Ο Ταγίπ Ερντογάν συχνά δε συγκρατείται όταν αναφέρεται στους πολιτικούς αντιπάλους. Οι ύβρεις ωστόσο εναντίον των διαδηλωτών στο Πάρκο Γκεζί, την ημέρα της 9η επετείου ξεπέρασαν τα εσκαμμένα. Η εξέγερση του 2013 έχει εντυπωθεί στη συλλογική μνήμη ως η πρώτη σοβαρή απόπειρα ευρείας λαϊκής αμφισβήτησης της εξουσίας, με βάση τη μαζικότητα της συμμετοχής στις διαδηλώσεις. Αυτό δεν το ανέχεται ο Τούρκος πρόεδρος
Την ίδια στιγμή, η φιγούρα του Εκρέμ Ιμάμογλου, νυν δημάρχου της Κωνσταντινούπολης, φαίνεται όλο και πιο κοντά στο να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στις επόμενες εκλογές, που είναι προγραμματισμένες το 2023. Παράλληλα με τις δημόσιες λεκτικές επιθέσεις του Τούρκου προέδρου, οι δικαστικές διώξεις εναντίον των αντιπάλων του, με διακριτό πολιτικό χρώμα, έχουν φτάσει στο πρόσωπο του Ιμάμογλου.
Η εξέταση από ένα τουρκικό δικαστήριο μίας εκ των πολλών υποθέσεων, για τις οποίες έχει παραπεμφθεί ο Ιμάμογλου, με προφανή εμπλοκή του καθεστώτος, τώρα απειλεί να του στερήσει τα πολιτικά δικαιώματα του. Είναι σαφές πως στον πυρήνα του καθεστώτος έχουν θορυβηθεί από την αύξηση της δημοτικότητας του.
Λίγο πριν, το μήνυμα είχε σταλεί από την καταδίκη σε φυλάκιση της Κανάν Καφταντσίογλου, επικεφαλής του αντιπολιτευόμενου CHP στην Κωνσταντινούπολη, για σχόλιά της στα κοινωνικά δίκτυα εναντίον του καθεστώτος. Πλέον ο ίδιος ο Ιμάμογλου είναι ένας κεντρικός στόχος.
Ο Ιμάμογλου πληροί ένα βασικό πολιτικό κριτήριο για βασικός αντίπαλος του Τούρκου προέδρου, έχοντας κερδίσει τη δημαρχία της πολυπληθούς Κωνσταντινούπολης, ευρισκόμενος σε ανοικτή σύγκρουση με το καθεστώς, κατά τη διάρκεια της παντοκρατορίας Ερντογάν. Ας μην ξεχνάμε πως και ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος είχε βρεθεί στη δημαρχία της Κωνσταντινούπολης, πριν κατακτήσει την κεντρική εξουσία.
Η διοίκηση μίας τόσο εμβληματικής πόλης από έναν αντιπολιτευόμενο δήμαρχο σίγουρα προκαλεί τη δυσαρέσκεια του καθεστώτος, αλλά και του ίδιου του Τούρκου προέδρου. Αλλά και σε όλα τα επίπεδα, ο Ιμάμογλου αρθρώνει έναν διακριτό λόγο από τον εξτρεμιστικό ισλαμιστικό καθεστώς του Ερντογάν. Ακόμα και η επίσκεψη στην Αθήνα το 2021, η συνάντηση του με τον Έλληνα πρωθυπουργό και τον Κώστα Μπακογιάννη για την καθιέρωση μίας ανεπίσημης συνεργασίας μεταξύ Κωνσταντινούπολης και Αθήνας ήταν αντίθετα από το πνεύμα του καθεστώτος Ερντογάν.
Η αναβολή από το τουρκικό δικαστήριο για την ανακοίνωση της ετυμηγορίας για την υπόθεση Ιμάμογλου τον Σεπτέμβριο ερμηνεύεται ως μία ηχηρή προειδοποίηση σε περίπτωση που ο Δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης αποφασίσει να κάνει το μεγάλο βήμα, το οποίο δεν το έχει κάνει ακόμα. Να αφήσει άλλωστε τη δημαρχία της Πόλης, εν μέσω κυριαρχίας του ισλαμιστικού κόμματος του Ερντογάν, δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση.
Από την άλλη πλευρά, εντός του κεμαλικού κόμματος δεν είναι καθόλου βέβαιο πως θα προκριθεί η υποψηφιότητα Ιμάμογλου. Ο επικεφαλής των Κεμαλιστών Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου θέλει περισσότερο αυτή τη θέση για τον εαυτό του, παρά για οποιοδήποτε άλλο, ενδεχομένως ούτε για τον Ιμάμογλου, ακόμα κι αν έχει περισσότερες πιθανότητες να κερδίσει τον Ερντογάν.
Το εκρηκτικό και παλιομοδίτικό στυλ του Κιλιτσντάρογλου είναι μάλλον βούτυρο στο ψωμί του Τούρκου προέδρου. Αντίθετα, η ηρεμία και το διαφορετικό που εκπροσωπεί ο Ιμάμογλου αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή για τον Τούρκο πρόεδρο, και για αυτό η στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων του κάθε άλλο παρά μπορεί να αποκλειστεί.
