Του Γιάννη Σιδέρη
Είμαστε μάλλον καρμοίρηδες και δεν κατανοούμε την ευωχία της νέα εποχής στην οποία εισήλθαμε, όταν αποτινάξαμε τον Αύγουστο τις δυναστικές αλυσίδες των μνημονίων, υπό την καθοδήγηση της νέας κυβέρνησης, που κατόρθωσε μέσα σε μόνο εκατό ημέρες να ανατάξει το οικονομικό κλίμα και να διαμορφώσει ένα ευφρόσυνο παρόν, που θα ακολουθηθεί από ένα αισιόδοξο μέλλον.
Τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια αναλώθηκαν σε μια σκληρή μνημονιακή πολιτική, αντιλαϊκής αφαίμαξης, αναπτυξιακής καθήλωσης και φορολογικής επέλασης, επειδή μια κυβέρνηση ντόπιων Κουίσκλινγκ είχε εγκατασταθεί στον τόπο, προσεταιριζόμενη τον τίτλο, τα σήματα και τα συνθήματα της ριζοσπαστικής αριστεράς. Αυτοί και όχι η νέα κυβέρνηση των 100 ημερών, ακολουθούσε τις εντολές που της έδιναν οι Ναζί, Σόιμπλε και Μέρκελ.
Αλλά η αλήθεια δεν είναι δυνατόν να κρύβεται επ' άπειρον. Νομοτελειακά κάποια στιγμή τα σύννεφα του κατακτητικού ναζισμού τα παίρνει ο αέρας του ιερού λαϊκού δίκιου, και η αλήθεια προβάλει πάναγνη και απαστράπτουσα. Έρχεται το πλήρωμα του χρόνου και ο αρχηγός της φρέσκιας κυβέρνησης αποκαθιστά την τάξη των πραγμάτων.
Ο αρχηγός αυτός το είχε δηλώσει πέρυσι στα Θεοφάνεια από την Κάλυμνο. Είχε μιλήσει για την καινούργια αισιόδοξη μέρα που ξημερώνει στον τόπο μας. Ήταν η αρχή της χρονιάς όπου έμελλε να σηματοδοτήσει το πέρασμα σε μια νέα εποχή, με το τέλος των μνημονίων από την 21η Αυγούστου. Τα σκληρά μέτρα δεν τα είχε πάρει αυτός, αλλά ο Κουίσλινγκ πρωθυπουργός που είχε τη μορφή του. Για το λόγο αυτό γνωστοποίησε χθες από την Κάλυμνο ότι η κυβέρνησή του νομοθετεί διαρκώς μια σειρά από παρεμβάσεις για την αποκατάσταση των αδικιών της μνημονιακής περιόδου (που ο υποκλοπέας της θέσης του και του ονόματός του, ο ψευδεπίγραφος Τσίπρας, έκανε).
Άλλωστε, όπως είπε, είναι ο καπετάνιος που ο ελληνικός λαός του εμπιστεύτηκε το καράβι για να το βγάλει από τη φουρτούνα (άλλος ήταν ο καπετάνιος, που ως εντεταλμένος του «ναυτικού λαού» και αυτός, πήγε να ρίξει το καράβι στην ξέρα, ρωτώντας τον Πούτιν αν μπορεί να τυπώσει ζεστές σπαρταριστές δραχμούλες, να φάει ψωμάκι ο κοσμάκης).
Ο νέος Πρωθυπουργός των 100 ημερών είναι τόσο κοντά στο λαό, που στην Κάλυμνο αναγκάστηκε να ασχοληθεί με υποσχέσεις δευτερεύουσας σημασίας, που δεν αρμόζουν στο ύψος του αξιώματός του. Υποσχέθηκε μέχρι και ασφαλτοστρώσεις δρόμου, πλακοστρώσεις, συντήρηση ενός δημοτικού σχολείου, προμήθεια συστήματος παρακολούθησης ύδατος, και άλλα αναγκαία μεν, αλλά που ως τώρα τα ανακοίνωναν οι δήμαρχοι, άντε και οι νομάρχες, αλλά όχι οι πρωθυπουργοί. Αλλά αυτοί οι προηγούμενοι, ήταν απόμακροι, ψυχροί, μακριά από τη ζεστή καρδιά του λαού.
Επίσης ο προηγούμενος υποκλοπέας, χάριν της προεκλογικής μη περικοπής συντάξεων, έκανε περικοπές στα σχολικά γεύματα, περικοπή κονδυλίων που προορίζονταν για τη δημιουργία νέων μονάδων προσχολικής αγωγής, περιέκοψε εκατοντάδες εκατομμύρια για την επιδότηση ενοικίων, ενώ έκανε και περικοπές στην ενέργεια, στον πρωτογενή τομέα, και στην επιδότηση των ασφαλισμένων στα συνταγογραφούμενα φάρμακα.
Το ινστιτούτο Brookings θεωρεί προφανές ότι η κυβέρνηση πετάει ψίχουλα στους συνταξιούχους και στέλνει λάθος μήνυμα στις αγορές, την στιγμή που για να πετύχει υπερπλεονάσματα κόβει από τις δημόσιες επενδύσεις, επιδεινώνοντας περαιτέρω τις αναπτυξιακές προοπτικές της Ελλάδας!
Και ο προσηνής προς τον Πρωθυπουργό ΣΕΒ (αλίμονο, πάντα με το γκουβέρνο) κάνει λόγο για προϋπολογισμό περιορισμένων αναπτυξιακών προοπτικών.
Αλλά όλα αυτά αφορούν τον προηγούμενο Πρωθυπουργό, τον υποκλοπέα, που ήταν συμβιβασμένος και υποταγμένος στις νεοφιλελεύθερες επιταγές των δανειστών για να διατηρήσει την καρέκλα του. Ο νυν είναι νέος, εκατό μόνο ημερών, αμόλυντος προπατορικών αμαρτημάτων.
Γι'' αυτό διατηρεί με αδαμάντινη καθαρότητα την ριζοπαστική αριστεροσύνη του, μακριά από τους φθοροποιούς χαμερπείς συμβιβασμούς που έκανε ο προηγούμενος.
Και το δούλεμα θα συνεχιστεί ως τις εκλογές.
