Το κράτος δικαίου είναι ο πρώτος πυλώνας της οικονομικής ελευθερίας και έχει να κάνει με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας, την προστασία των επενδύσεων, καθώς και με την ανεξαρτησία και την ταχεία απονομή της δικαιοσύνης.
Η οργάνωση της ζωής μας, ο σχεδιασμός του οικονομικού προγραμματισμού μας, η διάθεση για επενδύσεις, για απόκτηση περιουσιακών στοιχείων δεν έχει κανένα νόημα, εφ’ όσον δεν υπάρχουν κατοχυρωμένα δικαιώματα ιδιοκτησίας.
Μεγαλώνοντας με την προτροπή να σπουδάσουμε και να κάνουμε κάτι καλό και γόνιμο στη ζωή μας, αντιλαμβανόμαστε αμέσως τη σπουδαιότητα αυτών των δικαιωμάτων, σαν τον ακρογωνιαίο λίθο της ελευθερίας μας.
Δικαιώματα ιδιοκτησίας που στηρίζουν την επιχειρηματικότητα, την αποταμίευση, την απόκτηση ακινήτων, καθώς και την εξασφάλιση των απογόνων μας. Δικαιώματα διαυγή και κατοχυρωμένα από τη νομοθεσία, τα οποία προστατεύονται μέσα από ένα αποτελεσματικό σύστημα απονομής δικαιοσύνης.
Η ανεξαρτησία, η διαύγεια, η αποτελεσματικότητα και η ταχύτητα στην απονομή της Δικαιοσύνης είναι απαραίτητες για την μακροχρόνια ελεύθερη οικονομική ανάπτυξη.
Η διατήρηση της ασφάλειας, της ειρήνης και της κατοχύρωσης των ατομικών ελευθεριών, χρειάζονται ένα σύστημα ταχείας και αποτελεσματικής δικαιοσύνης, έτσι ώστε να αποφεύγεται η ομηρία των πολιτών από ένα αργό σύστημα που αγγίζει τα όρια της αρνησιδικίας.
Η ισονομία και η νομική κατοχύρωση των συναλλαγών, που έχουν συναφθεί ελεύθερα ανάμεσα σε πολίτες ή επιχειρήσεις, στο εμπόριο και στις επενδύσεις, είναι απαραίτητες για τη δημιουργία περιβάλλοντος οικονομικής ελευθερίας και ανάπτυξης.
Η περίπτωση της εισηγμένης στο Χρηματιστήριο Αθηνών, εταιρείας Κέκροψ ΑΕ, αποτελεί το κλασσικό παράδειγμα απουσίας κράτους δικαίου και το απόλυτο δείγμα αρνησιδικίας.
Ο Κέκροπας, σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν γιος της Μητέρας Γης και του Ουρανού και μυθικός ιδρυτής της πρώτης πόλης των Αθηνών στην Ακρόπολη, που ονομαζόταν Κεκροπία εκείνο τον καιρό. Ήταν ο πρώτος αττικός ήρωας, παρουσιαζόμενος συνήθως ως διφυής. Από τη μέση και πάνω άνθρωπος και από τη μέση και κάτω δράκος. Λατρευόταν κυρίως στην Ακρόπολη, υπό τη μορφή φιδιού. Που να γνώριζε ο δυστυχής, ότι μετά από αρκετούς αιώνες, θα έπρεπε να παλέψει με τα φίδια του Ελληνικού Δημοσίου.
H υπόθεση αφορά 300 στρέμματα στο Λατομείο της περιοχής Παλαιού Ψυχικού, του Δήμου Φιλοθέης – Ψυχικού. Για την έκταση αυτή το ελληνικό Δημόσιο αναγνώριζε την κυριότητα της εταιρείας για τουλάχιστον 70 χρόνια, με σειρά «δηλωτικών πράξεων». Μάλιστα από το 1973, υπάρχει έγγραφο της Γενικής Διεύθυνσης Δασών του τότε Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, από το οποίο αποδεικνύεται η ανυπαρξία δικαιώματος του Ελληνικού Δημοσίου επί της έκτασης αυτής.
Παρ’ όλα, αυτά τον Δεκέμβριο του 1988, το δημόσιο ξεκίνησε μια δικαστική διαμάχη με αγωγή, διεκδικώντας την ανωτέρω έκταση του Παλαιού Ψυχικού, υποστηρίζοντας ότι η Κέκροψ ΑΕ την κατείχε αυθαίρετα από το έτος 1980.
