Της Αριστοτελίας Πελώνη
Για όσους επιμένουν στην ιδεολογική ή μικροκομματική τους τύφλωση, ο όρος «πολυκρίση» δεν υπάρχει. Δεν βρισκόμαστε καν σε κρίση. Όλα αποδίδονται σε εγχώριους παράγοντες, σε λάθη ή ελλείμματα της κυβερνητικής πολιτικής, στην κυβέρνηση, στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πρώτα ήταν η «πανδημία Μητσοτάκη», μετά η «ύφεση Μητσοτάκη», τώρα η «ακρίβεια Μητσοτάκη»…Λες και η Ελλάδα, σαν άλλο γαλατικό χωριό, ζει στη δική της φούσκα, μακάρια και απομονωμένη απ΄όσα συμβαίνουν στην Ευρώπη και στον πλανήτη, σε έναν άλλο κόσμο. Εκεί που τη βλέπουν όσοι ζουν στον δικό τους κόσμο.
Η πολυκρίση, ένας δυστοπικός όρος που περιγράφει συνθήκες σαν αυτές που ζούμε σήμερα, κοκτέιλ δίδυμων και τρίδυμων κρίσεων – πόλεμος, πληθωρισμός, ενεργειακή κρίση - που επηρεάζουν ολόκληρο τον κόσμο, κυριάρχησε στις συζητήσεις που έλαβαν χώρα στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός. Σε αυτή τη δυστοπική πραγματικότητα, η Ελλάδα είναι η χαραμάδα αισιοδοξίας. Ο άλλοτε μεγάλος ασθενής της οικονομίας που καταγράφει θετικές επιδόσεις και ρεκόρ, σε πείσμα των δύσκολων καιρών.
Δεν είναι πλέον η εξαίρεση. Είναι η θετική έκπληξη για την οποία όλοι συζητούν και για τις προοπτικές της οποίας όλοι ενδιαφέρονται.
Δεν είναι μόνο οι δείκτες της οικονομίας που μετατρέπουν τη χώρα μας από ‘’τιμώμενο’’ μέλος των PIGS στην χώρα με την καλύτερη οικονομική επίδοση του 2022 ανάμεσα σε 34 χώρες (σύμφωνα με τον Economist).
Είναι η συνολική παράσταση ενός σταθερού, αξιόπιστου συνομιλητή, που διαχειρίζεται με επάρκεια τις πολλαπλές κρίσεις και ταυτόχρονα παίρνει θέση στις μεγάλες συζητήσεις. Τις συνδιαμορφώνει αναλαμβάνοντας σε ευρωπαϊκό επίπεδο πρωτοβουλίες που προσανατολίζονται σε λύσεις, όχι σε αφορισμούς.
Πίσω από την τοξικότητα που επικρατεί στον εγχώριο δημόσιο διάλογο, εκεί έξω υπάρχει η μεγάλη εικόνα. Και αυτή είναι ότι η αξιοπιστία, η σοβαρότητα και ο επαγγελματισμός μετρούν. Η ελληνική μετοχή ανεβάζει την αξία της. Η Ελλάδα έχει επιστρέψει δυναμικά σε μια άλλη πίστα. Τρέχει με ρυθμούς που πολλοί δεν φαντάζονταν, έχοντας μείνει στα ρεφλέξ της μιζέριας και της μικροψυχίας.
Η παρουσία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Νταβός και το ενδιαφέρον των συνομιλητών του για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, αλλά και για τις εξελίξεις στην περιοχή, είναι ακόμη μια απόδειξη ότι η επένδυση της χώρας στη σταθερότητα, τη σοβαρότητα, τη συνέπεια και τη μετριοπάθεια αποδίδει σε όλα τα επίπεδα. Η Ελλάδα είναι μια ήρεμη δύναμη που δεν διστάζει να πάρει θέση σε ζητήματα που αφορούν ολόκληρο τον κόσμο, όπως έκανε χωρίς δισταγμούς και χωρίς γκρίζες ζώνες από την πρώτη στιγμή ο Πρωθυπουργός, προσφέροντας στήριξη στην Ουκρανία, χωρίς να φοβηθεί το πολιτικό κόστος.
Έχει εμπεδωθεί η εικόνα της χώρας ως πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή. Η Ελλάδα αντιμετωπίζεται ως δύναμη μέτρου και λογικής. Εκπέμπει αυτοπεποίθηση χωρίς να χρειάζεται να επιβάλει τις θέσεις της με κραυγές. Γι΄αυτό οι θέσεις της έχουν απήχηση σε εταίρους και συμμάχους.
Έχουν γίνει πολλά, μπορούν να γίνουν ακόμα περισσότερα. Όμως, όσους τόνους λάσπης κι αν ρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ, κανένας δεν μπορεί να παραγνωρίσει τα τεράστια βήματα που έχουν γίνει. Βήματα που δεν ήταν αυτονόητα. Η πρόοδος δεν είναι αυτονόητη. Η τοποθέτηση της χώρας στον πυρήνα της Δύσης και της Ευρώπης – Είμαστε Ευρώπη, δεν Μένουμε απλά Ευρώπη - δεν είναι – όπως φάνηκε - για όλους αυτονόητη. Η ψύχραιμη και αποφασιστική στάση της Ελλάδας απέναντι σε απειλές και αναθεωρητισμούς, απόρροια κινήσεων και αποφάσεων στην οικονομία, στη διπλωματία και προς ενίσχυση της αποτρεπτικής ικανότητας της χώρας δεν ήταν αυτονόητη (το αποδεικνύει η εμμονή κάποιων στις ιδεοληψίες τους και σε fake news που άλλοι κατασκεύασαν.)
Όλ΄αυτά δεν συνέβησαν απλά. Απαίτησαν δουλειά και δύσκολες αποφάσεις.
Η πορεία προς τα εμπρός δεν είναι δεδομένη. Αλλά αυτή είναι μια διαφορετική Ελλάδα, η Ελλάδα που θέλουμε. Η Ελλάδα που οι εκπρόσωποί της δεν θα κρύβονται ούτε θα φοβούνται να εμφανιστούν στη μικρή ελβετική πόλη όπου συγκεντρώνεται η διεθνής πολιτική, επιχειρηματική και οικονομική αφρόκρεμα κάθε χρόνο. Αλλά που θα αισθάνονται παίκτες σε ένα γήπεδο δικό τους, γήπεδο θετικό, γήπεδο σοβαρότητας και αξιοπιστίας, γήπεδο ήπιας ισχύος που δεν είναι καθόλου αυτονόητο στους ταραγμένους καιρούς που ζούμε: Σε μια άλλη πίστα στην οποία πρέπει να συνηθίσει, να συνηθίσουμε και να απαιτούμε από τον εαυτό μας και από την ηγεσία μας.
*Η Αριστοτελία Πελώνη είναι Αναπληρώτρια Κυβερνητική Εκπρόσωπος
