Τελικά τα πράγματα ήταν ακόμη χειρότερα! Η πρόταση δυσπιστίας με αφορμή τάχα μια (περσινή) «αποκάλυψη» σχετικά με την εθνική τραγωδία των Τεμπών δεν έγινε απλά για τις ψήφους ενόψει των ευρωεκλογών. Αλλά επειδή το ΠΑΣΟΚ θέλει να πάρει την δεύτερη θέση και ο ΣΥΡΙΖΑ αγωνιά να κρατήσει την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτός ήταν ο ποταπός λόγος που προκάλεσε την ευκαιριακή και ανίερη συμμαχία που πάτησε πάνω στον ανθρώπινο πόνο.
Μια συμμαχία που είχε διαλυθεί πριν ακόμη ολοκληρωθεί η ψηφοφορία:
Ο «στρατιώτης» Κασσελάκης έλεγε και έγραφε τα δικά του και το κόμμα του έκανε τα αντίθετα ή έτρεχε να μαζέψει τις εξάρσεις του. Την ώρα που οι βουλευτές του συνυπέγραφαν την πρόταση δυσπιστίας, εκείνος με άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», μας προετοίμαζε ότι θα δούμε μια «κοκορομαχία», μια «διαδικασία-σόου που δεν θα καταφέρει δυστυχώς τίποτα».
Έφτασε στο σημείο να γράψει ότι οι βουλευτές της Ν.Δ. «θα στοιχηθούν σαν πρόβατα στο μαντρί», την ώρα που οι δικοί του βουλευτές στοιχήθηκαν σε μια πρόταση δυσπιστίας την οποία ο ίδιος κατήγγειλε ως άχρηστη.
Κατήγγειλε τους «προοδευτικούς» του ΠΑΣΟΚ που απέκλεισαν προεκλογικά τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για κυβερνητική συνεργασία, καταγγέλλοντας συγχρόνως τους δικούς του βουλευτές που στοιχήθηκαν πίσω ακριβώς από «όλους εκείνους τους προοδευτικούς».
Την ίδια ώρα, οι βουλευτές του κόμματός του συνάθροιζαν τις υπογραφές τους και με τους υπεύθυνους των δύο διασπάσεών του – την κ. Κωνσταντοπούλου από την διάσπαση του 2015 και τη Νέα Αριστερά από την πρόσφατη διάσπαση.
Από την πλευρά του, ο Ανδρουλάκης χρειάστηκε και έλαβε τις υπογραφές αυτών που οργάνωσαν την σκευωρία της Νοβάρτις, εξαιτίας της οποίας κρεμάστηκαν και πολιτικοί του κόμματός του και αποπειράθηκαν τον έλεγχο των μέσων ενημέρωσης – απόπειρα για την οποία διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους.
Χέρι-χέρι Ανδρουλάκης - Πολάκης
Υπέγραψε δηλαδή ο κ. Ανδρουλάκης μαζί με τον Πολάκη και με τον Νίκο Παππά, τον επιλεγόμενο και «13-0», λόγω της ομόφωνης εναντίον του καταδικαστικής απόφασης.
Δηλαδή οι διαγκωνιζόμενοι για τη δεύτερη θέση, οι αντίπαλοι, οι εχθροί, οι διασπαστές, οι σκευωροί, τα άλλοτε θύματα της σκευωρίας ένωσαν τις δυνάμεις τους χτίζοντας τις ιδιοτελείς επιδιώξεις τους πάνω σε μια τραγωδία.
Μετά μάθαμε από τον κ. Παππά ότι για την ανίερη αυτή συμμαχία υπήρξε προσυνεννόηση. Για να τον «αδειάσουν» αμέσως και το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Αριστερά. Και όλα αυτά πριν καν ολοκληρωθεί η συζήτηση και ψηφοφορία επί της πρότασης δυσπιστίας που αυτό το αλληλοκαταγγελλόμενο συνονθύλευμα είχε προκαλέσει.
Και μέσα σε όλο αυτό το χάος, ο κ. Κασσελάκης πέταξε και τα περί διενέργειας των ευρωεκλογών με την παρουσία διεθνών παρατηρητών, προσβλέποντας μάλιστα «στη συνδρομή των ευρωπαϊκών θεσμών». Πρόταση επί της οποίας διαφώνησαν οι ίδιοι οι συνυπογράφοντες.
