Η ανυπαρξία στιβαρής και υπεύθυνης αντιπολίτευσης, αποτελεί πράγματι μέγα έλλειμμα για κάθε σοβαρή χώρα, στην οποία το πολιτικό παιχνίδι δεν αποτελεί παίγνιο μηδενικού αθροίσματος. Στην περίπτωση της Ελλάδας, η αντιπολίτευση που άσκησε και εξακολουθεί να ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε συνώνυμη της εσχατολογίας, του μηδενισμού και της κάθετης άρνησης να συμβάλει με θετικό τρόπο ακόμη και σε αλλαγές που υπήρχε κοινό έδαφος.
Η απουσία αυτή ενδεχομένως να αποτελεί τη μεγάλη ευκαιρία, υπό την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση θα αξιοποιήσει και χρονικά και πολιτικά το κενό αντιπολίτευσης, για να επιλύσει σύνθετα προβλήματα, υλοποιώντας μια συγκροτημένη και συνεκτική μεταρρυθμιστική ατζέντα, στους τομείς που συνιστούν απόλυτους δείκτες για τη ζωή των ανθρώπων.
Όπως έχει πει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, μεταρρυθμίσεις σε όλες τις δραστηριότητες του κράτους που αντανακλούν και σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας του πολίτη. Υγεία, Παιδεία, απονομή δικαιοσύνης, προστασία του εισοδήματος με μείωση του πληθωρισμού, της απληστίας και της ακρίβειας, είναι τα πεδία που εστιάζει η κυβέρνηση.
Για το Μέγαρο Μαξίμου, αυτό που θα διαμορφώσει και το πολιτικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο θα οδηγηθούμε στην πολιτική μάχη των ευρωεκλογών, είναι τα μετρήσιμα αποτελέσματα που θα αποφέρουν αυτές οι καθημερινές μάχες.
Εξίσου σημαντική παράμετρος για την επιτυχή έκβαση του σχεδίου μεταρρυθμίσεων, είναι το γεγονός ότι η ελληνική κοινωνία αξιολογεί πλέον θετικά - εκτός από το τελικό αποτέλεσμα - την προσπάθεια που καταβάλλεται για την επίτευξη ενός στόχου. Αντιλαμβάνεται την πολυπλοκότητα των καταστάσεων και των προβλημάτων. Απορρίπτει τον μανιχαϊσμό και τον αφελή βολονταρισμό, ως τη δήθεν λύση στα προβλήματα της. Η λέξη «μεταρρυθμίσεις» επιτέλους αποδαιμονοποιήθηκε.
Οι αλλαγές στον τρόπο επιλογής των διοικήσεων κρατικών φορέων και νοσοκομείων είναι ένα υποσύνολο της εκτεταμένης μεταρρύθμισης που πρέπει να υπάρξει στο δημόσιο. Να απαγκιστρωθεί, κατά το δυνατόν, από την εκάστοτε κυβέρνηση, να αποκτήσει dna και κουλτούρα δημόσιας διοίκησης και κρατικών λειτουργών, έτσι ώστε ανεξαρτήτως της ποιότητας και της ικανότητας του πολιτικού προϊστάμενου, το κράτος και οι δημόσιες υπηρεσίες να λειτουργούν με τρόπο που να εξυπηρετούν αποκλειστικά και μόνο τον πολίτη.
Η φοροδιαφυγή, που είναι ο ελέφαντας μέσα στο δωμάτιο που όλοι πλέον βλέπουν, αποτελεί πρόσφορο πεδίο για μεταρρυθμίσεις αυξημένης κοινωνικής απόδοσης, όπως τουλάχιστον περιγράφεται από τον πρωθυπουργό και την ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου. Μέτρα που θα έπρεπε να έχουν ληφθεί κοινή πολιτική και κοινωνική συναινέσει, προχωρούν και μάλιστα με σχετικό θάρρος έναντι του αναμενόμενου πρόσκαιρου πολιτικού κόστους. Ρυθμίσεις όπως πχ για τους ελεύθερους επαγγελματίες, που με βάση τα επίσημα στοιχεία της ΤτΕ είναι οι εθνικοί πρωταθλητές στη φοροαποφυγή και τη φοροδιαφυγή.
Είναι μεταρρύθμιση η δίκαιη πληρωμή φόρων;
Φυσικά.
Και δεν υπάρχει περιθώριο να αποτύχει. Κρατάμε και τη δέσμευση Μητσοτάκη ότι το προϊόν της φοροδιαφυγής αποτελεί δημόσιο πλούτο που θα μεταφραστεί σε περισσότερες δαπάνες για την παιδεία, την ασφάλεια και την άμυνα, την υγεία.
Μεταρρύθμιση είναι οι Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης, που διασφαλίζουν σε άτομα με αναπηρία την έξοδο τους από τα ιδρύματα, με αξιοπρεπή κοινωνική ένταξη. Ένας θεσμός, που χρειάζεται αυξημένους πόρους προερχόμενους και από τον δημόσιο πλούτο της φοροδιαφυγής. Μεταρρύθμιση είναι η κατάργηση του πιστοποιητικού μη οφειλής ΤΑΠ στις αγοραπωλησίες ακινήτων, ή η κατάργηση της υποχρέωσης πολλαπλής προσκόμισης αποσπάσματος κτηματολογικού διαγράμματος για το ίδιο ακίνητο. Αλλά και η καθιέρωση bonus επίτευξης στόχων για κάθε Κτηματολογικό Γραφείο, με τις δαπάνες γι΄αυτό να προέρχονται από τα έσοδα του φορέα, που ως αυτοχρηματοδοτούμενος δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.
Μεταρρύθμιση, με την ευρεία έννοια, είναι και τα πρόστιμα των 2 εκατομμυρίων ευρώ που έπεσαν στις δυο πολυεθνικές εταιρίες για να σταλεί το μήνυμα ότι ο ανταγωνισμός και η ελεύθερη λειτουργία της αγοράς, δεν σημαίνει ότι η χώρα είναι χωράφι για αθέμιτη κερδοφορία σε βάρος των πλέον ευάλωτων τμημάτων της ελληνικής κοινωνίας.
Τα κομμάτια των μεταρρυθμίσεων μοιάζουν με μεγάλο και δύσκολο παζλ. Το ένα πρέπει να συμπληρώνει το άλλο. Παράδειγμα. Από τη φοροδιαφυγή μπορεί πράγματι να εξασφαλίσεις έξτρα πόρους για την υγεία αλλά αν οι επικεφαλής των υγειονομικών μονάδων δεν ξέρουν, δεν μπορούν, δεν θέλουν, αυτοί οι πόροι πάνε στον κάλαθο.
Για αυτό, το χτίσιμο μιας αξιοκρατικής και αποτελεσματικής πυραμίδας στο κράτος, είναι ο θεμέλιος λίθος για να στηριχθούν και να πετύχουν όλες οι άλλες.
