Του Γιάννη Σιδέρη
Η συμφωνία των Πρεσπών, που ψηφίζεται απόψε το βράδυ θα περάσει, εκτός της - θεωρητικής - περίπτωσης που θα τους τύχει στραβή στη βάρδιά τους.
Όμως η επιτυχία της ψήφου μακροπρόθεσμα θα είναι μια βαθιά διαχρονική αποτυχία για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα, καθώς στην πολιτική τα αποτελέσματα των πράξεων διακυβέρνησης δεν είναι ούτε ουδέτερα ούτε στιγμιαία. Επέρχονται στο μέλλον είτε ως Νέμεσις είτε ως Υστεροφημία.
Δεν αναφερόμαστε στην ουσία της Συμφωνίας - τόσοι ειδικοί την έχουν αναλύσει στο Liberal. Αναφερόμαστε στο πολιτικό πλαίσιο εντός του οποίου η κυβέρνηση έδρασε αστόχαστα με συνθήκες και λογική ανώριμου φοιτητικού αμφιθεάτρου, επωάζοντας μια μακρόχρονη και διαρκή ήττα για τη χώρα.
Όχι, δεν είναι προδότες οι Συριζαίοι και είναι άστοχη η κατηγορία από αυτούς που δεν γνωρίζουν το αξιακό τους οπλοστάσιο. Είναι κάτι άλλο: Αφελείς που δεν κατανοούν το βάρος των εθνικών θεμάτων. Ζουν στο δικό τους ιδεολογικό σύμπαν, δομημένο με απέχθεια σε κάθε έννοια εθνικού κράτους και πασπαλισμένο με διεθνιστικά συνθήματα, όπου η αγάπη για την πατρίδα εκλαμβάνεται ως απεχθής εθνικισμός.
Άλλωστε στα νιάτα τους έχουν καταναλώσει πολύ επιδερμικά το τσιτάτο του Μαρξ «οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα». Μόνο που σε άλλη εποχή το είπε ο επαναστάτης - φιλόσοφος, την εποχή που οι εργάτες «δεν είχαν να χάσουν παρά τις αλυσίδες τους» Οι αδιάβαστοι επίγονοι το ερμήνευσαν στην πιο χυδαία μορφή του.
Οι εθνικές επιτυχίες για τους Συριζαίους είναι σοβινισμός και οι αποτυχίες είναι η λογική και επιθυμητή ήττα του. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν η Ελλάδα μαχόταν για το Μακεδονικό στο Βουκουρέστι, στον ΣΥΡΙΖΑ μάζευαν υπογραφές για το δικαίωμα των Σκοπίων να ονομάζονται σκέτα «Μακεδονία». Μεταξύ των υπογραφών, πολλές σημερινών προβεβλημένων στελεχών.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ο Γιώργος Κουμουτσάκος κατά την ομιλία του χθες στη Βουλή, υπενθύμισε στην Προεδρεύουσα Τασία Χριστοδουλοπούλου πως το 2008 υπέγραψε ψήφισμα το οποίο παραχωρούσε το όνομα «Μακεδονία» στα Σκόπια, η απάντησή της ήταν: «Είμαι περήφανη που το υπέγραψα»!
Η ήττα για τον ΣΥΡΙΖΑ, που αποφάσισε να κάνει εθνική πολιτική με εργαλείο την πολιτική του αφέλεια, θα είναι μακροπρόθεσμη και δεν θα σωθεί με στημένες απειλές. Χθες ο απεσταλμένος του Γ.Γ. του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς, προειδοποίησε πως «εάν η συμφωνία των δε τεθεί σε ισχύ, οι συνέπειες της αποτυχίας θα ήταν βαθιές». Μάλιστα όπως είπε θα μπορούσε να προβλέψει πολλά σενάρια, και μερικά από αυτά επικίνδυνα!
Ποιος έφερε σε αυτή την θέση τη χώρα να έχει το θράσος ένας απλός διαπραγματευτής να απειλεί κινδυνολογώντας, σαν να ζωντάνεψε το φάντασμα του Πιουριφόι των αρχών της δεκαετίας των 50s;
Δεν έχουμε την αφέλεια να ρωτήσουμε γιατί η… αριστερή κυβέρνηση δεν του απάντησε καταλλήλως. Η δήλωση φιλοξενήθηκε στο ελεγχόμενο κρατικό Πρακτορείο Ειδήσεων, γεγονός που επιτρέπει την υπόνοια ότι στην καλύτερη περίπτωση εκμαιεύτηκε, και στη χειρότερη υπήρξε μεθόδευση για σύνθετο αποτέλεσμα: Να εκβιάσει κάποιους συνεργαζόμενους εκτός ΣΥΡΙΖΑ, που φέρονται ως αμφιταλαντευόμενοι (π.χ. Παπακώστα), να δώσει άλλοθι «επείγουσας αναγκαιότητας» στους πρόθυμους (π.χ. Θεοδωράκης), και φυσικά να «αφοπλίσει» τον Μητσοτάκη.
Η μεθόδευση έγινε φανερή τη στιγμή που το Μαξίμου όχι μόνο δεν του απάντησε με «εθνική αξιοπρέπεια», αλλά χρησιμοποίησε τη δήλωση Νίμιτς ως επιχείρημα για να… προειδοποιήσει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ότι ο «Νίμιτς βάζει τέλος στο παραμύθι του κ. Μητσοτάκη περί δήθεν επαναδιαπραγμάτευσης».
Και αυτή η «ανοχή» εκδηλώνεται από το κόμμα το οποίο ωρυόταν για τις «παρεμβάσεις Γιούνκερ, και οι οποίες μπρος στην κινδυνολογική προειδοποίηση Νίμιτς, έμοιαζαν με φιλικό χτύπημα στην πλάτη!
Η συμφωνία θα περάσει, αλλά η συνέχεια θα είναι οικτρή για τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί έρθει η εφαρμογή των νομικών όρων της. Τα εμπορικά σήματα ας πούμε (τι θα δικαιούται να λέγεται «Μακεδονικό» ως εμπορική ονομασία), ή η αλλαγή των βιβλίων Ιστορίας, όπου θα καλούμαστε να αποβάλουμε - και- τον... ελληνικό αλυτρωτισμό. Μόνο που αλυτρωτισμός σημαίνει να έχεις βλέψεις σε ξένα εδάφη θεωρώντας τα αλύτρωτες πατρίδες. Ίσχυε την εποχή της Μεγάλης Ιδέας. Διαχρονικά όμως, ακόμη και τότε, πότε διεκδικήσαμε εδάφη από τα Σκόπια; Παράλληλα θα έρθουν και τα σχολικά τραγούδια (π.χ. Μακεδονία ξακουστή), κλπ.
Η Συμφωνία στην εφαρμογή της έχει βάθος χρόνου στο μέλλον. Θα παραγάγει αποτελέσματα στους κατοίκους της ελληνικής Μακεδονίας, και θα συνεγείρει το εθνικό φιλότιμο της όλης Ελλάδας. Εξ αυτού και το σιχτίρισμα στον ΣΥΡΙΖΑ θα έχει μέλλον.