Η απόφαση βγήκε το 1997, σύμφωνα με την οποία απορρίφθηκε η αγωγή του Ελληνικού Δημοσίου, αφού το δικαστήριο δέχθηκε αφενός ότι η κυριότητα του ακινήτου ανήκε στην Εταιρεία και όχι στο Δημόσιο και αφετέρου ότι η έκταση δεν ήταν δασική, ούτε και θα μπορούσε να έχει κηρυχθεί αναδασωτέα.
Τελειώσαμε; Όχι. Το Δημόσιο άσκησε το 1998 έφεση κατά της απόφασης. Η απόφαση βγήκε το 2012, σύμφωνα με την οποία ανέβαλε την έκδοση οριστικής απόφασης. Η τελική απόφαση του Εφετείου Αθηνών βγήκε το 2014, η οποία δέχθηκε την αγωγή του Ελληνικού Δημοσίου.
Η Κέκροψ ΑΕ, κατέθεσε αίτηση αναιρέσεως κατά της απόφασης, ενώπιον του Αρείου Πάγου, η οποία συζητήθηκε το 2016 και έγινε δεκτή, με βάση την απόφαση το Αρείου Πάγου του 2018 και η υπόθεση αναπέμφθηκε στο Εφετείο Αθηνών.
Η υπόθεση συζητήθηκε στο Εφετείο Αθηνών για ουσιαστική κρίση, το οποίο εξέδωσε το 2019 την απόφασή του με την οποία έγινε δεκτή η έφεση και απορρίφθηκε η αγωγή του Δημοσίου.
Τελειώσαμε; Όχι. Την ίδια χρονιά, γίνεται αίτηση του Ελληνικού Δημοσίου για την αναίρεση της απόφασης του Εφετείου Αθηνών, η οποία συζητήθηκε το 2020. Και στις 15 Απριλίου 2021, η Κέκροψ ΑΕ, γνωστοποίησε στους επενδυτές, ότι δημοσιεύθηκε «η υπ’ αριθ. 502/2021 απόφαση του Αρείου Πάγου, δυνάμει της οποίας αναιρείται μεν η με αριθμό 3039/2019 τελεσίδικη απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών (2ο Τμήμα Δημόσιο), αλλά η υπόθεση θα εκδικασθεί κατ’ ουσία στον Άρειο Πάγο, ενώ απορρίφθηκαν οι πρόσθετες παρεμβάσεις».
Με δυο λόγια το Ελληνικό Δημόσιο, θυμήθηκε το 1988, ότι η Κέκροψ κατείχε αυθαίρετα την έκταση από το 1980. Την ίδια στιγμή που για τα προηγούμενα 70 χρόνια, υπήρχαν ήδη προγενέστερες πράξεις και αποφάσεις, που αποδείκνυαν το αντίθετο, με αποτέλεσμα να θεωρείται ότι η εκ των υστέρων διεκδίκηση αποτελεί καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος κυριότητας του Δημοσίου, όπως αποφάσισε άλλωστε και ο Άρειος Πάγος. Ωστόσο από το 1988 μέχρι και σήμερα, το θέμα δεν έχει κριθεί ακόμα τελεσίδικα από τη Δικαιοσύνη.
Η υπόθεση της Κέκροψ, απασχόλησε τα μέσα ενημέρωσης, λόγω των ισχυρών βασικών μετόχων της, όπως είναι ο όμιλος ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ο όμιλος της Intracom και η Alpha Bank.
Όμως υπάρχουν δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες παρόμοιες περιπτώσεις, στις οποίες οι επενδυτές (ιδιώτες ή εταιρείες), «παλεύουν με τα φίδια» του Ελληνικού Δημοσίου, υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και αγωνιζόμενοι για την προστασία των επενδύσεων τους.
Η προστασία των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας που στηρίζουν και προστατεύουν την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις, μαζί με την αποτελεσματική και η ταχύτατη απονομή της Δικαιοσύνης, είναι «το A και το Ω» για την μακροχρόνια οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Κακά τα ψέματα. Ουδείς επενδυτής επενδύει σε ένα “black box”, περιμένοντας το “kinder έκπληξη”. Όσο χαμηλοί και να είναι οι φορολογικοί συντελεστές. Όσο υψηλές και να είναι οι επιδοτήσεις.
Τα 30ετή βασανιστήρια της ΚΕΚΡΟΨ, ας μας γίνουν μάθημα. Η διαχρονική καταστροφή των επενδύσεων στη χώρα μας, πρέπει να σταματήσει.
