Το κύμα της πανδημίας που χτυπάει ξανά τη χώρα προσθέτει εκατοντάδες νεκρούς, εξαντλεί αντοχές και πόρους ανθρώπινους και οικονομικούς, αντί να ταράζει συθέμελα την κυβέρνηση και να βγάζει στον αφρό την αξιωματική αντιπολίτευση, καταβυθίζει τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια εκτός ορίων αντιπολίτευση.
Το υπόδειγμα αυτό, δεν το γεννάει η απελπισία. Είναι dnaϊκό. Βρίσκεται στην ιδεολογία και στην πρόσληψη της πολιτικής.
Εισέβαλε στον πολιτικό βίο της χώρας όταν κ. Τσίπρας πήρε επ’ ώμου το κόμμα του 3% και το έφερε στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταγγέλλοντας τους πολιτικούς του αντιπάλους ως «Γερμανοτσολιάδες» και «πουλημένους», «Τσολάκογλου» κ.ά. δημιουργώντας μια κοινωνική και πολιτική αρένα. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχηγός του υπηρετούν με συνέπεια μια πολιτική πρακτική που ανάγει τον αντίπαλο σε εχθρό που θα εξολοθρευτεί εφόσον αποδομηθεί ηθικά - σε επίπεδο αρχών και αξιών - με κάθε πρόσφορο μέσο.
Εξάσκησαν την πρακτική σε μια σειρά από πρόσωπα και όλους τους πρωθυπουργούς!
Άρχισαν light με τον Γιώργο Παπανδρέου τον οποίο εμφάνιζαν ως ενεργούμενο των Ευρωπαίων δανειστών όταν ο Τσίπρας απαξιωτικά αποκαλούσε «Ολαντρέου» και ο συγκυβερνήτη του κατήγγειλε πως «πλούτιζε» η οικογένεια Παπανδρέου από τα CDS και πως δήθεν η κ. Μ. Παπανδρέου ήταν στη λίστα Λαγκάρντ.
Με τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά πήγαν μετωπικά. Η επιχείρηση πολιτικής και ηθικής εξόντωσης, υπήρξε ο θεμέλιος λίθος μιας πολιτικο-δικαστικής σκευωρίας. Η διερεύνηση της οποίας παρουσιάζει αξιοσημείωτη καθυστέρηση, αν και οι μέθοδοι που ακολουθήθηκαν από τους πρωταγωνιστές, ήταν πρωτοφανείς και τα πρόσωπα που τα έσυραν στο βούρκο της ηθικής και πολιτικής απαξίωσης δικαιούνται – έναντι της κοινωνίας- μιας καθαρή καταγραφή των ηθικών και άλλων αυτουργών.
Η ανελέητη πολιτική διαβολή του κ. Λουκά Παπαδήμου, από τον όχλο των ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ - ως «τραπεζίτη», «δοτού» πρωθυπουργού και της «κυβέρνησης Τσολάκογλου» έφτιαξε το μισητό υπόβαθρο για την τρομοκρατική επίθεση σε βάρος του. Την παρ' ολίγον δολοφονία ενός ανθρώπου που βρέθηκε στην πρωθυπουργία από αίσθηση καθήκοντος απέναντι στη χώρα και τους πολίτες την κατάπιαμε εύκολα. Η αστική δημοκρατία, αυτή που υπηρέτησε υποδειγματικά ο Λουκάς Παπαδήμος, δεν χρησιμοποίησε την επίθεση για να θυματοποιήσει τον εαυτό της. Ούτε έφτιαξε αφήγημα μίσους και διχασμού. Το προσπέρασε για να είναι χρήσιμη στη χώρα.
Τι θα έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ αν κάποιος «μαύρος» φασίστας με τρομοδέμα τίναζε στον αέρα έναν άνθρωπο της αριστεράς που προσφέρθηκε να βοηθήσει ως πρωθυπουργός π.χ. στο σχέδιο απαγκίστρωσης από το ευρώ και την ΕΕ, το γνωρίζουμε. Ο κ. Τσίπρας ούτε ως πρωθυπουργός ούτε ως άνθρωπος θέλησε να μετριάσει τη «μήνι» οπαδών του. Δεν φτάνει που ουδέποτε επισκέφτηκε τον κ, Παπαδήμο στο νοσοκομείο αλλά τον μνημόνευσε στον διχαστικό του λόγο από την Ιθάκη όπου μονομερώς έγραψε το «τέλος των μνημονίων».
Στη διαδοχή των πρωθυπουργών ήταν η σειρά του Κυριάκου Μητσοτάκη να μπει στον κανιβαλιστικό κύκλο της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και του στρατού της.
Το πολιτικό μένος είναι μεγαλύτερο αφού ο Μητσοτάκης είναι ο μόνος που κέρδισε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ όταν όλοι έψαχναν το λαγό που θα ξαναβγάλει από το καπέλο του και ο ίδιος στοιχημάτιζε «ούτε μία στο εκατομμύριο».
Είναι κι αυτή η πολιτική αντοχή κυβέρνησης και του πρωθυπουργού που εξαγριώνει.
Τερατώδη όσο και αυταπόδεικτα ψέματα λέγονται με τερατώδη ευκολία.
Ξανά.
Ανύπαρκτες δηλώσεις, μπαίνουν στο στόμα του πρωθυπουργού για να δειχθεί ότι είναι κυνικός και ανέμελος και αδαής και… διπρόσωπος και αντιπρόσωπος σύμφωνα με το τηλεοπτικό κατηγορητήριο που έγινε viral. Οι νεκροί της πανδημίας εργαλειοποιούνται από τον ΣΥΡΙΖΑ στη μάχη συμψηφισμού.
«Όταν όλοι οι Έλληνες μετράμε τούτη την ώρα κρούσματα και βγαίνει και μας λέει μη μετράτε κρούσματα. Όταν μετράμε νεκρούς και βγαίνει και μας λέει δεν υπάρχει πρόβλημα σημασία έχει να μετράω εγώ τους ψήφους μου…», είπε στην τηλεοπτική του συνέντευξη την Πέμπτη. Ξανά το προσωπείο του κυνισμού με το ζόρι να φορεθεί στο πρόσωπο του Μητσοτάκη.
«Αν δεν υπήρχε η διαπλοκή και τα ΜΜΕ δεν θα ήταν σήμερα πρωθυπουργός», αποφάνθηκε για τον Μητσοτάκη ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης την ώρα που ο Σταύρος Κοντονής πρώην υπουργός δικαιοσύνης του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καμμένου επιμένει επωνύμως και δημοσίως να μιλάει για τη «διαπλεκόμενη» και «αδίστακτη» ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και την σήψη και την ιδιοτέλεια και τη σπουδή που έδειξε η πρώην κυβέρνηση να αφήσει πίσω ως το τελευταίο νομοθέτημα της τους ποινικούς κώδικες.
Ανεξαρτήτως των όσων ξέρει και καταγγέλλει ο κ. Κοντονής για το πρώην κόμμα του, τους συντρόφους του και τον πρώην αρχηγό του, είναι καθαρό ότι ο κ. Τσίπρας πρωτοστάτησε και έσπασε κάθε κώδικα πολιτικής αντιπαράθεσης.
Απέσυρε το σύνθημα «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» αλλά η καρδιά της πολιτικής του είναι πάντα η ίδια.
