Η χθεσινή μαύρη επέτειος των δέκα χρόνων από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, συνέπεσε με την ψηφοφορία για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και «γιορτάστηκε» με την αναβίωση του μετώπου αριστεράς και ακροδεξιάς των ψηφοφοριών για προεδρική εκλογή του 2014. Με την διαφορά ότι στο μέτωπο του λαϊκισμού αυτή την φορά προστέθηκε και το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη.
Και καθώς ζωντάνευαν μνήμες από εκείνο το εφιαλτικό παρελθόν, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι παραφυάδες του στη Βουλή, αποδείκνυαν ότι δεν έχουν διδαχθεί τίποτε. Καμιά έκπληξη. Το απέδειξε και ο κ. Τσίπρας, που μέσω της γαλλικής εφημερίδας «Λιμπερασιόν» μας «ενημέρωσε» πως «το 2015 στην Ελλάδα η Αριστερά κέρδισε κινητοποιώντας τα μεσαία και φτωχά οικονομικά στρώματα γύρω από ένα απελευθερωτικό, κοινωνικό όραμα» και ότι «η στρατηγική του δημοψηφίσματος αποσκοπούσε στην δραματοποίηση της κρίσης, προκειμένου να προκαλέσουμε ένα αποτελεσματικό σοκ»!
Το πρόβλημα σήμερα είναι ότι, δέκα χρόνια μετά, ούτε ο κ. Ανδρουλάκης έχει διδαχθεί το παραμικρό. Με λεκτικές ακροβασίες και άλλα τεχνάσματα, αποφεύγει τις καθαρές απαντήσεις. Εκτός από μία: Με τη Νέα Δημοκρατία ποτέ!
Οπότε, ξεδιπλώνει τα «σενάριά» του: Όπως είπε, κυβέρνηση θα σχηματίσει είτε η Νέα Δημοκρατία με κάποια κόμματα, είτε το ΠΑΣΟΚ με κάποια κόμματα, είτε θα έχουμε αυτοδύναμη Νέα Δημοκρατία, είτε θα έχουμε αυτοδύναμο ΠΑΣΟΚ.
Δηλαδή ή θα βρέξει ή θα χιονίσει ή καλό καιρό θα κάνει.
Στην εμπαθή ανάλυσή του, ο κ. Ανδρουλάκης δεν καταλαβαίνει πως στην πολιτική οι αποφάσεις μας δείχνουν και τις προθέσεις μας.
Και με την στάση του στην προεδρική εκλογή δείχνει προς τα πού θα επέλεγε να κινηθεί σε περίπτωση μη επίτευξης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας στις εκλογές του 2027. Στέλνοντας το μήνυμα της κυβερνητικής αστάθειας και των επαναλαμβανόμενων εκλογών, που σίγουρα θα μετρήσει στις αποφάσεις του λαού όταν θα βρεθεί μπροστά στην κάλπη.
Οι δραχμιστές του ΣΥΡΙΖΑ
Μας λέει επίσης ο κ. Ανδρουλάκης ότι δεν θα συνεργαστεί ούτε με τη Νέα Δημοκρατία, ούτε με την ακροδεξιά, ούτε με τους δραχμιστές.
Και με ποιους θα συνεργαζόταν; Υπάρχουν ή πρόκειται να υπάρξουν άλλοι μέσα στο κοινοβούλιο; Κι’ αν υπάρξουν άλλοι αυτοί θα είναι καλύτεροι; Μήπως δεν ήταν δραχμιστής ο κ. Τσίπρας, όταν, στις 7 Μαρτίου 2015, μιλώντας στον Σπήγκελ και ερωτηθείς για τον κίνδυνο εξόδου από το ευρώ, απάντησε ότι «ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται». Για να μην θυμηθούμε και τον συνεργάτη του Καμμένο που διακήρυσσε ότι «θα το κάνουμε Κούγκι»!
