Γράφονται και αναλύονται διάφορα, από απολύτως λογικά μέχρι εξαιρετικά τερατώδη, σχετικά με τις τέσσερις συστημικές τράπεζες και τις προσπάθειες ανάταξης του εγχώριου τραπεζικού συστήματος.
Με αφορμή την προηγηθείσα ΑΜΚ της Τράπεζας Πειραιώς και αυτήν που έπεται της Alpha Bank, ας ανατρέξουμε στο παρελθόν για να καταλάβουμε το μέλλον.
Το πρώτο και καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα και να δούμε πως καταλήξαμε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα.
Πώς φτάσαμε στις 4 συστημικές τράπεζες; Οι συγκεκριμένες τράπεζες συγχωνεύτηκαν με σχεδόν όλες τις ελληνικές τράπεζες, που βρέθηκαν σε επικίνδυνη κατάσταση, μετά από την τραπεζική δίνη που ακολούθησε την κρίση χρέους της Ελλάδας. Και αυτό ήταν μια πολιτική επιλογή, στην προσπάθεια να μην υπάρξει κατάρρευση έστω και μιας τράπεζας, που θα δημιουργούσε περαιτέρω προβλήματα στην εμπιστοσύνη των καταθετών.
Για να αντιληφθούμε ακόμα πιο καλά, το που βρισκόταν προ κρίσεως το τραπεζικό σύστημα και το που βρίσκεται σήμερα, αρκεί να θυμηθούμε ότι στα ιστορικά υψηλά του ο Τραπεζικός Κλαδικός Δείκτης το 2007, βρισκόταν στις 1.535.312 μονάδες. Ναι, καλά διαβάσατε. Στο ένα εκατομμύριο, πεντακόσιες τριανταπέντε χιλιάδες, τριακόσιες δώδεκα μονάδες.
Ο ίδιος δείκτης έκλεισε χθες στις 537,60 μονάδες. Στα τέλη του 2015 όταν ολοκληρωνόταν η τελευταία μεγάλη ανακεφαλαιοποίηση που πραγματοποιήθηκε, εν μέσω capital controls, ο Τραπεζικός Δείκτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών, βρισκόταν στις 1.000 μονάδες.
Αν ανατρέξουμε στις τιμές της τότε ανακεφαλαιοποίησης, θα δούμε στα αρχεία μας ότι η ΑΜΚ της Εθνικής Τράπεζας πραγματοποιήθηκε στα 3,20 ευρώ, της Alpha Bank στα 2 ευρώ, της Eurobank στο 1 ευρώ και της Τράπεζας Πειραιώς στα 99 ευρώ, με βάση τις αναπροσαρμογές του αριθμού των μετοχών, που έχουν εν τω μεταξύ γίνει.
Εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε ότι οι προηγηθείσες ανακεφαλαιποιήσεις ήταν ανεπαρκείς. Διότι, όχι μόνο δεν κατάφεραν να οδηγήσουν τις τράπεζες στην ανάπτυξη, αλλά απέτυχαν να «κλείσουν τις τρύπες» από τις ζημίες και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.
Έτσι από το 2015 μέχρι και πριν από λίγους μήνες, γινόταν μια συντονισμένη προσπάθεια μέσω λογιστικών εγγραφών και υβριδικών μεθόδων να σταθούν οι τράπεζες στα πόδια τους.
Μα καλά, δεν μπορούσαν να βρουν κεφάλαια να στηριχθούν; Τα 10 δισ. ευρώ που προέρχονταν από το ευρωπαϊκό σύστημα για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών του 2015, δεν χρησιμοποιήθηκαν και επιστράφηκαν. Από τότε, δεν κατέστη δυνατόν να βρεθούν νέα επαρκή κεφάλαια.
Εδώ η Praxia Bank, που αποτελούσε μια καθαρή τράπεζα και ουσιαστικά ήταν μια «τραπεζική άδεια», δεν είχε καταφέρει να προσελκύσει το ενδιαφέρον στρατηγικών επενδυτών από το εξωτερικό.
