Αύριο το ΚΙΝΑΛ οργανώνει μια διαδικτυακή εκδήλωση για την Οικονομία, ενώ χθες διοργάνωσε μία άλλη, με τίτλο «Βία κατά των γυναικών: μια πραγματικότητα που πρέπει να αλλάξουμε.
Οι συζητήσεις αυτές, που το ΚΙΝΑΛ θεωρεί επιτυχημένες καθώς μεταδίδονται διά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και τις παρακολουθεί ένα κοινό μεγαλύτερο αυτού που θα στοιβαζόταν σε μία αίθουσα, το βοηθούν να παρακάμψει την σίγαση - που όπως πιστεύει - του έχουν επιβάλει τα μεγάλα ΜΜΕ.
Το ενδιαφέρον της αυριανής εκδήλωσης είναι μεταξύ των καλεσμένων θα είναι και οι Νίκος Χριστοδουλάκης και Φίλιππος Σαχινίδης, δύο στελέχη της ατμόσφαιρας Σημίτη. Είναι μια έμμεση απάντηση ότι το ΚΙΝΑΛ δεν είναι αποκομμένο από την εκσυγχρονιστική του πτυχή, όπως πολλοί ερμήνευσαν μετά το γνωστό άρθρο του Σημίτη στα Νέα, με το οποίο κατηγορούσε την αντιπολίτευση ότι δεν προτείνει, αλλά παρακολουθεί και αρνείται.
Λίγο άδικη η κριτική, γιατί το ΚΙΝΑΛ προσπαθεί να προτείνει, κατά το μάλλον ή ήττον τεκμηριωμένα. Ωστόσο τα κατάφερε ώστε την επικαιρότητα να μην την απασχολούν οι προτάσεις του, αλλά τα εσωκομματικά του, που αναδύθηκαν σε άκαιρο χρόνο, έτσι που κάποιοι εντός του να λένε σκωπτικά, εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν.
Το εναρκτήριο λάκτισμα δόθηκε από την ίδια την Φώφη Γεννηματά, όταν σε συνέντευξη δήλωσε πως θα επαναδιεκδικήσει την προεδρία του κόμματος το Φθινόπωρο του 2021 (αίσθηση τάιμινγκ!). Φυσικά η δικαιολογία είναι ότι ρωτήθηκε και έπρεπε να απαντήσει, αλλά αν ήθελε, με μια φράση «είναι νωρίς γι΄ αυτά, η χώρα έχει άλλα προβλήματα» θα απαλλασσόταν από την υποχρέωση απάντησης.
Η απάντησή της ήταν επιβεβαίωση της γνωστής ρήσης «απελευθέρωσε το τζίνι από το μπουκάλι». Δημιούργησε τη δική της δυναμική, έγινε θέμα της κεντρικής πολιτικής σκηνής, απασχόλησε τους θερμομετρητές της κοινής γνώμης, ενώ επιτάχυνε και την κινητικότητα των επίδοξων διαδόχων στο εσωτερικό του κόμματος.
Ακριβώς λόγω της απάντησης η εταιρία Opinion Poll συμπεριέλαβε σε έρευνά της το ερώτημα ποιον προτιμά ο κόσμος για Πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ. Ο Αντρέας Λοβέρδος προηγήθηκε με 20,6% και ακολούθησε η Γεννηματά με 17,6% και ο Νίκος Ανδρουλάκης με 13,4% (προσωπική εντύπωση μας έκανε το χαμηλό 3,2% της τη Εύας Καϊλή, παρότι δεν έχει εκδηλώσει πρόθεση. Και αυτό γιατί δείχνει ότι απολαμβάνει ευρύτερη αποδοχή στα social media, λόγω των θέσεων που παίρνει στα λεγόμενα πατριωτικά ζητήματα. Ακόμη μια ένδειξη ότι τα social δεν είναι η κοινωνία!).
Οσο για τις επιλογές των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ , πρώτος έρχεται ο εκ των σπλάχνων του ΠΑΣΟΚ κ Νίκος Ανδρουλάκης με 26,7%, ακολουθεί ο Αντρέας Λοβέρδος με 25,3% και τρίτη η Γεννηματά με 21%. Τον Παύλο Γερουλάνο προτιμάει το 8%.
