Με ανάρτησή του στο facebook ο επικεφαλής της Δράσης σχολιάζει τις αποφάσεις του Eurogroup της Δευτέρας. Αναλυτικά αναφέρει:
Που πάει η οικονομία μετά το σημερινό Eurogroup; Στο τέταρτο μνημόνιο ολοταχώς…
Το βασικό αρχικό αίτημα της κυβέρνησης και του κ. Στουρνάρα, να ξεκαθαρίσουν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος -έστω κι αν εφαρμοστούν υπό προϋποθέσεις μετά το 2018- απορρίφθηκε. Ο κ. Ντάϊσεμπλουμ ξεκαθάρισε ότι το θέμα θα συζητηθεί μετά τα μέσα του 2018, αν χρειαστεί.
Το επιχείρημα, ότι οι αγορές δεν θα ενδιαφερθούν για ελληνικό χρέος χωρίς μια σοβαρή προοπτική μείωσής του άφησε αδιάφορο τον κ. Σόιμπλε, ο οποίος επανέφερε δημόσια και χωρίς αποχρώντα λόγο το Grexit, αφού προφανώς δεν έχει ακόμα εγκαταλείψει το αρχικό του σχέδιο για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Ταυτόχρονα ζητώντας δεκαετή πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5%, εξασφάλισε ασφυκτικές συνθήκες από πλευράς πρωτογενών πλεονασμάτων μέχρι τουλάχιστον το 2021. Με δεδομένο ότι τα λεγόμενα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος είναι κατά βάση μακροπρόθεσμα και έχουν μικρή και όχι άμεση επίπτωση στα δημοσιονομικά και τις προσδοκίες, το καλύτερο που έχουμε να περιμένουμε από πλευράς δανειστών είναι ένα τέταρτο μνημόνιο,. Αν βέβαια δεν έχουν υπάρξει εντωμεταξύ εξελίξεις στην Ευρώπη που να ευνοούν την επιστροφή του σχεδίου Σόϊμπλε.
Αντέχει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τέταρτο μνημόνιο; Προφανώς όχι. Αν όμως φτάσει μέχρι εκεί, και οδηγηθούμε σε εκλογές το καλοκαίρι του 2018, θα έχει βάλει στην παγίδα και την επόμενη κυβέρνηση, η οποία θα έχει σχεδόν μηδενικό χρόνο να ανατρέψει το οικονομικά δεδομένα και να πείσει τις αγορές να εμπιστευτούν την Ελλάδα. Ακόμα μια νέα κυβέρνηση θα έχει και ελάχιστο πολιτικό χρόνο, αφού θα έχει μπροστά τις ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές τον Ιούνιο του 2019 και προεδρικές εκλογές τον Φεβρουάριο του 2020.
Ταυτόχρονα η οικονομία με την σημερινή παρανοϊκή πολιτική της υπερφορολόγησης για τη διατήρηση ενός τεράστιου -για τα σημερινά μεγέθη της οικονομίας- κράτους θα παγιωθεί. Που πάει να πει ότι όποιος έχει τη δυνατότητα να κάνει κάτι διεθνώς ανταγωνιστικό -στελέχη ή επιχειρήσεις- θα πάρει των ομματιών του και θα φύγει από τη χώρα και όποιος έχει τη δυνατότητα να εξαφανιστεί οικονομικά, θα οδεύσει ολοταχώς στην παραοικονομία. Ο παραγωγικός ιστός θα συρρικνωθεί κι άλλο. Το ίδιο και οι δυνατότητες ανάκαμψης και πραγματικής ανάπτυξης.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να φύγει όσο γίνεται ταχύτερα. Κι ο μόνος δρόμος γι αυτό είναι μια σκληρή και μαζική αντιπολίτευση. Οι δανειστές που έχουν την μισή κατά τεκμήριο ευθύνη για την εγκληματική διατήρηση του μεγάλου κράτους στην Ελλάδα (με δικά τους λεφτά συντηρείται τα τελευταία έξι χρόνια και όχι μόνο), μπορεί να έχουν άλλες προτεραιότητες. Αυτές πρέπει να αφήνουν αδιάφορη τη δημοκρατική αντιπολίτευση. Σε τελική ανάλυση μόνο οι Έλληνες μπορούν να σώσουν τη χώρα τους. Και για να το κάνουν πρέπει η σημερινή κυβέρνηση να συντριβεί πολιτικά και να φύγει. Χωρίς χρονοτριβή.
