικού αερίου, δηλαδή την «ταρίφα» που θα εισπράττει από εδώ και πέρα ο ΔΕΣΦΑ. Αν αυτή είναι ικανοποιητική, παρά τη μείωση της ρυθμιζόμενης περιουσιακής βάσης του ΔΕΣΦΑ, Ιταλοί και Αζέροι θα το σκεφτούν, διαφορετικά η τύχη του ντιλ μοιάζει προδιαγεγραμμένη.
Πόσο μάλλον όταν το υπουργείο αποσαφήνισε και χθες μετά τη συνάντηση του Π. Σκουρλέτη με τη SNAM ότι οι «κόκκινες γραμμές» της κυβέρνησης δεν αλλάζουν, δηλαδή δεν μειώνεται το τίμημα (400 εκατ.), οι Αζέροι δεν μπορούν να πάρουν ποσοστό άνω του 49%, ούτε αλλάζει η τροπολογία Σκουρλέτη.
