Για έλλειψη πολιτικής βούλησης στην αντιμετώπιση της κρίσης του κορονοϊού σε ευρωπαϊκό επίπεδο κάνει λόγο ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Politico και τη δημοσιογράφο Lili Bayer, ενώ προσθέτει ότι υπάρχει το «αίσθημα ότι η Ευρώπη επιστρέφει στο έθνος-κράτος».
Όπως δηλώνει ο κ. Βαρβιτσιώτης «Η συνολική αξιολόγηση της αντίδρασης της ΕΕ θεωρείται “φτωχή”», επισημαίνοντας την έλλειψη «άμεσων υγειονομικών κατευθυντήριων γραμμών» και άλλων μορφών συντονισμού. Επίσης αναφερόμενος και στην τηλεδιάσκεψη της περασμένης εβδομάδας, κατά την οποία οι ηγέτες της ΕΕ συγκρούστηκαν αναφορικά με την οικονομική αντίδραση στην κρίση, ο ΑΝΥΠΕΞ είπε: «Νομίζω ότι μας δίνει την αίσθηση ότι η Ευρώπη επιστρέφει στο έθνος-κράτος και απομακρύνεται από αυτό που θα έπρεπε να αποτελεί μια κοινή ευρωπαϊκή απάντηση σε μια κοινή - σε μια παγκόσμια - πρόκληση».
Ο κ. Βαρβιτσιώτης επεσήμανε επίσης ότι οι ανησυχίες της Αθήνας κινούνται στην ίδια γραμμή με εκείνες της Ιταλίας και της Ισπανίας. «Το γεγονός ότι σχεδόν το ήμισυ του ΑΕΠ της ΕΕ συμμερίζεται αυτή την ιδέα του ευρωομολόγου για την αντιμετώπιση του κορωνοιού, είναι κάτι που δείχνει ότι υπάρχει μια διαδικασία αλληλεγγύης και αναζήτησης λύσεων σε ορισμένες περιοχές της Ευρώπης, σε ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης», ανέφερε χαρακτηριστικά. Και προσθέτει ότι «οι ηγέτες που αρνούνται να δουν αυτήν την αναγκαιότητα, στην πραγματικότητα, υπονομεύουν την κραυγή για βοήθεια των χωρών που χτυπήθηκαν σκληρά από την κρίση αυτή ... για την οποία δεν ευθύνονταν».
Παράλληλα, ο Αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών τόνισε στο Politico πως «Δεν είναι όπως το 2010», σημειώνοντας παράλληλα ότι η Ελλάδα είναι πρόθυμη να εξετάσει μια σειρά επιλογών εφόσον αναληφθούν δράσεις, ενώ υπογράμμισε πως «Είτε το ονομάζουμε ευρωομόλογο είτε το ονομάζουμε σύμφωνο αλληλεγγύης, είτε ένα σχέδιο Μάρσαλ, όπως αποκαλείται από άλλους ή ένα σχέδιο μετά-κορονοϊού ... δεν έχει σημασία».
Καταληκτικά ο κ. Βαρβιτσιώτης ανέφερε πως «Το θέμα είναι, υπάρχει η πολιτική βούληση; Και, εφόσον υπάρχει η πολιτική βούληση, τότε μπορούμε να βρούμε τον καλύτερο τρόπο, για να το αντιμετωπίσουμε. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε χρήματα από τον προϋπολογισμό, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε έκτακτα κεφάλαια, μπορούμε να παράσχουμε διευκολύνσεις, μπορούμε να προσφέρουμε ενέσεις ρευστότητας», παραδεχόμενος ότι «Μέχρι στιγμής δεν έχουμε τη δέσμευση, την πολιτική δέσμευση ότι υπάρχει η βούληση να αντιμετωπίσουμε την κρίση με τον κατάλληλο τρόπο που πραγματικά θα φέρει την ηρεμία στις αγορές και θα διαβεβαιώσει τους πολίτες μας ότι η Ευρώπη είναι εκεί γι’ αυτούς».
