Του Γιάννη Σιδέρη
Δεν του είναι κατανοητό του προέδρου της Βουλής Κ. Τασούλα, στην απάντησή του στον Αλέξη Τσίπρα, ως προς τι παραβιάστηκε η απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής από την απόφαση της Προανακριτικής να εξαιρέσει τους Πολάκη - Τζανακόπουλου από μέλη της, αφού θα κληθούν και ως μάρτυρες.
Θεσμική η απάντηση, όμως έξεστιν ΣΥΡΙΖΑ τορπιλίζειν την πολιτική ευταξία. Ο στόχος του προς την επιτροπή είναι οι αναίσχυντες φωνασκίες περί χουντοεπιτροπής και πραξικοπημάτων (μιας επιτροπής που προβλέπεται από κανονισμούς της συντεταγμένης Πολιτείας), οι λεκτικοί τραμπουκισμοί και οι θεατρινίστικα «γενναίες» αντιστάσεις («θα μας βγάλετε σηκωτούς»), η σφοδρή επίθεση του Γραφείου Τύπου κατά του κ. Τασούλα ότι «παραβιάζει το σύνταγμα και τον κανονισμό της Βουλής» (λείπει η Προεδρεύουσα Τασία να φωνάζει «δώσε πόνο»). Όλα στοχεύουν να δημιουργήσουν ένα εκκωφαντικό πανδαιμόνιο, που ως κέλυφος θα καλύψει την ουσία και θα αποσπάσει την προσοχή της κοινής γνώμης από το καθεαυτό αντικείμενο των εργασιών: τη διερεύνηση εάν υπήρξε σκευωρία κατά πολιτικών αντιπάλων.
Πολύ περισσότερο που στην πρόκληση Τασούλα προς ΣΥΡΙΖΑ να ορίσει δύο βουλευτές που θα αντικαταστήσουν τους υπό εξαίρεση, ο ΣΥΡΙΖΑ προσανατολίζεται να ξαναπροτείνει... τους Πολάκη - Τζανακόπουλο!
Η συμπεριφορά αυτή αποσκοπεί να απαξιωθεί το πόρισμα της Επιτροπής και να ανεβάσει στην σκηνή μια αστεία καρικατούρα ενός νέου «βρώμικου 89» - γι αυτό άλλωστε και ο Τσίπρας τους κατηγορεί επειδή δεν παρέπεμψαν και τον ίδιο. Ηλπιζε, ως άλλος Ανδρέας, να στεφθεί με το φωτοστέφανο του ηγέτη της «Δημοκρατικής Παράταξης», που οι «ακροδεξιοί» της ΝΔ και οι προδότες συνοδοιπόροι του ΚΙΝΑΛ, τον στέλνουν στο πολιτικό ικρίωμα.
Αυτή είναι η συνολική αντιπολιτευτική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, που επανευρίσκει τον παλιό ένδοξο εαυτό του. Η θεσμική αντιπολίτευση δεν του πάει, δεν την γνωρίζει. Το κράμα νεοκομμουνιστικών, αριστερίστικων και κινηματικών απόψεων που επικρατούσαν το εσωτερικό του, δεν έγιναν δυστυχώς το αμάλγαμα μιας νέας ευρωπαϊκής αριστεράς. Απλώς καταχωνιάστηκαν χάριν απόλαυσης της εξουσίας, και επανέρχονται με την απώλειά της.
Ο Τσίπρας βρίσκεται εν στρατηγική αμηχανία. Βλέπει ότι η χώρα με τα όποια στραβά της νέας κυβέρνησης, επανέρχεται σε κάποιου είδους κανονικότητα. Ενδεχομένως να επιτευχθούν και κάποιες βαθμίδες ανάπτυξης (εντυπωσιακά αποτελέσματα δεν είναι σίγουρα. Η ανάπτυξη των χωρών είναι πολυπαραγοντική υπόθεση που ξεπερνάει την πολιτική βούληση των κυβερνήσεων).
