Τεράστια ερωτηματικά προκαλεί η προσωπική πολιτική «στοχοποίηση», και μάλιστα με ψέματα, του Μ. Χρυσοχοΐδη από τον Α. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την υπόθεση της Marfin, αλλά και την κατάσταση σε πλατείες της Αττικής και τους «σκοτεινούς» δρόμους της Κυψέλης.
Οι συνεχείς, καθημερινές σχεδόν, αρνητικές αναφορές στο πρόσωπο του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, με ανακοινώσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθώς και με δηλώσεις κορυφαίων στελεχών του, προσομοιάζουν σε μια «ενορχηστρωμένη επίθεση», η οποία εξελίσσεται σε μια πολύ κρίσιμη συγκυρία για την έννομη τάξη και την επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα. Αλλά, και την ώρα, παράλληλα, που επανέρχεται στο προσκήνιο η τιμωρία εκπροσώπων της τρομοκρατίας, οι οποίοι δρούσαν στο παρασκήνιο ανενόχλητοι, ευρισκόμενοι και στο απυρόβλητο των διωκτικών αρχών, όπως καταγγέλλεται, καθ όλη τη διάρκεια των προηγούμενων χρόνων.
Οι επιθέσεις εναντίον του Μ. Χρυσοχοΐδη λαμβάνουν χώρα και σε μια άκρως ενδιαφέρουσα συγκυρία κατά την οποία παρατηρείται πλήρης κινητικότητα και στο χώρο της λεγόμενης Κεντροαριστεράς, την οποία δημοσίως, «φλερτάρει» διακαώς ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σε μια προσπάθεια αφενός να περισώσει τα όποια ποσοστά του απομένουν εξαιτίας της πολιτικής και κοινωνικής κυριαρχίας του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά και των δικών του αδιέξοδων πολιτικών. Αφετέρου, εξαιτίας της μηδαμινής ανταπόκρισης που βρίσκουν οι μικροκομματικές προσκλήσεις του προς την Φ. Γεννηματά και προς σοβαρές προσωπικότητες του ευρύτερου χώρου. Στον αντίποδα της ανταπόκρισης στην πρόσκληση που απηύθυνε ο αρχηγός της ΝΔ και βρήκε ευήκοα ώτα, όπως πιστοποιεί και η σύνθεση της κυβέρνησης. Με τις πληροφορίες να επιμένουν ότι οψέποτε πραγματοποιηθεί ανασχηματισμός της, θέση σε σημαντικό υπουργείο θα καταλάβει τουλάχιστον ένα ακόμα κορυφαίο στέλεχος- πρώην υπουργός που συγκαταλέγεται στο κεντροαριστερό χώρο που απεγνωσμένα πολιορκεί ο κ. Τσίπρας προκειμένου να συγκροτήσει την αποκαλούμενη «Προοδευτική Συμμαχία».
Οι προσωπικές επιθέσεις εναντίον του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη εντάθηκαν την επομένη της επετείου για τα δέκα χρόνια από την φονική πυρκαγιά στη Μαρφίν. Μια μέρα μετά από τη γενική κατακραυγή που προκάλεσε το γεγονός ότι και φέτος η Κουμουνδούρου δεν εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση για τη φωτιά που αφαίρεσε τη ζωή από τρεις συνανθρώπους μας, το επικοινωνιακό επιτελείο του κ. Τσίπρα, σε μια προσπάθεια να μετριάσει τις αλγεινές εντυπώσεις, δήλωσε πως, όπως και τότε, «τιμά τα θύματα της Marfin».
Τα διχαστικά «καρφιά», ωστόσο, δεν έλειψαν, και η μισαλλόδοξη επίθεση, παρά την επίφαση της μη ευθείας κατονομασίας, είχε σαφέστατο στόχο: «Δέκα χρόνια μετά την τραγωδία, στο τιμόνι του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη βρίσκονται με επιλογή του κ. Μητσοτάκη οι ίδιοι άνθρωποι που διαχειρίστηκαν τότε την υπόθεση χωρίς να εντοπίσουν και να οδηγήσουν τους ενόχους στη Δικαιοσύνη. Ελπίζουμε αυτή τη φορά να πράξουν το καθήκον τους για την πλήρη διαλεύκανση της τραγωδίας».
