Του Γιάννη Σιδέρη
Εκπέμπουν την εικόνα μιας πραγματικότητας πασπαλισμένης με ροδόσκονη που θα είχε χάρη να τη διαβάζεις ως ανάγνωσμα.
Ο Νίκος Παππάς αντεπιτιθέμενος για την εικόνα της παγκοίνως απαξιωμένης ΕΡΤ, δηλώνει «Κάποια κέντρα ενοχλούνται που στην περίπτωση της ΕΡΤ έχουμε το δεύτερο ημίχρονο της μάχης κατά της διαπλοκής». Το πρώτο ημίχρονο να θυμίσουμε ότι εξέπνευσε εις βάρος του, καθώς το ΣτΕ ως… «θεσμικό εμπόδιο» (έκφραση Τσίπρα) έκρινε το νόμο του για τις τηλεοπτικές άδειες ως αντισυνταγματικό.
Πώς γίνεται μάχη κατά της διαπλοκής μέσω η ΕΡΤ, όταν ο τηλεοπτικός «Σταρ» του κ. Βαρδινογιάννη απέκτησε δίδυμο αδελφάκι τον «Άλφα», και προορίζεται να γίνει ο κυρίαρχος της τηλοψίας, εναπόκειται στην αλχημιστική σκέψη του κ. Παππά να το αποσαφηνίσει.
Παράλληλα ο υπουργός καταλογίζει στη ΝΔ ότι κλιμακώνει τις επιθέσεις στην ΕΡΤ γιατί «έχει μπει σε προεκλογική στρατηγική του ακροδεξιού προέδρου της Βραζιλίας Μπολσονάρου, ο οποίος θέλει να κλείσει τη δημόσια τηλεόραση» (Διακινδυνεύει τέτοιες καταγγελίες την στιγμή που σε πολύ κόσμο ακούγεται πλέον ως ελκυστική προοπτική για να γλυτώσει το σχετικό Τέλος, αφού δεν βλέπει ΕΡΤ).
Ο Ορμπάν μας τελείωσε, τώρα ανακαλύψαμε πιο ευκλεές πρότυπο, τον Μπολσονάρου! Προφανώς στο στράτευμα της ΝΔ ανήκει και όλο το υπόλοιπο τηλεοπτικό κοινό που χαρίζει στην ΕΡΤ ποσοστά χειμέριας νύκτας, απηυδισμένο από την προπαγανδιστική προπέτεια των διατεταγμένων κομισάριων.
Για μια ακόμη φορά θα πούμε ότι είναι κρίμα γιατί έχει και κάποια θετικά η θητεία του κ. Παππά. Όπως η ρύθμιση σε θέματα κρατικής διαφήμισης στα ΜΜΕ, το νομοσχέδιο για τις δημοσκοπήσεις που αναμένεται να ψηφιστεί έως τον Μάιο (ως θέση αρχής το αναφέρουμε, γιατί δεν ξέρουμε εάν τελικώς θα πρυτανεύσει το πνεύμα ΣΥΡΙΖΑ και αντί για κατοχύρωση της εγκυρότητας των δημοσκοπήσεων, θα επιβάλει προσκόμματα στη αληθή αποτύπωση της κοινής γνώμης).
Παράλληλα τις επόμενες μέρες αναμένεται να τοποθετηθεί ο ανάδοχος για την εφαρμογή του συστήματος barcode στις εφημερίδες (και να καταγράφεται η κυκλοφορία τους χωρίς καπέλο), ενώ σε λίγες μέρες αναμένεται και ο ανάδοχος για την ηλεκτρονική διακίνηση εγγράφων στο Δημόσιο, που θα εξοικονομήσει - όπως είπε- 400 εκατ. ευρώ ετησίως και θα πατάξει τη μικροδιαφθορά.
Αν είχαν αφοσιωθεί στο να παράγουν πραγματικό έργο (χωρίς να επικαλύπτει τη δράση τους το σύννεφο της μισαλλοδοξίας, της νοσηρότητας και της εχθροπάθειας), και τα ποσοστά τους θα ήταν καλύτερα, και η χώρα σε καλύτερη μοίρα, αλλά και οι κομματικές τους προοπτικές πιο ευοίωνες. Αλλά δεν μπορούν γιατί αυτοί είναι.
