Ο Αλέξης Τσίπρας βγαίνει με πολιτικά χρέη από το κοινοβουλευτικό στραπάτσο της πρότασης δυσπιστίας. Τα ερωτήματα που θα τον κατατρύχουν καθ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου εν πολλοίς συνθέτουν και την μονοδιάστατη καμπάνια με την οποία ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, θέλει να πάει ως την κάλπη του ερχόμενου Απριλίου.
Η προεκλογική σημαία άλλωστε του ΣΥΡΙΖΑ έχει πάνω της ραμμένο το σύνθημα δικαιοσύνη, αυτή είναι και η ρεκλάμα για την πρώτη συγκέντρωση στο Περιστέρι. Τεκμήριο της μονοθεματικής στρατηγικής είναι και η στάση που τήρησε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο θεσμικό ντιμπέιτ με τον πρωθυπουργό.
Ο Αλέξης Τσίπρας απέφυγε επιμελώς τη σύγκριση για την καθημερινότητα των πολιτών όπως η ακρίβεια, για την οποία ο ίδιος και το κόμμα του, ξιφουλκούν κατά της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, βαφτίζοντας την ακρίβεια Μητσοτάκη.
Από την ομιλία των σχεδόν 6500 λέξεων απεδείχθη ότι για τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν επρόκειτο για «όπλο» αλλά για σημαία ευκαιρίας, αφού η ακρίβεια χρησιμοποιήθηκε με εξαιρετική φειδώ, αποκλειστικά κατηγορητικά και χωρίς φυσικά την αντιπρότασή του.
Βέβαια η λακωνικότητά του Αλέξη Τσίπρα, δεν συναγωνίζεται την σιωπή του για τη λέζα που επώνυμες και όχι καμουφλαρισμένες με κουκούλα καταθέσεις σταμπάρουν το κόμμα του και τη διακυβέρνησή του.
Θα έχει ενδιαφέρον εάν από το Περιστέρι ο Αλέξης Τσίπρας επιτέλους σπάσει την ομερτά και απαντήσει που πήγαν τα χρήματα του εκλεκτού κατασκευαστή της κυβέρνησης του, που προαλειφόταν για καναλάρχης. Ακόμη και εάν δεν υπήρχαν οι μαύρες σακούλες, με τα μαύρα χρήματα, ο κ. Τσίπρας οφείλει να ξεκαθαρίσει τη σχέση του και του ΣΥΡΙΖΑ με τον επιχειρηματία Καλογρίτσα.
Όπως επίσης για το ρόλο και την συνεργασία με τον Κύπριο γκουρού των υπεράκτιων εταιρειών Αρτέμη Αρτεμίου. Ψηλά στη λίστα με τα ερωτήματα – φωτιά για την διακυβέρνηση του είναι και οι άλλες γραμμές χρηματοδότησης των κομματικών ταμείων, όπως εκείνη της Βενεζουέλας.
Ο Αλέξης Τσίπρας οφείλει να μιλήσει καθαρά και για το σκέλος που αφορά στον πάλαι ποτέ «επιτελάρχη» του Μεγάρου Μαξίμου, Νίκο Παππά. Χωρίς μισόλογα και υπεκφυγές να απαντήσει εάν τον καλύπτει για το σκάνδαλο του στημένου διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες; Είναι υποχρεωμένος να σπάσει τη σιωπή του φωτίζοντας επιτέλους την ταυτότητα του περίφημου «Α2» μέτοχος του ΣΥΡΙΖΑ Channel.
Να ξεκαθαρίσει, όπως προαναφέρθηκε το περίγραμμα της θέσης με την οποία ο μυστηριώδης κ. Αρτεμίου, εμφανιζόταν ως ο στενότερος συνεργάτης του τότε υπουργού Επικρατείας. Πολύ περισσότερο να εξηγήσει για τη συμμετοχή του στα ραντεβού με τον επιχειρηματία Καλογρίτσα και εάν σε αυτά η χρησιμότητα του συνδεόταν με την εξειδίκευσή του στις offshore εταιρείες.
Ο Αλέξης Τσίπρας όμως δεν είναι απολογούμενος μόνο για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης του στα θέματα που αφορούν στους θεσμούς και στο κράτος δικαίου. Είναι και για την κομματική ατζέντα που σαμποτάρει την Ελλάδα στα εθνικά θέματα. Χρωστάει μια δημόσια συγγνώμη για τον διασυρμό της πατρίδας στον οποίο πρωτοστάτησε για τον δήθεν θάνατο της «μικρής Μαρίας».
Να απολογηθεί για την εμμονή του ΣΥΡΙΖΑ να αγκαλιάζει τα fake news που ανεφοδιάζουν την μηχανή προπαγάνδας της Τουρκίας. Εκτός εάν προτιμάει να φιγουράρει στα πρωτοσέλιδα των τουρκικών μέσων ενημέρωσης που διακρίνονται για την ανεξαρτησία τους.