Διότι ήδη από το 2013 είχαν επίσημα δηλώσει ότι είναι δραχμιστές. Με σειρά Πολιτικών Αποφάσεων, όπως αυτή της 15ης Απριλίου 2013, όταν διακήρυξαν:
«Δεν αποτελεί επίκεντρο της πολιτικής μας το νόμισμα. Το βασικό δίλημμα που έχουμε μπροστά μας δεν είναι με ποιο νόμισμα θα έχουμε λιτότητα, αλλά αν θα έχουμε λιτότητα ή όχι. Για μας λοιπόν το βασικό μας μέλημα είναι να αποκρούσουμε τη λιτότητα. Γιατί πάση θυσία στο ευρώ, σημαίνει πάση θυσία στο μνημόνιο, πάση θυσία στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των υπό γερμανική ηγεμονία ευρωπαϊκών πολιτικών ελίτ. Πάση θυσία στο ευρώ σημαίνει την πολιτική της τρικομματικής κυβέρνησης. Αυτό τον ρεαλισμό εμείς δεν τον αποδεχόμαστε. Για μας η έξοδος από το ευρώ δεν είναι επιλογή μας αλλά, οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι για κάθε ενδεχόμενο».
Θέλουν συνεργασίες όταν δεν βρίσκουν κοινό υποψήφιο πρόεδρο!
Μα και με τον ΣΥΡΙΖΑ να συνεργαζόταν (που ως κόμμα της δραχμής συμπεριφέρθηκε μέχρι να δηλώσει υποταγή στην τρόικα), πάλι δεν βγαίνουν τα νούμερα. Κάτι που θα έπρεπε να λάβει υπ’ όψη και ο κ. Φάμελλος που μιλά τώρα για κάποιο σχήμα «προοδευτικής» συνεργασίας στις εθνικές εκλογές.
Μπορεί ο κ. Ανδρουλάκης να αποκάλεσε «άστοχες» τις δηλώσεις στελεχών του που μάλλον γνωρίζουν καλύτερα μαθηματικά - οπότε και βρίσκουν φυσιολογική την συνεργασία του ΠΑΣΟΚ με αυτές τις δυνάμεις - ωστόσο αυτό είναι δικό του πρόβλημα.
Και επιτέλους, τι θέλουν όλοι αυτοί που ζητούν πρόεδρο από την «απέναντι πλευρά»; Ποιον θέλουν; Όνομα δεν έφεραν! Δεν παρουσίασαν δηλαδή έναν κοινό υποψήφιο της «απέναντι» πλευράς. Ο καθένας πρότεινε τον δικό του!
Τι ήθελαν τελικά; Να τους βρει ο Μητσοτάκης υποψήφιο που θα τους ταιριάζει και να… τους τον ψηφίσει; Κι’ αυτοί να αράζουν στο άνετο στρώμα της ιδεοληψίας τους, κάτω από το απαλό πάπλωμα της δήθεν αλάνθαστης μακαριότητάς τους;
Ο Κώστας Τασούλας θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Το προεδρικό αξίωμα δεν θα εργαλειοποιηθεί ξανά. Και ο λαός θα συνειδητοποιήσει πως ο κ. Ανδρουλάκης συμπλέει με ΣΥΡΙΖΑ και λοιπούς, όσο και αν το αρνείται. Δηλαδή… στο βάθος κίνδυνος αστάθειας.
Γιατί στην πραγματικότητα, ο κ. Ανδρουλάκης θέλησε κάτω από την εξαιρετικά αδύναμη υποψηφιότητα του κ. Γιαννίτση να κρύψει το γεγονός ότι έχει πλέον εντάξει το ΠΑΣΟΚ στις δυνάμεις που έχουν παταγωδώς αποτύχει την περίοδο 2015-2019.
Τι «ξέχασε» ο Ανδρουλάκης
Ξέχασε ότι ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσή Αυγή και Καμμένος, έριξαν μέσα στη Βουλή – και ενώ υπήρχε η Δεδηλωμένη και μάλιστα με 162 ψήφους – την κυβέρνηση στην οποία το ΠΑΣΟΚ συμμετείχε, με τον ίδιο στο περίοπτο αξίωμα του γραμματέα του κόμματος.
Ξέχασε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η ανίερη συμμαχία του, με υποσχέσεις, ψέματα, εργαλειοποίηση του προεδρικού αξιώματος και διακηρύσσοντας ότι «το νόμισμα δεν είναι ταμπού» εμπόδισαν την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας στις ψηφοφορίες του Δεκεμβρίου 2014, με αποκλειστικό σκοπό την έφοδό τους στην εξουσία.