Το ίδιο και η Επενδυτική Τράπεζα Ελλάδος με βαθιά εξειδίκευση στις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, που τελικά πέρασε στον όμιλο Βαρδινογιάννη, δεν είχε αποτελέσει στόχο εξαγοράς από το εξωτερικό. Και αυτό, διότι η Ελλάδα και η Ελληνική Οικονομία, δεν «πουλούσαν» σαν προϊόν. Δεν ήταν ελκυστικές.
Σήμερα όμως, η Ελλάδα ως επενδυτικός προορισμός και ως «turnaround story», γίνεται εκ νέου ελκυστική.
Τα 80 δισ. ευρώ, που θα εισρεύσουν στην εγχώρια οικονομία μέχρι το 2027, αποτελούν από μόνα τους ένα σημαντικό θέλγητρο. Σημαντικοί επενδυτικοί οίκοι εμφανίζονται πρόθυμοι, να συμμετάσχουν σε όλα τα projects, που θα ξετυλιχθούν μέσα στην επόμενη πενταετία.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια εμφανίζονται επενδυτές, που επιθυμούν να καταλάβουν θέσεις στο τραπεζικό σύστημα που θα αποτελέσει το τρίτο σκέλος της ανάπτυξης, μαζί με τα ευρωπαϊκά κονδύλια και τα ίδια κεφάλαια των ιδιωτικών επιχειρήσεων.
Γι’ αυτό και οι τράπεζες, προχωρούν σε εσωτερικούς εταιρικούς μετασχηματισμούς και σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, σε μια προσπάθεια να αντικαταστήσουν τις λογιστικές εγγραφές και τις υβριδικές καλύψεις των κεφαλαιακών τους αναγκών, με «πραγματικό χρήμα».
Και πάλι καλά. Με παλαιούς μετόχους που έχουν δει τα χαρτοφυλάκια τους να εξαϋλώνονται, με στρατηγικούς επενδυτές που έχουν απολέσει σχεδόν το σύνολο των κεφαλαίων που έχουν καταβάλει, με το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και τους φορολογούμενους να έχουν υποστεί τεράστιες ζημίες, οι τράπεζες προσπαθούν να συνεχίσουν το δύσκολο δρόμο τους.
Ας μην ξεχνάμε ότι πριν από κάποιους μήνες ακόμα διερωτόμασταν αν κινδυνεύει κάποια τράπεζα, ενώ τώρα διερωτώμεθα ποια θα πάει πιο γρήγορα μπροστά.
Προς το παρόν η μετοχή της Alpha Bank, μέχρι την ολοκλήρωση της ΑΜΚ θα κινείται πέριξ του 1 ευρώ, με τους κύριους όγκους συναλλαγών να έχουν πραγματοποιηθεί σε χαμηλότερα επίπεδα.
Η Τράπεζα Πειραιώς, με μια κεφαλαιοποίηση της τάξης των 1,3 δισ. ευρώ, βλέπει τη μετοχή της να διαπραγματεύεται σε αισθητά υψηλότερα επίπεδα από τα αντίστοιχα της ΑΜΚ.
Η μετοχή της Eurobank μέχρι και την Παρασκευή, θα προσελκύει εισροές λόγω της εισόδου της στον MSCI. Η παρουσία του ομίλου της Fairfax προσφέρει σημαντική ασφάλεια στην επενδυτική κοινότητα.
Τέλος, η Εθνική Τράπεζα, ενώ αρνείται ότι βρίσκεται στον σχεδιασμό της μια ΑΜΚ, είναι σίγουρο ότι δεν θα πει όχι, αν δει ότι μετά την Τράπεζα Πειραιώς και η Alpha Bank, καταφέρει να «σηκώσει» φθηνό χρήμα μέσα από το Χρηματιστήριο.
Αποποίηση Ευθύνης
Το υλικό αυτό παρέχεται για πληροφοριακούς και μόνο σκοπούς. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να εκληφθεί ως προσφορά, συμβουλή ή προτροπή για την αγορά ή πώληση των αναφερόμενων προϊόντων. Παρόλο που οι πληροφορίες που περιέχονται βασίζονται σε πηγές που θεωρούνται αξιόπιστες, ουδεμία διασφάλιση δίνεται ότι είναι πλήρεις ή ακριβείς και δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες.
