Τον νέο αρχηγό του ΚΙΝΑΛ–ΠΑΣΟΚ αναμένει ο Αλέξης Τσίπρας για να ολοκληρώσει το αντιδεξιό αφήγημα και να στήσει το αντικυβερνητικό μέτωπο που επιδιώκει από την επομένη των εκλογών του 2019. Στο πλαίσιο αυτό την επομένη του β' γύρου των εκλογών αναμένεται να προωθήσει το σχέδιο «εναγκαλισμού» με το τρίτο κόμμα της Βουλής αρχής γενομένης από την πρωτοβουλία που έχει προαναγγείλει αναφορικά με τη διαχείρισης και αντιμετώπισης της… πανδημίας κηρύσσοντας ταυτόχρονα και αντικυβερνητικό προσκλητήριο.
Μόλις τον Νοέμβριο ο Αλέξης Τσίπρας προανήγγειλε επαφές με εκπροσώπους φορέων και της τοπικής αυτοδιοίκησης και συναντήσεις με τα «δημοκρατικά», όπως τα αποκαλεί, «κόμματα» της αντιπολίτευσης. Και ενώ είχε συναντήσεις με φορείς, χωρίς φυσικά να προκύπτει κάποια συγκεκριμένη πρωτοβουλία, αποφασίστηκε ο κύκλος των συναντήσεων με τα κόμματα να ξεκινήσει μετά τις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ, ενδεχομένως με την ελπίδα εκλογής ενός προσώπου που τάσσεται φιλικότερα στην πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ.
Έτσι, σύμφωνα με πληροφορίες, η επαφή με τον Κώστα Σκανδαλίδη (που εκπροσώπησε το κόμμα στη Βουλή) και τον γραμματέα του ΚΙΝΑΛ, Χριστοδουλάκη δεν προχώρησε αφού στόχος του Αλέξη Τσίπρα δεν είναι η διαχείριση και η λήψη μέτρων για την πανδημία αλλά η δημιουργία εντυπώσεων, κυρίως της εικόνας ότι υπάρχει ένα αντιδεξιό, αντικυβερνητικό μέτωπο.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσει άλλωστε και το γεγονός πως το ΚΙΝΑΛ, όπως και το ΜεΡΑ25 και το ΚΚΕ, υπερψήφισαν τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής, που είναι σε εξέλιξη και που αφορά τη δήθεν χειραγώγηση της κοινής γνώμης και τις δημοσκοπήσεις, καθώς και την προσπάθεια να εμφανίζεται ως εκπρόσωπος συνολικά της αντιπολίτευσης.
Ο νέος αρχηγός του ΚΙΝΑΛ θα βρεθεί μπροστά σε ένα διαρκές φλερτ του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος το καλοκαίρι δήλωνε ότι πρέπει να τοποθετηθούν όλοι έναντι της πρότασης για προοδευτική κυβέρνηση πριν τις εκλογές. Φλερτ εντονότερο από ότι στο παρελθόν αφού ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ φέρεται διατεθειμένος να θέσει ανοιχτά ζήτημα δημιουργίας ενός κοινού μετώπου έναντι των κυβερνητικών επιλογών και πέραν της πανδημίας, όπως για παράδειγμα η οικονομία, η ακρίβεια, τα εργασιακά και το σύνολο των μεταρρυθμίσεων.
Και αυτό παρά το γεγονός πως τουλάχιστον στο ζήτημα της πανδημίας το ΚΙΝΑΛ υπερψήφισε τόσο την υποχρεωτικότητα στους υγειονομικού όσο και αυτή για τους άνω των 60 σε συνδυασμό με το διοικητικό πρόστιμο ενώ μόλις προχθές είπε ναι, πάντα με επιφυλάξεις, ως προς τις ποινές για τους γονείς που αρνούνται να στείλουν τα παιδιά τους σχολείο αντιδρώντας στα μέτρα για τον κορονοϊό.
