Καθώς πέφτουν οι τίτλοι τέλους του Σύριζα, μετά από τη σημερινή τελευταία πράξη – παρωδία, ο Στέφανος Κασσελάκης πρέπει να ανακηρυχθεί και επίσημα σε μέγα πολιτικό ευεργέτη και να ανεγερθεί προς τιμήν του ανδριάντας. Διότι διέλυσε την αριστερά «από τα μέσα», όπως συνηθίζουν να λένε οι σύντροφοι.
Η παρακμή του Σύριζα είχε ξεκινήσει ήδη από την πρώτη ημέρα της διακυβέρνησης της χώρας από το πολιτικό δίδυμο Τσίπρα - Καμμένου. Από την ημέρα που άγγιξε την κυβερνητική εξουσία. Η εικόνα του αριστερού και προοδευτικού κόμματος, είχε αρχίσει να ξεφτίζει από την επαφή και τριβή με την κυβερνητική πραγματικότητα. Και σήμερα, ο Στέφανος Κασσελάκης διέλυσε και επισήμως, ό,τι απέμεινε από το κυβερνητικό κόμμα του 35,46%.
Η απουσία καθαρής πολιτικής ταυτότητας, η αδυναμία ταύτισης με την κομματική βάση του Σύριζα και η «τραμπικής έμπνευσης» προσπάθεια παρέμβασης του στα πολιτικά δρώμενα της χώρας, έχει βάλει εδώ και καιρό ταφόπλακα στη βαθιά αριστερή ψυχή και στις παγιωμένες διαδικασίες και λειτουργίες των κομματικών και διεκδικητικών μηχανισμών της αριστεράς.
Από αυτήν την άποψη ο Στέφανος Κασσελάκης είναι πραγματικά ο μέγας πολιτικός ευεργέτης που εμφανίστηκε από το πουθενά και απαξίωσε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα ένα πολιτικό χώρο που μόνο δεινά έχει προσφέρει στη χώρα μας. Που βρισκόμαστε σήμερα;
Σήμερα ο κομματικός μηχανισμός του Σύριζα έχει διαλυθεί. Το σκληρό κομματικό δυναμικό του Σύριζα που είχε επωμιστεί το κυβερνητικό έργο της περιόδου 2015-2019, έχει αποχωρήσει. Και όπως έδειξαν και τα σχετικά πρόσφατα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, το κομμάτι αυτό των στελεχών που αποχώρησε έχει την τύχη της ομάδας Λαφαζάνη, της ομάδας Βαρουφάκη και όλων των μικρών ομάδων που έχουν αποχωρήσει από την κεντρική ραχοκοκαλιά της Αριστεράς, που είναι γεμάτη με διασπάσεις.
Ένα άλλο τμήμα ψηφοφόρων φαίνεται να μετακομίζει προς στο ΠΑΣΟΚ, δίχως οι μετακινήσεις αυτές να μπορούν να του προσδώσουν μια νέα δυναμική. Διότι όσοι πηγαίνουν στο ΠΑΣΟΚ, δεν έχουν την παραμικρή επαφή με την προσπάθεια επανεκκίνησης του. Απλά είναι απελπισμένοι με όσα συμβαίνουν στον Σύριζα.
Ένα άλλο τμήμα φαίνεται να στρέφεται στον επίσημο αντιπρόσωπο της κομμουνιστικής παράδοσης στη χώρα μας. Έτσι βλέπουμε το ΚΚΕ να καρπούται έως και δυο ποσοστιαίες μονάδες, από τις μετακινήσεις των φίλων του Σύριζα προς τα αριστερά. Ωστόσο, η ενδυνάμωση αυτή του ΚΚΕ, είναι αδιάφορη για την κεντρική πολιτική σκηνή, διότι το κόμμα αυτό βρίσκεται ιδεολογικά καθηλωμένο στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, υποστηρίζοντας μάλιστα πρότυπα τα οποία έχουν καταρρεύσει μαζί με το Τείχος Βερολίνου στη δεκαετία του ’90.
Επομένως, με ένα γραφικό ΚΚΕ, δυο τρία νέα κομματίδια και έναν Σύριζα που χαροπαλεύει πολιτικά, η ρευστοποίηση της Αριστεράς αποτελεί γεγονός.
Ο Στέφανος Κασσελάκης, που αυτοπροσδιορίζεται ως ο Κυριάκος Μητσοτάκης της Αριστεράς, πήρε από το πουθενά τον Σύριζα από το χέρι και από τους αγωνιστικούς δρόμους της Γένοβας που τον είχε περπατήσει ο Αλέξης Τσίπρας, τον ξενάγησε στις Σπέτσες. Από τα τσίπουρα και τις ατέρμονες αναλύσεις, αερολογίες και συζητήσεις στους καφενέδες και στα κομματικά γραφεία, εφάρμοσε ανεπιτυχώς μεθόδους «μπόντινγκ» και «μπρέιν-στόρμινγκ» μέσω «πάουερπόιντ». Θρυμματίζοντας με αυτόν τον τρόπο ολοκληρωτικά με το πέρασμα του, κάθε ίχνος αυθεντικής σκληρής, εμμονικής και ιδεοληπτικής αριστερίλας.
Αδυνατώ να προβλέψω, ποιο θα είναι το τέλος του πειράματος του Στέφανου Κασσελάκη. Εκείνο που γνωρίζω όμως με σιγουριά, είναι ότι ο καθαιρεθείς και αποπεμφθείς αρχηγός του Σύριζα είναι ένα μέγας πολιτικός ευεργέτης του τόπου που απορρύθμισε, ρευστοποίησε και αποτελείωσε την αριστερά και την τοξικότητα που τη συνοδεύει.