Η «στοχοποίηση» είναι πρόδηλη. Όπως και η χρήση του ψέματος, συνήθους πολιτικού εργαλείου του κ. Τσίπρα, όπως έχει αποδειχθεί. Κι αυτό διότι, είναι γνωστό τοις πάσι πως ο σημερινός Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, όντως, βρίσκονταν και τότε στην ηγεσία του αρμόδιου Υπουργείου. Αυτό που τεχνηέντως, παραβλέπει η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, είναι το γεγονός ότι ο κ. Χρυσοχοΐδης, δυόμισι μήνες μετά από τη φονική επίθεση των κουκουλοφόρων, στις 7 Σεπτεμβρίου, αποχώρησε από την Κατεχάκη, προκειμένου να αναλάβει το Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, όπως μετονομάζονταν πλέον, το Υπουργείο Οικονομίας. Άρα, ήταν φύσει αδύνατον, μέσα σε ελάχιστον διάστημα, να συλλάβει τους δράστες. Σε τρεις μήνες, στις δεδομένες συνθήκες, τέτοιες έρευνες δεν ολοκληρώνονται ούτε στο σινεμά, όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο συνήθως φειδωλός Μ. Χρυσοχοΐδης. Πολύ περισσότερο που, στο μεσοδιάστημα, λίγο έλειψε να αποτελέσει και ο ίδιος θύμα της τρομοκρατίας, κάτι που συνέβη με τον υπασπιστή και στενότερο συνεργάτη του Γ. Βασιλάκη, στη θρασύδειλη εκείνη επίθεση της 24ης Ιουνίου του 2010.
Το επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ περί «ανθρώπων που διαχειρίστηκαν τότε την υπόθεση χωρίς να εντοπίσουν και να οδηγήσουν τους ενόχους στη Δικαιοσύνη», πέρα από έωλο, καθίσταται περαιτέρω ύποπτο, καθόσον η … θολή φωτογραφία, αφορά τον άνθρωπο που εξάρθρωσε την 17 Νοέμβρη! Κάνοντας τους πλέον καλόπιστους να αμφιβάλουν για τα πραγματικά κίνητρα και τις στοχεύσεις του κ. Τσίπρα και των κορυφαίων στελεχών του.
Ενδεικτικές της ευρύτερης πολιτικής ενορχήστρωσης, είναι και οι δηλώσεις του πρώην Προέδρου της Βουλής Ν. Βούτση, ο οποίος, μιλώντας στο κομματικό ραδιόφωνο, υποστήριξε ότι «Η ιδεολογία περί αβάτου των Εξαρχείων είναι μία οργανική ιδεολογία της νεοδεξιάς που θέλουν να την επεκτείνουν σε άβατα για το σύνολο των κοινωνικών χώρων. Γίνεται μία προσπάθεια από μία ορισμένη πλευρά να οδηγηθούμε σε μία ασυλία πολιτικής αγέλης με γενικευμένες απαγορεύσεις, μια καταστολή και περιστολή στο όνομα της ευθύνης και της πραγματικής κατάστασης της επιδημίας μαζί με μια σιωπή στα μίντια». Ενώ, αναφερθείς στην εκδήλωση που οργάνωσε η ΝΔ για τη Marfin, δήλωσε πως « είναι το αποτέλεσμα της αντίληψης που υπάρχει σε αυτήν ότι η επικοινωνία επικυριαρχεί και επικάθεται της πολιτικής. Μόνο έτσι κινούνται. Κινούνται στα όρια της γραφικότητας πολύ επικίνδυνα. Είναι φανερό ότι θέλουν να κλείσουν τον κύκλο της δεκαετίας με απονομιμοποίηση του αντιμνημονιακού κινήματος και των πολιτικών συσχετισμών που προέκυψαν μέσα σε αυτήν την πολύχρονη κρίση».
Λίγες ώρες νωρίτερα, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της επίθεσης εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη Marfin, δεν δίστασε, και πάλι να αναρωτηθεί: «Μήπως ο κ. Μητσοτάκης έχει ξεχάσει ποιος ήταν τότε ο αρμόδιος υπουργός; Μήπως δεν μπορεί να βρει τρόπο να τον αναζητήσει;». Σχεδόν ταυτόχρονα, το Γραφείο Τύπου της Κουμουνδούρου, αναφερόμενο στον πρωθυπουργό, ανακοίνωνε: «Δε φθάνει που επιβράβευσε τους τότε ιθύνοντες, που δεν έκαναν τίποτα για να βρουν τους εγκληματίες και να τους φέρουν αντιμέτωπους με τη Δικαιοσύνη, χρήζοντας τους σήμερα υπουργούς».
