Έχοντας επιλέξει από την επομένη του πρώτου γύρου των εκλογών για την ανάδειξη αρχηγού του ΚΙΝΑΛ την τακτική των προσωπικών επιθέσεων κατά του συνυποψηφίου του, Νίκου Ανδρουλάκη, ο Γιώργος Παπανδρέου προχωρεί τώρα και στην αμφισβήτηση του αδιάβλητου της εκλογικής διαδικασίας. Εγείροντας αμφιβολίες, ανοίγει πλέον και τα σενάρια είτε για καταγγελτικού τύπου αποχώρηση είτε για το τι θα πράξει την επόμενη μέρα μετά τον δεύτερο γύρο και την ενδεχόμενη ήττα του
Ο Γιώργος Παπανδρέου εκτιμούσε πως θα είναι πρώτος στις εκλογές για το ΚΙΝΑΛ. Μάλιστα ο ίδιος είχε περιγράψει και το ενδεχόμενο να μην απαιτηθεί δεύτερος γύρος. Η ήττα του, διότι περί ήττας πρόκειται και πλήγματος στο προφίλ του η δεύτερη θέση παρότι πέρασε στον λεγόμενο δεύτερο εκλογικό γύρο, τον έφερε μπροστά στο ενδεχόμενο να υποστεί μια ακόμη μεγαλύτερη που θα προκαλέσει ουσιαστικά και το τέλος της πολιτικής δυναστείας των Παπανδρέου.
Στο πλαίσιο αυτό κήρυξε ανοιχτό πόλεμο στον Νίκο Ανδρουλάκη προχωρώντας σε προσωπικούς χαρακτηρισμούς επιχειρώντας να μετατρέψει της εβδομάδα του δεύτερου γύρου σε διαδικασία ανοιχτής σύγκρουσης. Τακτική που ακολουθούν συνήθως οι χαμένοι στην πολιτική σκηνή. Το προφίλ του ήπιου συναινετικού πολιτικού και πολίτη του κόσμου πνίγηκε ουσιαστικά μέσα στις εσωκομματικές διαδικασίες του κόμματος που ίδρυσε ο πατέρας του.
Η απόφασή του να εγείρει θέμα ως προς το αδιάβλητο της εκλογικής διαδικασίας παρά το γεγονός, όπως υποστηρίζουν στελέχη που πρόσκεινται στον Νίκο Ανδρουλάκη, ότι τα αποτελέσματα επικυρώθηκαν χωρίς ενστάσεις, δείχνει αφενός την αγωνία του Γιώργου Παπανδρέου για τις εκλογές του δεύτερου γύρου που πραγματοποιούνται την Κυριακή.
Αφετέρου δείχνει κάτι περισσότερο. Το γεγονός ότι θέτει υπό αμφισβήτηση τον τρόπο που διεξήχθησαν οι εκλογές, διότι αυτό κάνει αφού το θέμα δεν είναι αν μπήκαν 2500 ψήφοι παραπάνω που σίγουρα πρέπει να ερευνηθεί ως καταγγελία, δημιουργεί τις συνθήκες για τον τρόπο που θα αντιμετωπίσει μια νέα ήττα. Ακόμη και για τον τρόπο που θα αποφύγει την ήττα αυτή, όπως τουλάχιστον προβλέπεται από το σύνολο των αναλυτών.
Με λίγα λόγια ο Γιώργος Παπανδρέου είτε στρώνει τον δρόμο για μια αποχώρηση πριν τη διεξαγωγή των εκλογών της Κυριακής ώστε να μη καταγράψει μια ακόμη ήττα ίσως τη χειρότερη στην πολιτική του ιστορία αλλά και στην πολιτική ιστορία της οικογένειάς του, είτε προετοιμάζει την επόμενη ημέρα.
Το δεύτερο σενάριο είναι ίσως και το επικρατέστερο. Δεν είναι λίγοι αυτοί που εκτιμούν πως ο Γιώργος Παπανδρέου θα επιχειρήσει να έχει αυτόνομο ρόλο στο ΚΙΝΑΛ. Το προανήγγειλε ο ίδιος λέγοντας πως θα συνεχίσει σε κάθε περίπτωση να υποστηρίζει τις θέσεις και τις αρχές του μιλώντας μόλις τη Δευτέρα στον ΣΚΑΪ. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που διατηρεί ενεργό το ΚΙΔΗΣΟ (πέραν και της ανάγκης που έχει να ηγείται ενός κόμματος ώστε να διατηρεί και το ρόλο του προέδρου της Διεθνούς Σοσιαλιστικής).
Ανοιχτό όμως είναι και το γεγονός να προετοιμάζει την έξοδό του από το ΚΙΝΑΛ. Ένα συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί μετά την εκλογή του νέου αρχηγού και μια απόφαση να επανέλθει το ΠΑΣΟΚ και τα σύμβολά του με παράλληλη ενσωμάτωση των συνιστωσών θα τον αναγκάσει να... κλείσει το ΚΙΔΗΣΟ. Αυτό δεν πρόκειται να το αποδεχθεί καθιστώντας μονόδρομο την αποχώρηση και κατ επέκταση την αυτόνομη παρουσία αφού είναι βέβαιο πως δεν θα παραδώσει τη βουλευτική του έδρα.
Σε κάθε περίπτωση η αμφισβήτηση του αδιάβλητου δημιουργεί ένα εκρηκτικό κλίμα που είναι βέβαιο ότι πλήττει όχι μόνο το ΚΙΝΑΛ αλλά και τους πολίτες που έσπευσαν να λάβουν μέρος στη διαδικασία εκλογών. Και ναι μεν είναι δικαίωμα του να καταγγείλει διαδικασίες που παραπέμπουν σε νοθεία εν τούτοις ο ίδιος δείχνει ότι προκειμένου να πετύχει τους στόχους του δεν ορρωδεί στο να προκαλέσει ένα χτύπημα στο μαλακό υπογάστριο του κόμματος που επιδιώκει να εκφράσει ως πρόεδρος.
Βέβαια και το πρώτο σενάριο δεν πρέπει να τίθεται εκτός. Θα φανεί τις επόμενες ώρες εν τούτοις ο Γ. Παπανδρέου βρέθηκε ενώπιος των επιλογών του. Της απόφασης να λάβει μέρος στις εκλογές για την προεδρία του κόμματος που έχει ως κύριο κορμό το ΠΑΣΟΚ που ίδρυσε ο πατέρας του και με το οποίο ο ίδιος εξελέγη αρχηγός, σε μια προσπάθεια αυτοδικαίωσης.
