Του Γιάννη Σιδέρη
Δημόσιες σχέσεις οι οποίες υποκαθιστούν τις διεθνείς, χωρίς ουσία και προοπτική, όπου η Ελλάδα εξέρχεται χαμένη, έχουν ενταχθεί στην εξωτερική μας πολιτική (υπενθυμίζεται το «φίλε Αχμέτ Τσίπρα προς τον Νταβούτογλου, για να εισπράξει την αντιφώνηση «αξιότιμε κύριε πρωθυπουργέ) .
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ από το ταξίδι Κοτζιά στην Αλβανία, ο ΥΠΕΞ υπογράμμισε τη βούληση της Ελλάδας «να μη μείνουν άλυτα παλιά προβλήματα που θα δημιουργούσαν δυσκολίες στον ευρωπαϊκό δρόμο της Αλβανίας» και «να λυθούν με συνεννόηση, διάλογο, ορθολογισμό και ωριμότητα όσο το δυνατό πιο άμεσα».
Ο κ. Κοτζιάς συνοδευόμενος από τον ομόλογό του Ντιτμίρ Μπουσάτι σε μία κατάμεστη αίθουσα από φοιτητές, καθηγητές, πολιτικούς και δημοσιογράφους, στο πανεπιστήμιο των Τιράνων, αναφέρθηκε στις τρεις γέφυρες που ενώνουν τις δύο χώρες:
α) στους 700.000 Αλβανούς που ζουν στην Ελλάδα (σ.σ. και οι οποίοι στηρίζουν περίπου το μισό ΑΕΠ της Αλβανίας), εκ των οποίων 140.000 έχουν πάρει την ελληνική υπηκοότητα,
β) στη γηγενή ελληνική μειονότητα στην Αλβανία, τα δικαιώματα της οποίας αποτελούν ιστορική επιταγή και ευρωπαϊκή προοπτική και
γ) στην Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία της Αλβανίας, «που έχει επικεφαλής της έναν σοφό ουμανιστή, τον αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο».
Η ευρωπαϊκή πορεία, μοναδικός μοχλός πίεσης
Η Ελλάδα, παρότι είναι η πιο ισχυρή χώρα της περιοχής, με ΑΕΠ δέκα φορές μεγαλύτερου εκείνου της Αλβανίας και πέντε φορές της Βουλγαρίας, όπως είπε ο κ. Κοτζιάς, το μόνο που επισείει ως «φόβητρο» είναι η ευρωπαϊκή πορεία των βαλκανικών χωρών. Μια «δύναμη» αφενός δανεική, που απορρέει από την αποδυναμωμένη, πλέον, συμμετοχή μας στην Ε.Ε., αφετέρου …αδύναμη, αφ'' ης στιγμής οι βαλκανικές χώρες καθοδηγούνται από κεντροευρωπαικές χώρες - πάτρωνες, που αυτές αποφασίζουν για την πορεία των βαλκανικών κρατών.
Έτσι η Αλβανία, με το «δέκα φορές μικρότερο ΑΕΠ»:
- Έχει ακυρώσει την συμφωνία του 2009 για τις θαλάσσιες ζώνες, που αφορά και την ΑΟΖ.
- Παρότι η εποχή του Χότζα έχει περάσει, η Αλβανική ηγεσία καταπιέζει την ελληνική μειονότητα, παραβιάζει τα ανθρώπινα και μειονοτικά δικαιώματά της, έχει κατάσχει χιλιάδες καλλιεργήσιμα στρέμματα Ελλήνων, ενώ παρουσιάζει την ελληνική μειονότητα αριθμητικώς υποδεέστερη της πραγματικής, καθώς διενήργησε απογραφή η οποία δε συνάδει με τις προδιαγραφές που έχει θέσει το Συμβούλιο τη Ευρώπης για τη διενέργεια απογραφών πληθυσμών.
- Αποδέχεται και στηρίζει τα αιτήματα των Τσάμηδων, οι οποίοι εδιώχθησαν ως συνεργάτες των ναζί και των Ιταλών κατακτητών, εμφανίζοντάς τους ως άδικα διωγμένους από τη σκληρότητα του ελληνικού κράτους. Δεν είναι τυχαίο ότι σε μια αστυνομική δημοκρατία όπως η αλβανική, επετράπη διαδήλωση Τσάμηδων μπροστά στην ελληνική πρεσβεία.
