Πρωτοφανείς σκηνές απείρου κάλους εξελίχθηκαν χθες κατά την πρεμιέρα της συνεδρίασης της αρμόδιας Επιτροπής για τη διοργάνωση του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ (ΚΟΕΣ).
Στελέχη της τσιπρικής πτέρυγας επεσήμαναν τα αυτονόητα, που γνωρίζουν όσοι ασχολούνται με την πολιτική, και όσοι έχουν θητεύσει έστω και κατ' ελάχιστον σε κομματικές διαδικασίες έστω και ως απλά μέλη.
Επισημάνθηκε ότι δεν υπάρχουν κείμενα που θα προωθηθούν στις οργανώσεις για κριτική συζήτηση, δεν υπάρχει κεντρική εισήγηση για τις αλλαγές που προωθεί ο πρόεδρος, ούτε εισήγηση από την αρμόδια επιτροπή καταστατικού σε σχέση με τις αλλαγές που προτείνει.
Παράλληλα, δεν έχει αποσαφηνιστεί τι είδους συνέδριο θα είναι αυτό (διαρκές ή έκτακτο), ότι ο προσυνεδριακός διάλογος είναι ελάχιστος αφού μεσολαβεί ο μήνας των διακοπών, και άλλα παρόμοια, τα οποία στον Στέφανο προφανώς φαντάζουν πιο… εξωτικά και από τα ηλιοβασιλέματα στο Μαϊάμι.
Η μεγάλη έκρηξη ήρθε όταν οι Σωκράτης Φάμελλος και Όλγα Γεροβασίλη, του επεσήμαναν το απολύτως λογικό: Ότι είναι αντιδεοντολογικό να διεξαχθεί το συνέδριο χρονικά πάνω στις εκλογές για την ανάδειξη προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Ο Στέφανος εξεμάνη που τόλμησαν να αμφισβητήσουν την αυτής μεγαλειότητας απόφασή του. Με αυταρχικό τόνο είπε - κατ΄ ουσίαν διέταξε: «Δεν είναι δυνατόν να αμφισβητείται μια απόφαση που έχει ληφθεί (σ.σ. αυθαίρετα από τον ίδιο χωρίς συνεννόηση με κανένα κομματικό όργανο). Και εμπρηστικά, σαν να τους έδιωχνε από τη βίλα του στο Μαϊάμι, τόνισε: «Όποιος δεν θέλει να μείνει, να σηκωθεί και να φύγει από το κόμμα. Τέλος, είπα τέλος».
Κατά τη λαϊκή ρήση «ήρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα», ανθρώπους που έχουν στρατευθεί, έχουν ζήσει και υπομείνει την εκλογική μιζέρια του ΣΥΡΙΖΑ του 3%!
Ο Νίκος Παππάς προσπάθησε να μετριάσει την ένταση. Του ζήτησε να ανακαλέσει τη φράση του ώστε να συνεχιστεί η συνεδρίαση. Ωστόσο, η αυτάρεσκη έπαρση του προέδρου δεν του επέτρεψε την υπαναχώρηση. Επέμενε στην προσταγή του, δεν ανακάλεσε, και τα… «ήμερα» αποχώρησαν από τη συνεδρίαση.
Πρόκειται για τους Όλγα Γεροβασίλη, Κώστα Ζαχαριάδη, Θανάση Θεοχαρόπουλο, Αλέκο Φλαμπουράρη, Κατερίνα Νοτοπούλου, Γιάννη Ραγκούση, Ελένη Συμεωνίδου και Ζωή Καρκούλια.
Έχουμε διαχρονικά ασκήσει κριτική τον ΣΥΡΙΖΑ για την εγγενή ιδεοληψία του και την εχθροπάθεια που εκτόξευε κατά αντιπάλων. Αλλά ήταν συντεταγμένο κόμμα με καταστατικές αρχές, από τις οποίες δεν παρέκκλινε ούτε ο Τσίπρας στην εποχή της παντοδυναμίας του.
Γι’ αυτό δεν πιστεύουμε ότι άξιζε αυτόν τον πανζουρλισμό και την απαξίωση σε σημείο ιλαροτραγωδίας, που ζει με τον Στέφανο. Φυσικά προετοίμασε τον ερχομό αυτού του «φιντανιού» που θα έλεγε και ο Κουτσούμπας.
Η εχθροπάθειά του ήταν τοξική αλλά όχι ταξική, όπως ήταν του παλιού αριστερισμού. Δεν ήταν καν κατά της ΝΔ, ως «κόμμα- όργανο της κυρίαρχης τάξης», που λένε και τα παλιά τεφτέρια της Αριστεράς. Ήταν προσωποποιημένη σε ένα πρόσωπο: Στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Αυτή η τοξική προσωποποίηση έγινε η ανεμπόδιστη οδός να επικρατήσει το «φιντάνι» και να αλώσει το κόμμα. Όταν πρωτοπαρουσιάστηκε και «είχε κάτι να τους πει», δεν τους μίλησε για ταξικούς αγώνες (σιγά που ήξερε την έννοια), αλλά ότι ήταν ο κατάλληλος να νικήσει τον Μητσοτάκη γιατί ήξερε καλύτερα οικονομία και… αγγλικά!
Και ο λαός του ΣΥΡΙΖΑ, σαν έτοιμος από καιρό, είδε στο πρόσωπό του τον απελευθερωτή, τον τροπαιούχο νικητή του Μητσοτάκη, και του παρέδωσε τα κλειδιά του κόμματος!
Τώρα, στο συνέδριο ο Στέφανος θα καταργήσει τα όργανα, τις οργανώσεις μελών, τις νομαρχιακές και την κεντρική επιτροπή, δηλαδή όλη την οργανωτική δομή του κόμματος. Θα δημιουργήσει ένα κόμμα που θα λειτουργεί σαν προσωπικό του fan club.
Εκτός, βέβαια, εάν βγουν σκελετοί από το ντουλάπι για τις περίφημες επιχειρηματικές του δραστηριότητες στην Αμερική. Αν γίνει κάτι τέτοιο θα το χάσουμε το φυντάνι...
