Νησίδα νηφαλιότητας σε ένα ανταριασμένο σκηνικό, η δήλωση της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου για το θέμα του γάμου ομοφυλοφίλων. Το αποδραματοποίησε δίνοντάς του τη σωστή και απλή του διάσταση:
«Η κοινωνία εξελίσσεται, προχωράει μπροστά, είπε. Σε μια συμπεριληπτική κοινωνία δεν μπορούν να υπάρχουν εξαιρέσεις στα δικαιώματα. Ειδικά σε ό,τι αφορά στα παιδιά. Η κοινωνία προχωράει και η Πολιτεία οφείλει να την αφουγκραστεί».
Η Πολιτεία οφείλει να την αφουγκραστεί, αλλά δεν νιώθουν την ίδια οφειλή οι επαγγελματίες πολιτικοί. Ξαφνικά ένα θέμα που αφορά τα δικαιώματα μιας ελάχιστης μειονότητας, και η οποία δεν θα επαυξηθεί λόγω της θέσπισης του συγκεκριμένου μέτρου, απέκτησε… ορκισμένους μαχητικούς αμύντορες.
Πολιτικοί νοοτροπίας εποχής μεσοπολέμου, επαγγελματίες χριστιανοταλιμπάν που μπερδεύουν τη θρησκεία με τα ανθρώπινα δικαιώματα, πολιτικάντηδες που αντί να καθοδηγούν το πλήθος των ψηφοφόρων, του χαϊδεύουν και ενισχύουν τις πιο συντηρητικές δοξασίες και αδικαιολόγητες φοβίες.
Από κοντά και οι παπάδες, αρκετοί ανίεροι κατά πράξιν ζωής, ανέλαβαν χωρίς κανενός την ανάθεση, να προστατέψουν την ελληνική οικογένεια, η οποία ουδόλως κινδυνεύει από τα καινά δαιμόνια που θα εισαγάγει ο Μητσοτάκης. Και που δεν τους ανέθεσε σχετικό ρόλο η ελληνική οικογένεια.
Δεν μεγιστοποιούμε το μέτρο αυτό καθαυτό, που ήδη έχουν θεσπίσει 25 ευρωπαϊκές χώρες, εκ των οποίων 20 μέλη της ΕΕ. Απλώς αποδίδοντάς του τη διάσταση που έχει (αμελητέα κατά την ταπεινή μας γνώμη), διαπιστώνουμε:
Αφενός μέρος του πολιτικού προσωπικού της χώρας είτε πάσχει από ιδεολογική αρτηριοσκλήρωση, ανίκανο να κατανοήσει και να αποδεχθεί τους νέους καιρούς (που αρέσουν δεν αρέσουν, αυτοί είναι). Είτε τζογάρει ψηφοθηρικά στις φοβίες του κόσμου, προσβλέποντας κοντόθωρα στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Υπάρχει και τμήμα των υψηλόβαθμων στελεχών που ενδεχομένως να προσβλέπει στην επόμενη μέρα, εντός ή εκτός ΝΔ. Οι εκτιμήσεις φωτογραφίζουν Σαμαρά και Βορίδη. Για τον Βορίδη, χωρίς να του καταλογίζουμε πρόθεση, ως υπόθεση εργασίας υπάρχει κάποια λογική. Είναι αρκούντως δεξιός και σχετικά νέος - με την έννοια ότι έχει πολιτικό χρόνο μπροστά του.
Ο Σαμαράς δεν έχει και δεν χρειάζεται καν χρόνο. Θα ήταν αδιανόητο να φιλοδοξεί να γίνει, κατά τη λαϊκή ρήση… από δήμαρχος κλητήρας. Ο λαός τον τίμησε, τον έκανε Πρωθυπουργό. Την όποια ιστορία ήταν να γράψει, την έγραψε. Δεν έχει να περιμένει κάτι πλέον. Απλώς μάλλον είναι θέμα χαρακτήρος. Αντί να γράφει τα απομνημονεύματά του, παρεμβαίνει στην τρέχουσα πολιτική λειτουργία, ως πόλος συσπείρωσης συντηρητικών στοιχείων.
Πάντως, όταν λέμε «επόμενη ημέρα» εννοούμε τη μετά Μητσοτάκη εποχή, όποτε αυτή έρθει. Γιατί προς το παρόν είναι τόσο καταλυτική η κυριαρχική παρουσία του Πρωθυπουργού, που θα αποτελούσε αυτοχειριασμό ακόμη και η έξοδος για την ανάληψη της δεξιάς πλευράς του εκλογικού σώματος, η οποία όντως στερείται ηγετικής προσωπικότητας. Με θεούσους της Νίκης, ναζί του Κασιδιάρη, κηραλοιφές και επιστολές του Ιησού, η πλευρά αυτή παραμένει ανυπόληπτη, με αύρα γραφικότητας.
Είναι εντυπωσιακή η υπεροχή Μητσοτάκη, με τόσα προβλήματα και τριγμούς. Προφανώς, ισχύς του είναι και η αδυναμία των υπολοίπων. Δεν μετράει τόσο η δημοτικότητά του 48,6%, κατά τη χθεσινή δημοσκόπηση της Opinion Poll. Άλλωστε και ο Κουτσούμπας είναι δημοφιλής στο 45,5% των ερωτηθέντων, χωρίς αυτό να προλέγει ανάλογη θεαματική άνοδο ψήφων του ΚΚΕ.
Μετράει ο δείκτης πρωθυπουργικής καταλληλότητας. Ο Μητσοτάκης επιλέγεται με το λεόντειο 42,2% ενώ ο αρχηγός του δεύτερου τη τάξει κοινοβουλευτικού κόμματος, ο Κασσελάκης, παίρνει το μίζερο 7,8%. Το ίδιο και ο Ανδρουλάκης προκρίνεται ως καταλληλότερος πρωθυπουργός μόνο από το 7,1% των πολιτών. Σχεδόν από τους μισούς όσους προτίθενται να ψηφίσουν το κόμμα του
Παρεμπιπτόντως σε σχέση με τη δημοσκόπηση της Opinion, είναι απογοητευτική η στάση των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, κάτι που ίσως δείχνει και την ηλικιακή ωρίμανση του εκλογικού του σώματος.
Το κόμμα που αποποινικοποίησε τη μεσαιωνική τιμωρία της μοιχείας, που καθιέρωσε τον πολιτικό γάμο, που απέδωσε το όνομά τους στις γυναίκες, που αψήφησε τις έξαλλες ιαχές του Χριστόδουλου (συγκεντρώνοντας για όλα τα ανωτέρω τη μήνιν των παπάδων και των θρησκο-εθνο-πληκτών), διαφωνεί «κάθετα» στον γάμο κατά 46,3%, ενώ συμφωνεί χωρίς αμφιβολία μόνο το 30,3%!
Προς το παρόν και με το νομοσχέδιο για τον γάμο, ο Μητσοτάκης εγγράφει υποθήκες για ηγέτης σε όλο το εύρος του κεντρώου χώρου, από την κεντροδεξιά ως την κεντροαριστερά. Αφήνει τους υπόλοιπους να συγκεντρώνουν τις μειοψηφίες των άκρων.