Μέσα στο απόλυτο αλαλούμ και μπροστά στην γενική κατακραυγή, αναδιπλώθηκαν λέγοντας πως… «οι εκλογές στην Ελλάδα γίνονται πάντοτε με την παρουσία διεθνών παρατηρητών. Το ίδιο συμβαίνει παγίως σε όλες τις χώρες που ανήκουν στον ΟΑΣΕ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη). Επομένως δεν μιλάμε για πρωτάκουστη πρακτική για τα ελληνικά δεδομένα».
Απλά πρόσθεταν πως ο αρχηγός τους ζήτησε τη «συνδρομή» της Ευρωπαϊκής Ένωσης (τι είδους συνδρομή άραγε;) για τη… «δράση ενός αυτοαποκαλούμενου επιτελικού κράτους που λειτουργεί ως παρακράτος σε βάρος της λειτουργίας των θεσμών και των ατομικών δικαιωμάτων και των ελευθεριών των πολιτών».
Και μας είπαν πως «στις τελευταίες εκλογές (Μάιος 23) είχαν γίνει και συγκεκριμένες συστάσεις από τον Γραφείο Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ODIHR). Το ODIHR είναι ο θεσμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα του Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ)».
Οι ξεχασιάρηδες του ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ, δια του κ. Παππά λέει σήμερα ότι στην έκθεση του ΟΑΣΕ για τις εκλογές του Μαΐου του 2023 γινόταν αναφορά «στα δικαιώματα των ανάπηρων και την πρόσβασή τους στα εκλογικά κέντρα, την ισότιμη πρόσβαση και την εκλογιμότητα των γυναικών, την ανεξαρτησία της δημόσιας τηλεόρασης, τη διαφάνεια στα δάνεια των κομμάτων, τη διαφήμιση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης» κλπ.
Ξεχνά, όμως, να πει ότι τα ίδια ακριβώς (και ακόμη περισσότερα) ανέφερε η έκθεση των παρατηρητών για τις εκλογές του 2019, που διενεργήθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ: Για την πρόσβαση των αναπήρων, για το είδος της προεκλογικής εκστρατείας και την χρηματοδότησή της, για τα ΜΜΕ.
Αντίθετα, για τις εκλογές της 21ης Μαΐου 2023, που διενεργήθηκαν από τη Νέα Δημοκρατία, στην τελική έκθεση αξιολόγησης του ODIHR αναφέρεται:
«Οι υποψήφιοι διεξήγαγαν τις εκστρατείες τους ελεύθερα και οι θεμελιώδεις ελευθερίες του συνέρχεσθαι, του συνεταιρίζεσθαι και της έκφρασης έγιναν σεβαστές. Η προεκλογική εκστρατεία ήταν ανταγωνιστική και το ευρύ φάσμα των υποψηφίων εξασφάλισε μια ευρεία επιλογή πολιτικών εναλλακτικών λύσεων. Τα κύρια θέματα της προεκλογικής εκστρατείας επικεντρώθηκαν γύρω από την οικονομία, την ανάπτυξη, την απασχόληση, το κόστος διαβίωσης, την κοινωνική ασφάλιση και έναν πιθανό μετεκλογικό συνασπισμό. Τα κόμματα βασίστηκαν κυρίως σε μικρές και μεσαίες συγκεντρώσεις, σε προσωπικές συναντήσεις, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στην τηλεόραση, ενώ μεγάλες εκδηλώσεις για το κλείσιμο της προεκλογικής εκστρατείας διοργανώθηκαν στην Αθήνα».
Επίσης:
«Η ημέρα των εκλογών ήταν ήρεμη, καθώς η ψηφοφορία και η καταμέτρηση εξελίχθηκαν χωρίς σοβαρά περιστατικά και τα προκαταρκτικά αποτελέσματα
ανακοινώθηκαν αμέσως. Στον περιορισμένο αριθμό εκλογικών τμημάτων που επισκέφθηκε η Αποστολή του ODIHR, οι εφορευτικές επιτροπές εργάζονταν με επαγγελματισμό και σε γενικές γραμμές τηρούσαν τις διαδικασίες».
