Η αργόσυρτη δίκη για την τραγωδία στο Μάτι και όσα καταγράφονται χρόνια μετά, ως μαρτυρίες και ισχυρισμοί, η αναβίωση των τραγικών ωρών και των ευθυνών καθιστά αναγκαίο να μετατραπεί σε βεβαιότητα, η εκτίμηση του υπουργού Δικαιοσύνης Γιώργου Φλωρίδη, ότι η αντίστοιχη δίκη για τη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη θα ξεκινήσει την άνοιξη.
Δεν προκάλεσε έκπληξη η αποκάλυψη ότι χρειάστηκε μια κατεπείγουσα ρύθμιση στη Βουλή σε συνεννόηση με τον πρωθυπουργό, ώστε να μπορέσουν οι ανακριτές της υπόθεσης να αποκτήσουν «νομικό δικαίωμα» να ακούσουν τις καταγεγραμμένες συνομιλίες από εκείνη την τραγική νύχτα, έτσι ώστε να μπορούν να στοιχειοθετηθούν πέραν πάσης αμφιβολίας, τα λόγια και τα έργα των πρωταγωνιστών, οι οποίοι ελέγχονται ποινικά.
Η ταχύτατη δικαστική διερεύνηση είναι στοιχειώδεις σεβασμός στα θύματα και τις οικογένειες τους.
Σεβασμό που δεν εισέπραξαν και δεν εισπράττουν ακόμη και σήμερα οι οικογένειες των 103 ανθρώπων που χάθηκαν στο Μάτι. Στην τραγωδία που σημάδεψε βαθιά την κοινωνία, υπέδειξε αμετάκλητα την πολιτική και ηθική γύμνια της τότε κυβέρνησης και το απόλυτο ξεχαρβάλωμα του κρατικού μηχανισμού.
Οι χθεσινές απολογίες της πρώην περιφερειάρχη Αττικής, Ρένας Δούρου, και του πρώην δημάρχου Μαραθώνα, Ηλία Ψινάκη, δεν ήταν τίποτα άλλο από μια θλιβερή υπόμνηση, ότι στο παραβάν της αρμοδιότητας παραχώνεται η ευθύνη.
Ο άψητος πολιτικά Ψινάκης, εξέθεσε και εντός της αιθούσης του δικαστηρίου τον εαυτό του και την κολοσσιαία ακαταλληλότητα του για το ρόλο του δημάρχου. Αν και δε φέρει ο ίδιος την ευθύνη για τις ψήφους που πήρε, ούτε για την αδυναμία του να κατανοήσει, ότι κατηγορώντας τους στενούς δρόμους για τους νεκρούς, μόνο να εξοργίσει τους συγγενείς μπορούσε. Η δικαιολογία του πιο εξοργιστική: «Συγγνώμη που μιλάω απλά, αλλά έτσι μπορώ να μιλήσω καλύτερα, δεν είμαι σαν την κυρία Δούρου με τους νόμους κι αυτά».
Από μια άποψη ευτυχώς.
Η κ. Ρένα Δούρου στη δική της απολογία εμφανίστηκε απολύτως … σίγουρη. Χωρίς δισταγμούς.
Κανείς από τους από κάτω σε εκείνη την τραγική σύσκεψη, παρουσία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα δεν είχε αναφέρει ότι υπήρχαν νεκροί.
Διαλέγοντας προσεκτικά τις λέξεις της είπε: «Η αίσθηση μου είναι ότι γνώριζαν, αλλά φοβήθηκαν να περιγράψουν την τραγικότητα της κατάστασης. Δεν ειπώθηκε λέξη για νεκρούς. Από τότε μέχρι σήμερα προσπαθώ να καταλάβω γιατί υπήρξε αυτή η ενημέρωση... Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έγινε έτσι αφού οι νεκροί ήταν θέμα χρόνου, όπως και έγινε, να αποκαλυφθούν»
Αν η πρώην περιφερειάρχης έμοιαζε, στο χαρακτήρα και στη συγκρότηση, στον πρώην δήμαρχο Μαραθώνα ίσως να έπειθε περισσότερο, ισχυριζόμενη ότι κανείς δεν τους είπε για νεκρούς πριν το ανελέητο θέατρο μπροστά στις κάμερες.
Κανείς δε ρώτησε; Κανείς δεν απόρησε βλέποντας τον πρωθυπουργό να καταφθάνει πελιδνός και σε σύγχυση στο συντονιστικό, έχοντας επιστρέψει άρον άρον από το εξωτερικό.
Η δική της ευθύνη όπως την προσδιόρισε στο δικαστήριο;
«Από τα 13 χιλιάδες στρέμματα που κάηκαν, η αρμοδιότητα της Περιφέρειας είναι περίπου 200 τετραγωνικά μέτρα»