Ενδεικτική των προθέσεων του Αλέξη Τσίπρα η τοποθέτησή του στα Ιωάννινα όπου μεταξύ άλλων δήλωσε ότι «η πορεία αυτού του τόπου μπορεί και πρέπει να είναι προοδευτική. Η Ελλάδα πρέπει να κοιτάξει επιτέλους μπροστά, όχι πίσω της. Και σήμερα, το όραμα που μας ωθεί σε ένα μέλλον καλύτερο, σ’ ένα μέλλον δικαιότερο και ασφαλέστερο, είναι ένα: Είναι η ρεαλιστικότατη προοπτική μιας ισχυρής προοδευτικής κυβέρνησης που θα αλλάξει την Ελλάδα, θα την ξαναβάλει σε τροχιά κοινωνικής δικαιοσύνης και προκοπής».
Και συνέχισε με το βλέμμα στο ΚΙΝΑΛ σημειώνοντας πως «και θέλω σ’ αυτό το σημείο να ξεκαθαρίσω κάτι: Για εμάς είναι απολύτως φανερό ότι πρώτη μας, βασική, αποκλειστική προτεραιότητα είναι να φύγει η κυβέρνηση της Δεξιάς, η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη», για να τονίσει πως «αναρωτιέμαι αν σήμερα μπορεί να ομνύει κανείς στη Δημοκρατική Παράταξη, στην ιστορία και στους αγώνες της, αν δεν ξεκαθαρίζει ταυτόχρονα το αταλάντευτο μέτωπο με τη Δεξιά, το αταλάντευτο μέτωπό του με τη Νέα Δημοκρατία και ιδιαίτερα με τη Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη».
«Δεν μπορείς να είσαι και με τη Δημοκρατική Παράταξη και με τη Δεξιά» είπε προσθέτοντας πως «ή με τη Δημοκρατική Παράταξη ή με τη Δεξιά» για να υποστηρίξει, ξεχνώντας τόσο τους «γερμανοτσολιάδες» όσο και το σύνθημα «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», ότι «εμείς δεν έχουμε πολιτικούς αντιπάλους, εχθρούς πολιτικούς. Διαφορές έχουμε, ναι, αλλά δεν έχουμε πολιτικούς αντιπάλους και πολιτικούς εχθρούς ούτε στο χώρο της Αριστεράς με τ’ άλλα κόμματα, ούτε της Κεντροαριστεράς ούτε στο χώρο του Κέντρου. Έχουμε διαφορές αλλά όχι εχθρότητα. Εμείς έχουμε ένα μονάχα πολιτικό αντίπαλο και αυτός είναι η Δεξιά και η πολιτική της».
Οι παραπάνω αναφορές δείχνουν με σαφήνεια τους στόχους και το σχέδιο του Αλέξη Τσίπρα για τη δημιουργία ενός αντικυβερνητικού μετώπου, το οποίο θα χρησιμοποιήσει στο δρόμο προς τις εκλογές ως αφήγημα με βάση τα περί προοδευτικής κυβέρνησης.
Το ΚΙΝΑΛ ως δεκανίκι σε μια τέτοια συζήτηση θα επιτρέψει ακόμη και να περάσει με λιγότερο επώδυνο τρόπο το συνέδριο όπου όπως όλα δείχνουν το «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» θα επικρατήσεις.
Ως εκ τούτου ο επόμενος αρχηγός θα κληθεί αφενός να τοποθετηθεί επ' αυτού αφετέρου να αποφασίσει αν όντως η αυτόνομη πορεία που και οι δύο υποψήφιοι έχουν υποσχεθεί θα αποτελέσει και το κεντρικό πολιτικό αφήγημα. Διαφορετικά θα βρεθεί να αποτελεί το στήριγμα μιας αξιωματικής αντιπολίτευσης που παραπαίει και που 2,5 χρόνια μετά τις εθνικές εκλογές όχι μόνο αδυνατεί να αξιοποιήσει την φυσιολογική φθορά μιας κυβέρνησης αλλά εμφανίζει και απώλειες, τουλάχιστον δημοσκοπικά.
Η ένταξη σε ένα αντιπολιτευτικό μέτωπο με τον Αλέξη Τσίπρα επικεφαλής θα καταστεί ανενεργό το ρόλο που δύναται να αναλάβει το ΚΙΝΑΛ τόσο στο χώρο της κεντροαριστεράς όσο και μιας αντιπολίτευσης που θα ασκεί κριτική συμβάλλοντας στην καλύτερη δυνατή λειτουργία τόσο της κυβέρνησης όσο της ίδιας της δημοκρατίας.
