Ύστερα από τόσες ανθρώπινες ζωές, που χάθηκαν γιατί κανείς δεν τους ειδοποίησε για τον θανάσιμο κίνδυνο που διέτρεχαν και ύστερα από τις εκατοντάδες ζωές που σώθηκαν και σώζονται εξαιτίας της ύπαρξή του «112», ο εξυπνακισμός που επιστράτευσε η αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Ολγα Γεροβασίλη για « να την πει» στον Μητσοτάκη για τη διαχείριση των πυρκαγιών, δείχνει αν μη τι άλλο πολιτική ελαφρότητα.
Επιπλέον, δείχνει και έναν ασύγγνωστο κυνισμό, όχι πρωτόγνωρο για τον πολιτικό χώρο του ΣΥΡΙΖΑ. Το «112» και οι διαδικασίες εκκενώσεων που μπήκαν στο manual της Πολιτικής Προστασίας μετά τη φοβερή τραγωδία στο Μάτι, απαξιώνονταν με ποταπό τρόπο. Στελέχη, ο τύπος - και πάνω απ΄όλα - τα υπόγεια της Κουμουνδούρου, παραλλήλιζαν τις εκκενώσεις με τις εκκενώσεις των «βόθρων».
Εμετικά πρωτοσέλιδα, επιφυλλίδες και αναρτήσεις, χλεύαζαν τις αγωνιώδεις προσπάθειες των φορέων πολιτικής προστασίας να ενημερώσουν και να διασώσουν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, για φονικές πλημμύρες, και δολοφονικές πυρκαγιές. Όσο αντιασθητικό είναι, να θεωρούν κάποια κυβερνητικά στελέχη ότι ο επόμενος λογαριασμός για αδράνειες, ελλιπείς σχεδιασμούς και αποτελεσματική δράση θα καθυστερήσει, εξίσου αντιαισθητική είναι η εντύπωση της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι θα αποδομήσει περαιτέρω την κυβέρνηση αποδομώντας ή χλευάζοντας ένα εργαλείο, που αποδεδειγμένα σώζει ανθρώπινες ζωές και οι πολίτες πλέον εμπιστεύονται σε ένα μεγάλο βαθμό την ασφάλεια τους, στον επίμονο συριγμό του.
Το «112» είναι μια υπηρεσία στην καρδιά του επιτελικού κράτους το οποίο χλευάζει, όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης. Ακόμη και το σοβαρό ΠΑΣΟΚ. Παραγνωρίζουν ότι η ενεργοποίηση του «112» προϋποθέτει την κινητοποίηση εκατοντάδων ανθρώπων σε πολλές υπηρεσίες του ευρύτερου κρατικού μηχανισμού.
Ακόμη και οι οδηγίες για το από που, πρέπει να εκκενώσει ο πληθυσμός πχ σε μια φωτιά, είναι αποτέλεσμα επεξεργασίας πολλών και συγκεκριμένων δεδομένων και παραμέτρων. Δεν είναι μέθοδος « γιούργια» να φύγει ο κόσμος προς όπου μπορεί και θέλει. Η τεράστια επιχείρηση εκκένωσης στη Ρόδο όπου 20.000 άνθρωποι έφυγαν από τις περιοχές κινδύνου χωρίς να ανοίξει μύτη, είναι κατάκτηση του επιτελικού κράτους και των εργαλείων που αξιοποιεί.
Η συντεταγμένη εκκένωση του νοσοκομείου της Αλεξανδρούπολης ενώ οι φλόγες πλησίαζαν, είναι μια απολύτως επιτυχημένη διαχείριση ενός μείζονος κινδύνου, στη βάση ενός σχεδίου στο οποίο συνεργάστηκαν εκατοντάδες στελέχη του επιτελικού κράτους. Ας γράφει η κ. Όλγα Γεροβασίλη στην επίμαχη ανάρτησή της, πως οι ασθενείς «εκτός απ’ τα ράντζα των νοσοκομείων, τώρα καταλήγουν και στα καταστρώματα των πλοίων, τα οποία το επιτελικό κράτος βαφτίζει ‘πλωτά νοσοκομεία’ κι αυτοσυγχαίρεται!».
Εάν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ο τότε Υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης και τώρα υποψήφιος αρχηγός, είχε φροντίσει να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για το «112», κάποιος, κάπου θα είχε ειδοποιηθεί - έστω ο κλητήρας της Κουμουνδούρου - για τους ανθρώπους στο Μάτι, που μετά από ώρες έπλεαν μαζί με τους νεκρούς τους στη θάλασσα. Ας το είχαν κάνει και ας αυτοσυγχαίρονταν. Δεν σκέφτηκαν ούτε καν τις καμπάνες να χτυπήσουν.
Είχαν μεγαλεπήβολες προτεραιότητες για τη βελτίωση της ζωής των πολιτών. Το «112» δεν ανήκε σε αυτές. Ο κ. Παππάς ως…Πιερακάκης του Αλέξη Τσίπρα είχε φτάσει μέχρι το διαστημικό κέντρο Arianespace στο Κουρού της γαλλικής Γουιάνας για να παρακολουθήσει την εκτόξευση του δορυφόρου Hellas Sat 3 δηλώνοντας περήφανος γιατί είχε εκπληρώσει την υποχρέωση: «να βελτιώσουμε τη ζωή των ανθρώπων.»
Για τη χρησιμότητα ωστόσο του «112» και την αξία των εκκενώσεων μπορεί να έχει περισσότερη αξία τι πιστεύει η γλυκιά κ. Τούλα που αγωνιούσε να φιλέψει καφεδάκι τους αστυνομικούς από την άποψη της σεβαστής αντιπροέδρου της Βουλής.