Ξέχασε ότι το αποτέλεσμα εκείνης της στάσης ήταν να οδηγηθεί η χώρα στο τρίτο και επαχθέστερο μνημόνιο.
Ξέχασε ότι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ και των συνεργατών του καταδικάστηκε στην κάλπη από τον λαό στις εκλογές του 2019, σε αυτές του 2023, στις ευρωεκλογές, στις περιφερειακές εκλογές, διασπάστηκε, διαλύθηκε, βρέθηκε στην τρίτη θέση στο κοινοβούλιο και αγκομαχά να βρει τον βηματισμό του.
Ξέχασε τους «γερμανοτσολιάδες» και τους «Τσολάκογλου» και άλλες ύβρεις με τις οποίες έλουζαν τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ – μαζί με την Χρυσή Αυγή.
Και κυρίως ο κ. Ανδρουλάκης ξέχασε τελείως τα σχεδόν πέντε χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Παριστάνει ότι ξέχασε, βέβαια. Επιλεκτικά θέλει να θυμάται ότι στις εκλογές του 2015 το ΠΑΣΟΚ καταβαραθρώθηκε. Δεν πρόκειται, βέβαια, για σοβαρή πολιτική ανάλυση. Στις εκλογές του 2015 έχασαν τα λεγόμενα «κόμματα του μνημονίου» επειδή οι «άλλοι» έλεγαν πως θα βαράνε τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές.
Και κυρίως, ο κ. Ανδρουλάκης δεν καταλαβαίνει ότι μέσα σε ένα περιβάλλον διεθνούς αστάθειας και τεκτονικών γεωπολιτικών αλλαγών στην γειτονιά μας, με κυβερνήσεις που πεφτοσηκώνονται σε όλη την Ευρώπη, ο λαός θέλει κυβερνητική σταθερότητα. Και όχι να πηγαίνουμε από εκλογές σε εκλογές.
Με αυτά τα ψέματα κέρδισαν πριν από δέκα χρόνια
Κι’ αν ο κ. Ανδρουλάκης έχει επιλεκτική μνήμη, ο λαός δεν πρέπει να ξεχάσει με ποιους αισθάνεται πιο κοντά.
Μ’ αυτούς που υπόσχονταν προγράμματα Θεσσαλονίκης και κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και κατέληξαν να κόβουν το ΕΚΑΣ και τις συντάξεις από τις χήρες και τα ορφανά.
Μ’ αυτούς που πριν από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, μας έλεγαν ότι «αυτό το πρόγραμμα θα εφαρμοστεί έτσι και αλλιώς. Δεν απαιτεί νέα δανεικά, και δε μπαίνει υπό διαπραγμάτευση. Είναι το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και θα εφαρμοστεί. Τελεία και παύλα» (13 Δεκεμβρίου 2014, Αλ. Τσίπρας, ομιλία στο Ηράκλειο Κρήτης).
Δηλαδή, 13η σύνταξη στα τέλη του 2015, αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ, κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ, σεισάχθεια, ότι θα σχίσουν τα μνημόνια και θα είναι ντάλα μεσημέρι, ότι «για εμάς δρόμος επιστροφής δεν υπάρχει», ότι «ο ελληνικός λαός με την επιλογή του έβγαλε εισιτήριο χωρίς επιστροφή», ότι «η κυβέρνηση δεν θα εισπράξει τον ΕΝΦΙΑ για το 2015 αφού θα καταργηθεί», ότι «δεν υπάρχει ολίγον έγκυος ούτε ολίγον μνημόνιο», ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται. Η τρόικα φεύγει», ότι «η τρόικα δεν θα επιστρέψει στην Αθήνα, διότι η νέα κυβέρνηση δεν θα συνομιλήσει με την τρόικα», ότι «οι κόκκινες γραμμές παραμένουν βαθιά κόκκινες». Και άλλα πολλά, αλλά τι να τους πρωτοθυμηθούμε για να… τιμήσουμε την επέτειο;
Διότι, στις14 Μαρτίου 2014, ο κ. Τσίπρας ξεκαθάριζε από την Αλεξανδρούπολη: «Εμείς λοιπόν έχουμε πει δυο πράγματα. Το πρώτο, ότι η τρόικα την επόμενη μέρα θα πάει από εκεί που ήρθε. Με δυο λόγια, καταργούμε το μνημόνιο»
Ο κ. Ανδρουλάκης αισθάνεται πιο κοντά μ’ αυτούς που το βράδυ της 25ης Ιανουαρίου 2015 μας έλεγαν:
«Ο ελληνικός λαός έγραψε Ιστορία. Η Ελλάδα γυρίζει σελίδα. Αφήνει πίσω της τη λιτότητα της καταστροφής. Η ετυμηγορία του ελληνικού λαού ακυρώνει σήμερα τα μνημόνια της λιτότητας και της καταστροφής. Εμπρός να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα. Προτεραιότητα να αποκτήσει ξανά η χώρα και ο λαός μας τη χαμένη τους αξιοπρέπεια» (Αλέξης Τσίπρας).