Το κυρίως έργο τους ως κυβερνητών το εκλαμβάνουν ως πάρεργο, και αναλώνονται σε νεφελώδεις μάχες κατά φανταστικών εχθρών, και σε κουτοπόνηρες στρατηγικές απαξίωσης των αντιπάλων – όπως ας πούμε να ανακαλύπτουν στον Μητσοτάκη «εκμαγεία» του Ορμπάν και του Μπολσονάρου, να βρίσκουν αστείες κατηγορίες για να καταστήσουν κατηγορούμενους τους αντιπάλους τους προεκλογικά, ή να προσπαθούν επιθετικά και με ανοίκειες κατηγορίες («όλο το παλιό σύστημα διεφθαρμένο») να δορυφοροποιήσουν το ΚΙΝΑΛ ενώ την ίδια στιγμή σέρνονται, ως φτωχοί συγγενείς, πίσω από τους υποψηφίους του για την Τοπική Αυτοδιοίκηση - ελλείψει δικών τους.
Αλλά δεν είναι ο κ. Παππάς που λειτουργεί παρουσιάζοντας μια ρόδινη πραγματικότητα. Απλώς λόγω επικαιρότητας του ανήκει σήμερα η μερίδα του λέοντος. Είναι όλοι τους.
Η ευειδής κα Αχτσιόγλου ας πούμε, φέρελπις αντιμνημονιακή αγωνίστρια Συριζαϊκής κοπής (ευλύγιστη καριερίστρια, μια… Ροσάνα Ροσάντα κατά φαντασίαν), μιλώντας στην Αυγή, αναφέρεται στη «νέα αναπτυξιακή στρατηγική» κατά την οποία «η αλληλέγγυα οικονομία μπορεί να αναλάβει το μερίδιο που της αναλογεί, καθώς τα χαρακτηριστικά της την καθιστούν προνομιακό φορέα παραγωγικής ανασυγκρότησης (…) μπορεί να συμβάλλει και την υλοποίηση του κεντρικού μας σχεδίου για την ενίσχυση της εργασίας».
Είναι αυτό που λέει ο λαός «εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν»…
Ομορφούτσικη προοπτική η «αλληλέγγυα οικονομία», αρκούντως εναλλακτική, θελκτική για κοινωνικούς πειραματισμούς, αλλά είναι δυνατό να την αναδεικνύει η υπουργός Εργασίας ως... προνομιακό φορέα παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, όταν: ο Τιτάν φεύγει από την Ελλάδα μετά από 116 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας. Οι Σκουριές και το Ελληνικό καρκινοβατούν. Πολλές μικρές επιχειρήσεις εξακολουθούν να μεταναστεύουν για τα Βαλκάνια. Επενδύσεις δεν φαίνονται ούτε με κιάλι (μόνο αγοραστές των έτοιμων επιχειρήσεων του δημόσιου τομέα).
Η χώρα δεν μπορεί να βγει στις αγορές (και δεν φταίει η Ιταλία όπως είπε ο κ. Τσακαλώτος γιατί η ίδια η Ιταλία βγήκε) χάνουμε θέσεις στην παγκόσμια ανταγωνιστικότητα (57η θέση από 53η το 2017), ο ΟΟΣΑ καταγράφει οικονομική ασφυξία των φορολογουμένων, ενώ το ινστιτούτο Frazer κατατάσσει την Ελλάδα στην 108η θέση της οικονομικής ελευθερίας, με την Αλβανία στην 34η (και τη χώρα του συντρόφου Μαδούρο στην 162η μεταξύ 162 χωρών).
Και όλα αυτά δεν τους ανησυχούν, ακκίζονται και μεγιστοποιούν τα επί μέρους, ο ένας ότι δια της ΕΡΤ χτυπάει τη διαπλοκή, η άλλη ότι με την «αλληλέγγυα οικονομία», αναδεικνύουμε το παραγωγικό πρότυπο ης χώρας. Και το ωραίο είναι ότι πείθουν ένα τμήμα του ποιμνίου ότι έτσι ασκούν αριστερή πολιτική.
Μετά τέσσερα χρόνια διακυβέρνησής τους, καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι δεν προσποιούνται ολοσχερώς. Εν πολλοίς τα πιστεύουν. Ζουν όμορφα στις ρόδινες ψευδαισθήσεις του Συριζαϊκού σύμπαντος.