Και ακόμη:
«Όπως σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, συστήθηκε διακομματική επιτροπή προκειμένου να συζητά θέματα σχετικά με την εκλογική διαδικασία και να υποβάλει προτάσεις για την ορθή εφαρμογή της. Της επιτροπής προήδρευε ο Υπουργός Εσωτερικών και αποτελείτο από εκπροσώπους των κοινοβουλευτικών κομμάτων και των κομμάτων που είχαν εγγεγραμμένους υποψηφίους τουλάχιστον στο 70 τοις εκατό των εκλογικών περιφερειών. Η δυνατότητα συμμετοχής των περισσότερων κομμάτων στις συζητήσεις ενίσχυσε τη διαφάνεια και τη λογοδοσία της εκλογικής διοίκησης. Οι συνεδριάσεις δεν ήταν ανοικτές για τα μέσα ενημέρωσης. Ενώ, βάσει του νόμου, οι παρατηρητές δεν είχαν πρόσβαση στις συνεδριάσεις, ο Υπουργός Εσωτερικών απηύθυνε ad hoc πρόσκληση στην Αποστολή του ODIHR».
Και επιπλέον:
«Ο εκλογικός νόμος δεν προβλέπει ρητά παρατηρητές, εγχώριους ή διεθνείς στην Ελλάδα. Εντούτοις, η Αποστολή του ODIHR διαπιστεύτηκε και το ΥΠΕΣ εξέδωσε εγκύκλιο με εντολή προς τους προεδρεύοντες των εκλογικών τμημάτων να επιτρέπουν στους παρατηρητές του ODIHR την πρόσβαση στα εκλογικά κέντρα κατά την ψηφοφορία και την καταμέτρηση. Επιπλέον, δόθηκε πρόσβαση για παρατήρηση των διαδικασιών στο ΥΠΕΣ και στο Κέντρο Τύπου στο Ζάππειο Μέγαρο. Επίσης, επετράπη η παρατήρηση της συγκέντρωσης και ενοποίησης των αποτελεσμάτων στο πρωτοδικείο Αθηνών. Σε μία θετική εξέλιξη σε σχέση με το 2019, επετράπη στην Αποστολή του ODIHR να παρακολουθήσει τις συνεδριάσεις της διακομματικής επιτροπής».
Δηλαδή στις εκλογές του 2019 που διενεργήθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν επετράπη. Τώρα ο κ. Κασσελάκης ζητά ό,τι δεν είχε επιτρέψει στους παρατηρητές το ίδιο του το κόμμα!
ΟΑΣΕ και εκλογικές διαδικασίες
Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους:
Οι παρατηρητές του ΟΑΣΕ επισκέπτονται όλες τις χώρες-μέλη του οργανισμού (56) όταν διενεργούνται εκλογές. Στις ανακοινώσεις του Οργανισμού αναφέρεται σταθερά πως ο ODIHR επισκέφθηκε την τάδε χώρα μετά από αίτημά της. Δηλαδή δεν πηγαίνουν μόνοι τους, αλλά κατόπιν πρόσκλησης.
Η Ελλάδα ζήτησε την παρουσία του Οργανισμού στις εκλογές του Οκτωβρίου 2009, του Μαΐου 2012, Ιουλίου 2019, Μαΐου 2023. Ξεχνά επομένως ο ΣΥΡΙΖΑ ότι απέφυγε να καλέσει τον ΟΑΣΕ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, ενώ εκείνες του Ιανουαρίου 2015 προφανώς δεν τις αμφισβήτησε, αφού τις κέρδισε ενώ είχαν οργανωθεί από την κυβέρνηση Σαμαρά.
Κατά βάση, πολλά από τα προβλήματα είναι κοινά στις χώρες της ΕΕ. Πλην όμως, δεν συνιστούν απειλή για την ίδια την εκλογική διαδικασία. Απλά ο ΟΑΣΕ έχει βάλει κάποιους στόχους που εφόσον δεν επιτυγχάνονται με τον ρυθμό που όλοι επιθυμούμε επαναλαμβάνονται σταθερά στις εκθέσεις ακόμη και για τις πιο προηγμένες χώρες.
Όλες οι χώρες-μέλη του ΟΑΣΕ, Οργανισμού που εκτείνεται από το Βανκούβερ ως το Βλαδιβοστόκ, ζητούν την παρουσία του ODIHR. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση για τις ευρωεκλογές.
Με μια διαφορά: Άλλου είδους παρατήρηση διεξάγει ο Οργανισμός στις χώρες της ΕΕ και τις άλλες προηγμένες χώρες της Δύσης και άλλη στις χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα Κράτους Δικαίου και δημοκρατικών διαδικασιών.