Με τη δημοσίευση της δημοσκόπησης το ΚΙΝΑΛ έπαθε…ΣΥΡΙΖΑ. Ανεπισήμως την χαρακτήρισαν ως μεθόδευση η οποία στοχεύει να ανακόψει την ανοδική πορεία του κόμματος (τέτοια έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά για τις δημοσκοπήσεις και του ήρθε ο ουρανός στο κεφάλι).
Ο Αντρέας Λοβέρδος έχει ενημερώσει όλο το ΚΙΝΑΛικό σύστημα ότι θα είναι υποψήφιος, ενώ η δημοσκόπηση απελευθέρωσε και πιέσεις προς την Φώφη Γεννηματά να παρακάμψει το καταστατικό (!) και να προχωρήσει στη διεξαγωγή εσωκομματικών εκλογών την Ανοιξη, για να προλάβουν την περίπτωση που ο Μητσοτάκης κηρύξει εκλογές το Φθινόπωρο.
Αυτές οι πιέσεις εκκολάπτουν την υποψία (και διευκολύνουν την ανακάλυψη αποδιοπομπαίων τράγων), ότι εκπορεύονται από το Μαξίμου με στόχο να ευνοήσουν την ευόδωση κεντροδεξιών σεναρίων στην περίπτωση που η ΝΔ δεν κατορθώσει στη διπλή εκλογή να αναδειχθεί αυτοδύναμη. Είτε απλώς να δημιουργήσουν προβλήματα εικόνας στο ΚΙΝΑΛ για να στραφεί ο κόσμος του στη ΝΔ.
Αυτά θεωρούμε ότι είναι απλουστευτικές υποθέσεις, καθώς αναπτύσσεται ένας τεχνητός διαχωρισμός των ψηφοφόρων του ΚΙΝΑΛ. Στη δημοσιογραφική γλώσσα η πλειοψηφία που είναι κατά της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, προσδιορίζεται ως «δεξιά πτέρυγα».
Μάλλον ο όρος είναι αδόκιμος. Νομίζουμε ότι αυτοί οι πολίτες απλώς δεν θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ σοβαρό και εχέγγυο κόμμα που αξίζει την ψήφο τους. Αφετέρου φέρουν ανεξίτηλες μνήμες και άλυτους λογαριασμούς από την εποχή που οι οπαδοί και τα μεσαία αυτοδιοικητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τους χαρακτήριζαν προδότες και γερμανοτσολιάδες, ενώ κυνηγούσαν τα στελέχη τους σε δημόσιους χώρους για να τα δείρουν.
Η μνήμη αυτή δεν είναι ζώσα για όλους. Ο Χάρης Καστανίδης, του περιβάλλοντος Γιώργου Παπανδρέου, διαφοροποιήθηκε από την απόφαση της Γεννηματά να μην συνυπογράψει με ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΜέΡΑ25 το κείμενο ενάντια στην απαγόρευση των συναθροίσεων για την ημέρα του Πολυτεχνείου. Την χαρακτήρισε μάλιστα ως «προδήλως αντισυνταγματική».
Ο Καστανίδης «φέρεται» - καθώς δεν έχει αφήσει προς το παρόν υπόνοιες - ως έτερος διεκδικητής της Προεδρίας. Στην περίπτωση που εκδηλώσει πρόθεση, εκτιμάται ότι θα προσελκύσει τους ψηφοφόρους που δεν θα είχαν πρόβλημα σύμπλευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ (αυτοί ούτε με την τύχη του «αχθοφόρου» που επεφύλαξε ο ΣΥΡΙΖΑ στους παλιούς συντρόφους τους, δεν πτοούνται).
Σε κάθε περίπτωση όλα αυτά αποτελούν τρικυμία εν ποτηρίω τέτοιες εποχές. Με την γρήγορη έλευση των εμβολίων το μέλλον φαίνεται να εξελίσσεται ευθύγραμμο. Όμως με την οικονομική δυσπραγία που - ενδεχομένως - φέρει ο κορονοϊός, το μέλλον καθίσταται άδηλον.