(Υπόμνηση: Ο υποφαινόμενος έγραφε στο protagon εν έτι 2013!, για τον Έντι Ράμα: Διπλωματικές πηγές πιστεύουν ότι υπό την πρωθυπουργία του -παρά τα όποια φραστικά, διπλωματικά ανοίγματα που, μάλλον, θα κάνει- θα υπάρξει επιδείνωση των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Ο εν λόγω είναι μεταξύ εκείνων που υιοθέτησαν καθ/ εικόνα και ομοίωση την τουρκική στάση στο θέμα ΑΟΖ για το Καστελόριζο, και σαμποτάρισαν ανηλεώς την ελληνοαλβανική συμφωνία του 2009, (στην οποία περιλαμβάνεται και το πλαίσιο της ΑΟΖ). Οι αρνητές, μεταξύ των οποίων και ο Ράμα, ισχυρίζονται ότι τα διαπόντια νησιά, βορείως της Κέρκυρας, δεν έχουν υφαλοκρηπίδα! Όσο για την πολιτική του ηθική, αρκούν οι καταγγελίες του προέδρου της ΚΕΑΔ (Κόμμα Ένωση ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) Βαγγέλη Ντούλε, ο οποίος μετά το εκλογικό αποτέλεσμα κατηγόρησε και τα δύο μεγάλα κόμματα για νοθεία εις βάρος του κόμματός του, κατά τη διάρκεια της καταμέτρησης στις περιοχές της Χιμάρας και των Αγίων Σαράντα. Στις πατρογονικές εστίες, δηλαδή, της ελληνικής μειονότητας. (σ.σ. Παρότι συνεργάστηκαν με το κόμμα του Ράμα).
Ο κ. Κοτζιάς έμεινε ευχαριστημένος που ο Έντι Ράμα, από αβρότητα ή σκοπιμότητα, δεν ανέφερε ενώπιων του το θέμα των Τσάμηδων, ωστόσο ο αλβανός πρωθυπουργός σε εκδήλωση του κόμματός τους PDIU, με το οποίο συνεργάζεται, είχε κάνει λόγο για την ανάγκη να «λυθεί με δικαιοσύνη» το τσάμικο! (παράλληλα είχε μιλήσει και για Αλβανούς άλλων εδαφών, ήτοι: Κόσσοβο, Σκόπια ,Ελλάδα…)
Έναντι αυτών, η ελληνική εξωτερική πολιτική της Ελλάδας είναι υποχωρητική, μια πολιτική διπλωματικής χαλαρότητας, χωρίς ουδεμία πίεση, πέραν της υπενθύμισης του ανίσχυρου ευρωπαϊκού δρόμου.
Η Ελλάδα, πέραν της ισχυρής στήριξης του ΑΕΠ με τις καταθέσεις των μεταναστών, στο παρελθόν χρηματοδότησε σχολεία, κοινωφελείς οργανισμούς, αλλά και το ίδιο το πολιτικό σύστημα, υποβοηθώντας το να αποκτήσει δημοκρατικές δομές μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Χότζα.
Παράλληλα στήριξε τη χώρα σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς, υποστήριξε όλα τα προενταξιακά προγράμματα στην ΕΕ, βοήθησε στο να αποκτήσει το καθεστώς σύνδεσης και υποψήφιας χώρας επί ελληνικής προεδρίας του 2004.
Εν κατακλείδι, το ερώτημα που τίθεται:
Πού μπορεί να οδηγήσει ο οδικός χάρτης που συμφώνησαν στα Τίρανα ο Κοτζιάς και ο ομόλογός του κ. Μπουσάτι; Είναι νωρίς να δοθεί απάντηση, αλλά οι ενδείξεις είναι απαισιόδοξες έως ανησυχητικές. Το γεγονός ότι μια μέρα πριν την επίσκεψη Κοτζιά, τόσο ο Ράμα, όσο και ο Μπουσάτι, όχι μόνο ανέβασαν τους τόνους για το Τσάμικο, αλλά επί της ουσίας υποδαύλιζαν ακόμη περισσότερο τον αλβανικό εθνικισμό, δεν είναι παράγοντας αισιοδοξίας. Η Αλβανία χρησιμοποιήθηκε από μεγάλες χώρες, κυρίως Γερμανία και ΗΠΑ για την αντιμετώπιση της Σερβίας και τώρα δημιουργεί προβλήματα με την Ελλάδα.
Τέλος, έμπειροι διπλωμάτες, μιλώντας στο liberal.gr χαρακτήρισαν την ένταξη των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας στον οδικό χάρτη, ως διπλωματικό λάθος. Τα μειονοτικά δικαιώματα περιγράφονται με ακρίβεια στο διεθνές δίκαιο και ορίζονται σε πλήθος διεθνών συμβάσεων. Οφείλουν δε, όλα τα κράτη να τα σέβονται. Άρα δεν μπορούν να ενταχθούν στο πλαίσιο των διμερών θεμάτων, όπως είναι η άρση του εμπόλεμου.
