Είναι στα όρια του αυτοεξευτελισμού, αλλά πλέον στον «ήταν κάποτε ο ΣΥΡΙΖΑ» δεν υπάρχουν όρια. Είναι βεβαίως έμφυτος ο θαυμασμός της προσωπικότητας, η λατρεία του αρχηγού πατερούλη, το προσκύνημα του άστρου Τσίπρα. Αλλά, τουλάχιστον, όσο ήταν ενεργός και στη θέση του, κάπως δικαιολογείτο. Τώρα που οι επίγονοι πήραν το μυστρί μήπως και αναστηλώσουν τα τοτέμ, έκαναν λύσσα την προσωπολατρία.
Με αφορμή την κυκλοφορία της αγιοποιημένης (λογικό) αυτοβιογραφίας Μέρκελ, ο φαμελλικός Σύριζα ζητεί από όσους «επιδίδονται εδώ και χρόνια στην απαξίωση του έργου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ» να διαβάσουν «με προσοχή» όσα αφηγείται η κ. Μέρκελ για τον πρώην αρχηγό τους.
Η αναφορά πάει προφανώς στο εξής: ενώ ο Τσίπρας είχε συζητήσει τα πάντα με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, και είχε φανεί να κατανοεί και ο ίδιος τη δύσκολη θέση στην οποία βρισκόταν η χώρα, όταν φθάσαμε στο σημείο λήψης της απόφασης για ένα νέο πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας, ο Έλληνας πρωθυπουργός δεν είπε κουβέντα.
Η Μέρκελ τον ρώτησε «τι σκοπεύεις να κάνεις;» κι εκείνος είπε ότι θα συσκεφτεί με το υπουργικό του συμβούλιο «για το τι θα κάνουμε». Αφού επέστρεψε στην Αθήνα, πάντοτε κατά την Μέρκελ, ακολούθησε τριμερές τηλεφώνημα (με τον Φρανσουά Ολάντ της Γαλλίας), όπου οι δύο αρχηγοί ρώτησαν με αγωνία ποια ήταν η απόφαση. Δημοψήφισμα, τους είπε εκείνος και όταν ρωτήθηκε ποια θα είναι η θέση της κυβέρνησής του είπε: «Όχι φυσικά».
Οι εναπομείναντες σύντροφοι πιστεύουν ότι «η δημοκρατική κοινή γνώμη, που επί χρόνια βομβαρδίζεται από την προπαγάνδα, θα πειστεί οριστικά για το ποιος ήταν ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα στη σωτηρία της χώρας».
Εμείς που ζήσαμε και πληρώνουμε ακόμη το τεράστιο κόστος των τεράστιων λαθών εκείνων των αποφάσεων, ξέρουμε, όπως και τότε ξέραμε, πως ακριβώς πρέπει να διαβαστούν όλα τούτα που με τόση «αγάπη» θυμάται η πρώην καγκελάριος.
Επιβεβαιώνεται η διπλοπροσωπία, ο τυχοδιωκτισμός και, κυρίως, η αδιαφορία για τους κινδύνους, άρα και το κόστος του «χαριτωμένου» παιδός με τα «καλά αγγλικά». Στοιχεία όλα αυτά, με τα οποία φόρτωνε ο τότε πρωθυπουργός τον ελληνικό λαό.
Τα της διαπραγμάτευσης εκείνου του καταστροφικού εξαμήνου τα γνωρίζουμε πολύ καλά και όποιος θέλει να τα φρεσκάρει ας κοιτάξει το εξαιρετικό βιβλίο «Η τελευταία μπλόφα», των δημοσιογράφων Βαρβιτσιώτη-Δενδρινού στις εκδόσεις Παπαδόπουλος.
Διαβάζοντας, θα καταλάβει ότι αν η Μέρκελ γοητεύτηκε από τον Αλέξη, αυτό είναι γιατί ο πρωθυπουργός Τσίπρας «γοητεύτηκε» από την Άνγκελα. Πρέπει να είναι ο μόνος Ευρωπαίος πρωθυπουργός που αφέθηκε να γοητευτεί από τη βάναυση γερμανική υπεροψία.
Αυτό που θαυμάζει η σημερινή ηγεσία του Σύριζα, είναι ακριβώς αυτό που θα έπρεπε να κάνει τα πάντα για να ξεχαστεί. Πρακτικά, η Μέρκελ αποκαλύπτει, που είναι και η αλήθεια, ότι ο Τσίπρας δεσμεύτηκε να γυρίσει στην Αθήνα και να βρει τρόπο να δαμάσει και να κατευνάσει τους αγριεμένους συντρόφους του, να εξαπατήσει τον λαό, να εκβιάσει τη Νέα Δημοκρατία, το Ποτάμι και μερικούς ακόμη της πολιτικής σκηνής και, τελικά, να κάνει ακριβώς αυτό με το οποίο τον ξεπροβόδισε η φράου.
Μα τι καλό παιδί!
Η Μέρκελ αποκαλύπτει πόσο απροετοίμαστος, αβοήθητος και αδαής ήταν ο άνθρωπος που κλήθηκε να ανατρέψει όσα είχαν μέχρι εκείνη τη στιγμή επιτευχθεί για τη σταθεροποίηση της Ελλάδας. Οι Γερμανοί ήσαν πλέον ασφαλείς ότι το ευρώ, οι οικονομίες των μεγάλων κρατών και οι τράπεζές τους είχαν διασωθεί μετά την περικοπή και τακτοποίηση του τεράστιου ελληνικού χρέους το 2012.
Γι' αυτό, η κυρία Μέρκελ ξεπροβόδισε τον κ. Τσίπρα, βέβαιη ότι θα πετύχει τον διπλό στόχο του πιο σκληρού ευρωπαϊκού κατεστημένου: είτε η Ελλάδα θα αυτοκτονούσε, εξερχόμενη από τη ζώνη του ευρώ και μένοντας ανυπεράσπιστη στις αγορές, αν ο Τσίπρας πραγματοποιούσε την «απειλή» του δημοψηφίσματος, είτε ο συμπαθής Τσίπρας θα επέστρεφε στο Βερολίνο γδαρμένος και υποταγμένος πλήρως.
Συνέβη το δεύτερο. Η Γερμανία είχε πλέον το τέλειο παράδειγμα εκφοβισμού. Είχε και πάλι δικαιωθεί έναντι άλλων κρατών που έδειχναν μεγαλύτερη κατανόηση (όπως η Γαλλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες). Όποιος δεν κάνει όσα λένε οι Γερμανοί, δεν έχει θέση στην Ευρωζώνη. Όποιο άλλο κράτος-μέλος τολμούσε να κάνει κάτι παρόμοιο με την Ελλάδα, γνώριζε πλέον τι πρόκειται να του συμβεί.
Το Βερολίνο είχε σωστά υπολογίσει ότι η Αθήνα θα υποτασσόταν με τον πιο επώδυνο τρόπο. Αλλά και η κυρία Μέρκελ, που συμπεριφέρθηκε ως να είμαστε παιδιά, τα οποία δεν εκπαιδεύονται χωρίς τον φόβο της τιμωρίας. Αυτά είχε μάθει στις δύο της οικογένειες: την πατρική-θρησκευτική και την ακραία κομμουνιστική της πραγματικής πατρίδας της. Αυτά, της έδωσε την ευκαιρία να εφαρμόσει στο σακατεμένο κορμί της χώρας μας, ο Αλέξης Τσίπρας.
