Στοιχειώδης αντίληψη της πραγματικότητας και ελάχιστη αίσθηση ντροπής θα είχαν εμποδίσει τον Αλέξη Τσίπρα να στήσει το σόου στην πρώην ιδιοκτησία της παλαιάς και συμπαθούς συναδέλφου δημοσιογράφου Κολοβού. Κανείς δεν αντιλέγει ότι η βίαιη έξωση είναι πάντοτε λυπηρή ενώ και ο δικαστικός επιμελητής ξεπέρασε τα όρια, χωρίς αυτό να δικαιολογεί την πολύ πραγματική βία που άσκησαν μετ’ ολίγον οι αρουραίοι της αριστερής εξουσίας.
Εξίσου όμως αντιπαθείς είναι όσοι αδιαφορούν για το θεμελιώδες δικαίωμα του νέου ιδιοκτήτη, οικογενειάρχη αν καλά κατάλαβα, που θέλει να χρησιμοποιήσει την κατοικίας που νομίμως απέκτησε. Προφανώς δεν γνώριζε ο άνθρωπος την κ. Κολοβού. Ούτε βεβαίως θα είχε φανταστεί ότι για να μπει σπίτι του, θα έπρεπε να τα βάλει με το σύστημα, δηλαδή με μια από τις κορυφές του, τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκατοντάδες μέλη του ΚΚ και τους σκοτεινούς τραμπούκους του Ρουβίκωνα.
Λίγο να ψάξει κανείς την πορεία της υπόθεσης Κολοβού καταλαβαίνει πόσα σοβαρά λάθη έγιναν με τις επιπλοκές που προκύπτουν όταν κάποιος δεν μπορεί να ξεπληρώσει το δάνειο που πήρε κάποια στιγμή. Σημειώνω αμέσως, επειδή το σημειώνω είκοσι χρόνια τώρα, ότι το τραπεζικό σύστημα έχει ουσιαστική ευθύνη επειδή ξεκίνησε, μετά το 1998, να δανείζει κόσμο και κοσμάκη χωρίς ασφαλή κριτήρια, χωρίς συστήματα βαθμολόγησης κινδύνου και χωρίς ευέλικτες εξασφαλίσεις έναντι των πάντοτε αναμενομένων «κανονιών».
Το σημειώνω αυτό γιατί είναι προφανές ότι η κ. Κολοβού δεν έπρεπε ποτέ να πάρει ένα τόσο μεγάλο προσωπικό δάνειο, προφανώς δυσανάλογο προς τα εισοδήματά της, γεγονός που με κάνει να σκέφτομαι πως κάποιος/κάτι πρέπει να την ευνόησε. Αν όμως της είχαν αρνηθεί το δάνειο, δεν θα είχε υποθηκεύσει το σπίτι της, ένα περιουσιακό στοιχείο υπέρτερης αξίας.
Επίσης πρέπει να επικρίνουμε το σύστημα επειδή άργησε να αντιδράσει όταν 2-3 χρόνια μετά την ανάληψη τόσων χρημάτων διαπίστωσε ότι η κ.Κολοβού σταμάτησε να πληρώνει έστω κι ένα ευρώ. Ακόμη χειρότερα, είναι προφανές ότι η κατόπιν εορτής προστατευόμενη του συστήματος Τσίπρα/ΚΚΕ, δεν δέχτηκε ποτέ τις προτάσεις ευνοϊκής εξόφλησης που είμαι σίγουρος ότι της πρότεινε η τράπεζα. Προφανώς δεν θα απαντούσε ποτέ στις εγκλήσεις κάποιας εξειδικευμένης εταιρείας που επιδιώκει να παροτρύνει τον οφειλέτη ώστε ούτε να πάει σε πλειστηριασμό το υποθηκευμένο, αλλά και η τράπεζα να εισπράξει, υποθέτω το ένα τρίτο, από όσα είχε δανείσει και να κλείσει εκεί η υπόθεση.
Το σύστημα, όχι το τραπεζικό αλλά το πολιτικό, έχει μια επίσης μεγάλη ευθύνη. Με διάφορους τρόπους δημιούργησε στην κ. Κολοβού την πεποίθηση ότι μπορεί να αγνοήσει την οφειλή της. Δεν πρέπει να ήταν δύσκολο αφού, όπως η ίδια έγραψε στο μηντιακό ημερολόγιό της, δεν πλήρωνε κλήσεις στάθμευσης, χρωστούσε στο ασφαλιστικό ταμείο, ακόμη και στην ίδια την πολυκατοικία της.
Το πολιτικό σύστημα καλλιέργησε την πεποίθηση σε μεγάλο πλήθος συμπολιτών μας ότι η «πρώτη κατοικία» είναι προστατευμένη από τα «κοράκια». Αυτό δεν ήταν ποτέ αληθινό. Στα ψιλά γράμματα και των αρχικών διατάξεων Καραμανλή, και της ρύθμισης Κατσέλη και του πλαισίου ΣΥΡΙΖΑ η προστασία αυτή περιοριζόταν σε ένα μικρό αριθμό συμπολιτών μας, με πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και μόνο για τα στεγαστικά τους δάνεια.
Ο κ. Τσίπρας, πρώην πρωθυπουργός, αν ήθελε να κάνει το σωστό και αντί να λέει ψέμματα on camera στην συντετριμένη οπαδό του, όμοια με εκείνα που έλεγε το 2014-15 όταν υποσχόταν «σεισάχθεια» για να υποκλέψει πολλές χιλιάδες ψήφους, θα ήταν πιο σωστό να την έχει πείσει να ενταχθεί στις ρυθμίσεις Κατσέλη/Σταθάκη, που ο ίδιος υπέγραψε και προέβλεπαν και τα funds και τους ταχύτατους πλειστηριασμούς. Θα είχε έτσι γλιτώσει το σπιτικό της αποπληρώνοντας σιγά-σιγά το ένα τρίτο, κατά τους υπολογισμούς μου, του συνολικού δανείου της.
Ακόμη και όταν προγραμματίστηκε ο πρώτος πλειστηριασμός, επί ΣΥΡΙΖΑ, είχε την ευκαιρία, να το γλιτώσει αν έσπευδε να δεχτεί την ευνοϊκή συμβιβαστική πρόταση της Τράπεζας. Ακόμη καλύτερα, θα είχε αποφύγει την τελευταία και οριστική μεταβίβαση της ιδιοκτησίας της αν είχε ζητήσει να επωφεληθεί από τις ρυθμίσεις του νέου πτωχευτικού πλαισίου που ψήφισε και οργάνωσε η Νέα Δημοκρατία πριν δύο χρόνια
Δεν έκανε τίποτε από όλα αυτά. Προτίμησε την πονηρή αγκαλιά του λαϊκισμού. Με αποτέλεσμα και το σπίτι της να χάσει και μια οικογένεια να στερείται την κατοικία που απέκτησε με κόπο. Τελικά, η λυπηρή ιστορία της κ. Κολοβού είναι ένα τραγικό παράδειγμα προς αποφυγή.
*Ο Μπάμπης Παπαδημητρίου είναι δημοσιογράφος και βουλευτής (Αθηνών, Β3)
