Του Σάκη Μουμτζή
Έφεραν την Ελλάδα στα πρόθυρα της καταστροφής το καλοκαίρι του 2015 και με περισσό θράσος, σήμερα, γύρισαν ταινία που «ξεπλένει» τους φυσικούς αυτουργούς των όσων έγιναν τότε. Όμως, δεν πρέπει να απορούμε γι΄αυτό.
Πάντα το θράσος ήταν το χαρακτηριστικό της Αριστεράς. Η ευκολία με την οποία μετέτρεπε τους θύτες σε θύματα. Η ευκολία με την οποίαν εξάγνιζε τα εγκλήματα της. Πρωταγωνιστές σε αυτήν την αλλαγή των ρόλων οι διανοούμενοι αυτού του χώρου.
Βέβαια, πριν από πολλές δεκαετίες - στα ταραγμένα χρόνια που ακολούθησαν τον Εμφύλιο πόλεμο - επειδή οι μνήμες των όσων διέπραξαν ήταν νωπές, περίμεναν τριάντα χρόνια για να γίνουν οι ίδιοι από θύτες, θύματα.
Περίμεναν να εξασθενήσει η μνήμη των ανθρώπων.
Σήμερα δεν κάνουν ούτε αυτό. Μας φτύνουν κατάμουτρα και επιχειρούν να ξαναγράψουν την ιστορία, τέσσερα μόλις χρόνια μετά τα τραγικά γεγονότα.
Ο Γαβράς ηρωοποιεί αυτούς που αποφάσισαν, εν ψυχρώ, να παίξουν στα ζάρια μιαν ολόκληρη χώρα, αποδίδοντας την ευθύνη για όλα στον... καπιταλισμό. Οι ήρωες του σκηνοθέτη λύγισαν μπροστά σε ένα ολόκληρο σύστημα. Ηττήθηκαν, γιατί βρέθηκαν αντιμέτωποι με συντριπτικά υπέρτερες δυνάμεις.
Δηλαδή, η ηθική δικαίωση της πολιτικής απάτης των Τσίπρα-Βαρουφάκη, σε συνδυασμό με την απλοϊκή και χοντροκομμένη αντίληψη που έχει η Αριστερά για τα όσα γίνονται στον κόσμο.
Είναι σαφές, πως ο Γαβράς κάνει άμεση πολιτική παρέμβαση με την ταινία του.
Και καλά κάνει. Δημοκρατία έχουμε, η ελευθερία της έκφρασης είναι ιερή, ακόμα και αν αγιοποιεί αυτούς που σχεδίαζαν να κατεβάσουν τον στρατό στους δρόμους το καλοκαίρι του 2015.
Όλοι εμείς, που στρατευθήκαμε στην υπόθεση του «ναι», τι άμυνες διαθέτουμε σε αυτήν την απόπειρα διαστροφής των γεγονότων;
Η μόνη άμυνα που διαθέτουμε είναι η διατήρηση της μνήμης μας και η ψήφος μας. Είναι η γνώση και η κριτική μας σκέψη.
Αυτά είναι που μας διαχωρίζουν από όλους αυτούς που αμετανόητοι, ανεπίγνωστοι, επιζητούν την δικαίωση για το έγκλημα τους.
Ένα έγκλημα εκ προμελέτης, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έρχονται στο φως. Από τον Σεπτέμβριο του 2014 το οικονομικό επιτελείο του Α. Τσίπρα επεξεργαζόταν το σενάριο της εξόδου από το ευρώ.
Τα όσα αποκαλύπτονται στο βιβλίο η «Τελευταία μπλόφα», ερμηνεύουν πλήρως τις προθέσεις των πρωταγωνιστών. Ευτυχώς, απέναντι στις ιδεοληψίες του Γαβρά και στον απλουστευτικό τρόπο που προσέγγιζε πάντα τα γεγονότα σε όλες τις ταινίες του, υπάρχουν όλα αυτά τα ντοκουμέντα, που ουδείς εκ των πρωταγωνιστών αμφισβήτησε.
Άραγε, θα βρεθεί σκηνοθέτης που θα γυρίσει ταινία με σενάριο βασισμένο στην «Τελευταία μπλόφα»; Δεν το νομίζω.
Άλλωστε, θα ξεσηκωθούν οι γνωστές μαινάδες της Αριστεράς που θα καταγγείλουν μια ταινία με τέτοιο περιεχόμενο, ως προπαγανδιστική και...διχαστική.
Τα κλισέ υπάρχουν. Όπως και οι γνωστές υπογραφές των «προσωπικοτήτων» που θα στηλιτεύουν το γεγονός.
Ίσως η επόμενη ταινία κάποιου αριστερού σκηνοθέτη να περιγράφει τις δυνάμεις που συνωμότησαν για να ηττηθεί τέσσερις φορές ο «παγκόσμιος ηγέτης».
Να είστε σίγουροι, θα το δούμε κι αυτό.