Όταν πρόκειται για ευρωεκλογές – στις οποίες αναφέρθηκε ο κ. Κασσελάκης – ο ΟΑΣΕ αναφέρει ότι όλες οι χώρες έχουν συνυπογράψει όλα όσα προβλέπονται στις Συνθήκες και στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ – προώθηση γυναικείας συμμετοχής, πρόσβαση αναπήρων, αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης και της γλώσσας του μίσους. Ουδέποτε ο Οργανισμός εξέφρασε οποιαδήποτε ανησυχία ή αμφισβήτησε την διενέργεια ελεύθερων εκλογών επί ευρωπαϊκού εδάφους. Θεωρεί a priori ότι μια χώρα-μέλος της ΕΕ εφαρμόζει όλες τις πρόνοιες για διενέργεια ελεύθερων εκλογών.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ο έλεγχος εκ μέρους του ΟΑΣΕ διαφέρει και αυτό αναφέρεται ξεκάθαρα σε όλες τις εκθέσεις του, είτε πρόκειται για την Ελλάδα, είτε για οποιαδήποτε άλλη χώρα της ΕΕ, είτε για την Ελβετία, τις ΗΠΑ, τον Καναδά κλπ.
Τι γίνεται στις σύγχρονες Δημοκρατίες
Για τις δημοκρατικές χώρες με θεσμούς και καθαρό ιστορικό εκλογικό παρελθόν, επαναλαμβάνεται σταθερά το ακόλουθο:
«Η αποστολή δεν θα πραγματοποιήσει συστηματική ή περιεκτική παρατήρηση των εκλογών, καταμέτρηση, καταγραφή αποτελεσμάτων, έλεγχο των εκλογικών καταλόγων. Θα πραγματοποιήσει επίσκεψη σε μικρό αριθμό εκλογικών τμημάτων».
Αυτό αναφέρεται σταθερά και για την Ελλάδα.
Σε αυτές τις αποστολές μάλιστα, πηγαίνει μια πολύ μικρή ομάδα πέντε ή έξι ατόμων. Διότι ο ΟΑΣΕ θεωρεί δεδομένες τις αδιάβλητες εκλογές σ’ αυτές τις χώρες. Και δεν τις αμφισβητεί – όπως ο κ. Κασσελάκης. Απλά μια μικρή ομάδα, για λόγους συμβολικούς, παρίσταται κατόπιν προσκλήσεως.
Και στους υπόλοιπους…
Δεν συμβαίνει το ίδιο με τις άλλες χώρες. Πριν από κάθε αποστολή σε αυτές τις χώρες ακολουθείται η διαδικασία του «Needs assessment mission» (αποστολή αξιολόγησης αναγκών).
(Εδώ να σημειώσω ότι μια τέτοια αποστολή είχε έλθει στην Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ από τις 10 ως τις 12 Απριλίου 2019, δηλαδή πολύ πριν από τις εκλογές του Ιουλίου).
Για τις εκτός ΕΕ και δυτικών Δημοκρατιών χώρες, ο Οργανισμός ακολουθεί διαφορετική στρατηγική παρατήρησης με πολυπληθείς αποστολές, ακόμη και των 300 ατόμων – από πολλές χώρες και από στελέχη του ίδιου του Οργανισμού, που μάλιστα συχνά διαφωνούν μεταξύ τους, οπότε επικρατεί η άποψη των βουλευτών-παρατηρητών.
Στις χώρες αυτές, οι παρατηρητές αναπτύσσονται σε όλη τη χώρα και παρίστανται κατά το άνοιγμα των εκλογικών τμημάτων, κατά την ψηφοφορία, κατά την καταμέτρηση και κατά τον έλεγχο των αποτελεσμάτων και την μεταφορά τους στις τελικές καρτέλες. Αποστολή τους είναι επίσης να μεσολαβούν και να επιλύουν διαφορές μεταξύ κομμάτων
και υποψηφίων πριν από τις εκλογές. Γι’ αυτό αρκετές φορές φθάνουν στη χώρα ακόμη και τρεις μήνες πριν από την ημέρα των εκλογών.
Σε κάποιες από αυτές τις χώρες, οι παρατηρητές παραμένουν και μετά τις εκλογές για να παρακολουθήσουν τις μετεκλογικές εξελίξεις.
Συμπέρασμα: Ο κ. Κασσελάκης παραμένει στη σφαίρα της άγνοιας, του εντυπωσιασμού και των φθηνών πυροτεχνημάτων.
*Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