«Με τη σημερινή ψήφο γίνονται παρελθόν η τρόικα και τα μνημόνια. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα εφαρμόσει απαρέγκλιτα το πρόγραμμά του. Σας είπα, τρόικα τέλος». (Παναγιώτης Λαφαζάνης).
Τότε που φώναζαν «Εμπρός λαέ, έξω απ’ την ΕΕ»!
Μ’ αυτούς που μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 μας έλεγαν «τρόικα; Ποια τρόικα; Δεν υπάρχει τρόικα!» (Τσίπρας, ΔΕΘ, Συνέντευξη Τύπου, 14 Σεπτεμβρίου 2015).
«Η τρόικα δεν θα πατήσει στην Αθήνα». (9 Μαρτίου 2015, Ν. Φίλης στον «Ενικό»).
«Είναι μια ηλιόλουστη μέρα. Τα ΑΤΜ έχουν χρήματα. Ο κόσμος πάει στις δουλειές του. Όλα πάνε καλά». (26 Ιανουαρίου 2015. Π. Σκουρλέτης)
«Το μνημόνιο ακυρώθηκε από τη λαϊκή ετυμηγορία. Δεν διαπραγματευόμαστε την εθνική μας κυριαρχία, τη λαϊκή κυριαρχία, τη λαϊκή εντολή της 25ης του Γενάρη. Η νέα κυβέρνηση δεν δικαιούται να ζητήσει παράταση του μνημονίου. Η ελληνική κυβέρνηση έχει ένα σχέδιο έτοιμο, δεν το φτιάχνει τώρα» (10 Φεβρουαρίου 2015, Αλ. Τσίπρας στις Προγραμματικές Δηλώσεις).
Την ίδια μέρα ο κ. Τσακαλώτος: «Δεσμευόμαστε ότι αυτό το πρόγραμμα που απέτυχε εμείς δεν θα το υπογράψουμε. Δεν θα το κλείσουμε. Δεσμευόμαστε ότι δεν θα μιλήσουμε γι’ αυτά τα θέματα με την τρόικα».
Και που συνέχιζαν να λένε τα ίδια όταν έκλειναν τις τράπεζες, χαρακτηρίζοντας την 30ή Ιουνίου 2015 «μια ενδιαφέρουσα μέρα» (λόγω της προκήρυξης του γελοίου δημοψηφίσματος) και καλούσαν τον λαό σε ηρωικά «Όχι», που λίγο μετά μετέτρεψαν σε ένα μεγαλειώδες «Ναι».
«Είμαι βέβαιος ότι ο ελληνικός λαός θα σταθεί στο ύψος της Ιστορίας του και θα πει το μεγάλο Όχι στο τελεσίγραφο. Είμαστε λαός που αγαπάμε την ειρήνη. Όταν όμως μας κηρύττουν τον πόλεμο ξέρουμε να πολεμάμε και ξέρουμε να νικάμε», είχε δηλώσει ο κ. Τσίπρας από το βήμα της Βουλής στις 27 Ιουνίου 2015.