Ωστόσο αυτή την στοιχειώδη κανονικότητα θα την τορπιλίσει. Αυτό έκανε και τις εποχές που προειδοποιούσε τους επενδυτές ότι θα χάσουν τα λεφτά τους αν επενδύσουν την Ελλάδα. Αυτό έκανε και με την πρόκληση εκλογών τον Ιανουάριο του 2015. Μπορεί να βγαίνουν τώρα σκόρπιες και σκόπιμες ακριτομυθίες «δεν ήμασταν έτοιμοι να κυβερνήσουμε», αλλά καθόλου δεν τους ένοιαζε αυτό. Η στήλη σε χρόνο ανύποπτο και αρκετά προγενέστερο της «αποκάλυψης» Βούτση, είχε γράψει ότι στον ΣΥΡΙΖΑ είχαν δει ότι η χώρα βγαίνει από την στενωπό και φοβήθηκαν ότι θα χάσουν το τρένο. Σε σύσκεψη υπό τον Τσίπρα αποφάσισαν: Τώρα ή ποτέ!
Στην ίδια τακτική τορπιλισμού της κανονικότητας εντάσσεται και η αδιανόητη επίθεση στον κυβερνητικό εκπρόσωπο ΣΤ. Πέτσα για προσφυγικό. Τη χαρακτηρίζουμε αδιανόητη γιατί δεν αφορά καν το προσφυγικό ή την κυβέρνηση. Απτεται εθνικού θέματος, αυτού της αρμοδιότητας για έρευνα και διάσωση στο Αιγαίο, που χρόνια επιδιώκει η Τουρκία. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους ανεπίγνωστους της Κουμουνδούρου.
Ο Πέτσας είχε απαντήσει στο Τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο με αφορμή τον πνιγμό τρίχρονου, ισχυρίστηκε ότι εκ μέρους της Ελλάδας «η βίαιη απώθηση των προσφύγων από τις ελληνικές αρχές, συνεχίζεται από ξηράς και θαλάσσης», καθώς και στον υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος μίλησε περί «βασανισμού μεταναστών από τους Έλληνες».
Η λογική δήλωση Πέτσα (και με ψηφίδες απολογίας, η οποία κακώς έγινε, δεν είχε κανένα λόγο να απολογηθεί στην Τουρκία), ήταν: «όταν αυξάνουμε τις περιπολίες, αυξάνει στατιστικά και η πιθανότητα να έχουμε, δυστυχώς, θύματα».
Τα ανθρωπιστικά κύτταρα των Συριζαίων αναρριπίσθησαν. Ο μεν Εκπρόσωπος Τύπου Χαρίτσης (μέγας μύστης της διπλωματικής μπαγαποντιάς της Αγκυρας), ρωτούσε «Γιατί ανεβαίνει στατιστικά η πιθανότητα για θανάτους αντί να ανεβαίνει για διασώσεις, όταν αυξάνονται οι περιπολίες;» (έλα ντε αυτά τα πράματα που παγκοσμίως και κατά φυσική συνέπεια είναι ευθέως ανάλογα, στην Ελλάδα θα έπρεπε να είναι αντιστρόφως).
Ο δε Τσίπρας στη Βουλή αγανακτισμένος μετέφρασε: «Είπε ο κ. Πέτσας ότι δεν πρέπει να είμαστε πολύ έντονοι και να ξεπεράσουμε την λεπτή γραμμή στα εξωτερικά έναντι της Τουρκίας, γιατί θα έχει επιπτώσεις στις μεταναστευτικές ροές. Είναι λάθος. Δεν πρόκειται να κατευνάσετε την Τουρκία» - εδώ ταιριάζει η λαϊκή φράση «άλλα ντ' άλλων».
Ο Αλέξης έτσι θα συνεχίσει. Να τορπιλίζει την όποια προσπάθεια επιστροφής στην κανονικότητα. Και στην περίπτωση που η χώρα βγαίνει στο ξέφωτο, τότε το κόμμα του θα φρυάζει περισσότερο. Και αν κάποια στιγμή η κυβέρνηση αναγκαστεί να σκληρύνει την στάση της (λογική υπόθεση κάνουμε, δεν γνωρίζουμε κάτι), θα λειτουργήσει η προπαγάνδα της αυτοεκπληρούμενης προφητείας: Μα εμείς τα λέγαμε ότι είναι ακροδεξιοί.
Αυτό δυστυχώς δεν αντιμετωπίζεται. Έγκειται πλέον και στον λαό που θα αποδώσει ευθύνες.