Φυσικά, από το «κονσέρτο» κατά του Υπουργού δεν έλειψε και ο Δ. Παπαδημούλης, ο οποίος, με το όπλο της ισχυρής μνήμης, «έσφαξε» με το γάντι τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, λέγοντας: «… απαιτήσαμε από τον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης, Μ. Χρυσοχοΐδη, την άμεση διαλεύκανση της υπόθεσης και την αυστηρή τιμωρία των ενόχων. Δέκα χρόνια μετά υπουργός στο ίδιο πόστο είναι πάλι ο κ. Χρυσοχοΐδης και το ζητούμενο παραμένει το ίδιο».
Όλα αυτά, ενισχύουν την άποψη που διατυπώνεται με όλο και μεγαλύτερη ένταση, ότι κάποιο πρόβλημα υπάρχει στο βασίλειο της Συριζαικής Δανιμαρκίας. Μαζί με το αναπάντητο ερώτημα «γιατί τώρα η επίθεση κατά Χρυσοχοΐδη;». Γιατί ο κ. Τσίπρας αποσιωπά τα τεσσεράμισι χρόνια που ως Πρωθυπουργός, είχε στη διάθεσή του για να δώσει εντολές στους κατά καιρούς αρμόδιους υπουργούς του επί της Δημόσιας Τάξης- Προστασίας του Πολίτη, προκειμένου να ερευνήσουν και, ως πιο αποτελεσματικοί, να οδηγήσουν στη Δικαιοσύνη τους δράστες του στυγερού εγκλήματος; Γιατί ουδέποτε πήρε την πρωτοβουλία να ανοίξει το σχετικό φάκελο; Ή μάλλον να ασχοληθεί με το θέμα, μιας και ο φάκελος ουδέποτε έκλεισε.
Το βέβαιον είναι ότι στο ΣΥΡΙΖΑ βρήκαν χρόνο να καταθέσουν ερώτηση προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη για να μάθουν γιατί αρνήθηκε και χορηγήσει αιγίδα στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο LGBT Αστυνομικών στην προσπάθεια να δημιουργηθούν γέφυρες επικοινωνίας μεταξύ της Αστυνομίας και της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας.
Πάντως, η ιδέα για την ερώτηση δεν φαίνεται να ήταν του απόστρατου αξιωματικού που φέρεται να έχει «στρατολογηθεί» στην Κουμουνδούρου για να να συγκεντρώνει πληροφορίες από διάφορα αστυνομικά τμήματα και από επιχειρήσεις που διεξάγει η ΕΛ.ΑΣ. Όταν ο ίδιος, σύμφωνα με καταγγελίες, κατηγορείται για επίδειξη υπέρμετρης βίας σε δεκάδες περιπτώσεις.
Σε κάθε περίπτωση, ουδείς μπορεί να ξεχάσει τη σκοτεινή σε θέματα ασφαλείας τετραετία ΣΥΡΙΖΑ, όταν «τραμπούκοι εξουσίαζαν τα Πανεπιστήμια, οι απόλυτες μειοψηφίες πλατείες και γειτονιές, οι εγκληματίες περιοχές ολόκληρες», όπως κατά το πρόσφατο παρελθόν έχει δηλώσει ο ίδιος ο κ. Χρυσοχοΐδης. Για να προσθέσει: Οι μολότοφ, οι πέτρες στις ταράτσες και οι παράνομες καταλήψεις ούτε νομιμότητα έχουν, ούτε πολιτική κάλυψη θα έπρεπε να έχουν από δημοκρατικό κόμμα».
Μήπως, αυτό είναι που καταλαβαίνουν και επικροτούν οι πολίτες; Ακόμα και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ οι μισοί εκ των οποίων, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, συμφωνούν με την πολιτική της κυβέρνησης στην ασφάλεια.
Μήπως, τελικά, αυτό είναι το θέμα;