Νωρίτερα – και ενώ καιγόταν η γούνα μας – έτρεχε στη συναυλία «εγκαινίων» της ΕΡΤ (11 Ιουνίου 2015) και μετά πήρε αλά μπρατσέτα τον Λαφαζάνη και έτρεξε στην Αγία Πετρούπολη (17-19 Ιουνίου 2015), για να δηλώσει: «Πολλοί θα αναρωτιούνται γιατί βρίσκομαι εδώ και όχι στις Βρυξέλλες να διαπραγματεύομαι. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στη μέση μιας μεγάλης φουρτούνας. Αλλά είμαστε ένας λαός της θάλασσας που ξέρει να βγαίνει από φουρτούνες και κυρίως δεν φοβάται να ανοιχτεί σε μεγάλα πελάγη, σε καινούργιες θάλασσες, προκειμένου να φθάσει σε νέα και πιο ασφαλή λιμάνια. Το πρόβλημα δεν λέγεται Ελλάδα. Το πρόβλημα λέγεται ευρωζώνη και αφορά την ίδια τη δομή της». Αυτά μας έλεγε ο θαλασσόλυκος και θαλασσοπόρος της «απέναντι πλευράς».
«Αν βγει καθαρό όχι με κλειστές τράπεζες, καταλαβαίνετε τι κόκκαλα μπορεί να τσακίσει διαπραγματευτικά. Με το όχι στο δημοψήφισμα οι εταίροι θα διαπραγματευτούν με τις δικές μας θέσεις», μας ζάλιζαν το κεφάλι. Και μετά έτρεχαν στο Σύνταγμα με κεντρικό σύνθημα το περίφημο «Εμπρός λαέ, έξω από την ΕΕ»!
Δραχμιστής ή μνημονιακός;
Συνέβησαν ή όχι όλα αυτά, κ. Ανδρουλάκη; Θα μας πείτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε, επειδή εφάρμοσε το μνημόνιό του; Αυτό, όμως, σημαίνει πως αν πας με τον ΣΥΡΙΖΑ ή δραχμιστής είσαι ή μνημονιακός!
Για να μην θυμηθούμε και τον Βαρουφάκη της «δημιουργικής ασάφειας» που τον Μάιο του 2014, μας εξηγούσε τι θα κάνει με τα ομόλογα Τρισέ ως εξής: «Είναι πάρα πολύ απλό, πρέπει να σταλούν στο απώτερο μέλλον. Είναι ξεκάθαρο αυτό. Μπορεί να διαμεσολαβήσει ο ESM, μπορεί να συμφωνηθεί ότι η ελληνική κυβέρνηση θα εκδώσει ένα ομόλογο μακράς διαρκείας, το οποίο θα το ανταλλάξει, θα το καταθέσει στον ESM, ο ESM θα το μεταφέρει στην ΕΚΤ, θα διαγράψει αυτό το χρέος, θα σκιστούν αυτά τα ομόλογα και έτσι, μ’ αυτόν τον τρόπο θα έχει πάει στο μέλλον η αποπληρωμή τους»!
Απίθανα πράγματα! Θα έσχιζε ομόλογα η… «απέναντι πλευρά»! Και ήταν και «πάρα πολύ απλό»! Γιατί, όπως μας έλεγε, «σου λένε εκείνοι (σ.σ. οι Ευρωπαίοι), για να το περάσουμε από τη δική μας Βουλή είναι καλύτερο να το αφήσουμε φλου»! Ο Γιάνης ο φλου!
Ευκολάκι! Γιατί είχαμε και τον Καμμένο που μας έλεγε πως «σε περίπτωση ρήξης η κυβέρνηση θα συνάψει συμφωνίες με όσους μπορεί (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Ινδία, χώρες Μ. Ανατολής)».
Ήταν δε τόσο έξυπνοι, που μας έλεγαν πως «εντολή του πρωθυπουργού είναι να διαχωριστεί η δανειακή σύμβαση από το μνημόνιο», διότι… «η δανειακή σύμβαση είναι λεφτά, ενώ το μνημόνιο είναι μέτρα»!
Δηλαδή έλεγαν πως θα πάρουν λεφτά χωρίς μέτρα! Και τα έλεγαν μέχρι το καλοκαίρι του 2015, όταν ηττήθηκαν κατά κράτος μετά την 17ωρη διαπραγμάτευση!
Η χθεσινή επέτειος, σε συνδυασμό με την πρώτη ψηφοφορία για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, αποδεικνύουν πως το μέτωπο του λαϊκισμού είναι εδώ. Και πως δεν υπάρχει άλλη λύση από την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας!
*Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
