Η επιλογή του ελληνικού λαού να αναθέσει στο Κυριάκο Μητσοτάκη τη διακυβέρνηση της χώρας το καλοκαίρι του 2019 και οι κρίσεις που έχει κληθεί να διαχειριστεί επιβεβαιώνουν όλους όσοι υποστηρίζουν ότι είχαμε… Άγιο. Τα όσα είπε ο Αλέξης Τσίπρας στον ΑΝΤ1 για τη Ρωσία, την εισβολή στην Ουκρανία, την Τουρκία τη συνάντησή του με τον Τραμπ αλλά και την ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία ενδεικτικά. Επιβεβαιώνουν δε ότι ένα ερώτημα που σύμφωνα με τον πρωθυπουργό θα απαντηθεί στις επόμενες εκλογές, αφορά «το ποιος θα διαχειρίζεται κρίσιμες εθνικές υποθέσεις σε έναν κόσμο εξαιρετικά ασταθή».
Σταχυολογώντας τις απαντήσεις του Αλέξη Τσίπρα προκύπτει ένα πολιτικό βέρτιγκο αναφορικά με τις εξωτερικές σχέσεις ο δε τρόπος που δικαιολόγησε τα όσα είπε στον Ντόναλντ Τραμπ, κατά την επίσκεψή του στον Λευκό Οίκο το 2017 ως πρωθυπουργός, προκαλούν εντυπώσεις και ερωτήματα. Όπως και οι θέσεις του για τη Ρωσία κυρίως όμως για την Τουρκία για την οποία υποστήριξε πως θα είναι αναβαθμισμένος ο ρόλος της καθώς κερδίζει από τον ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου.
Όμως αυτό που προκαλεί τα μεγαλύτερα ερωτήματα αφορά στην ελληνοαμερικανική αμυντική σημασία, η σημασία της οποίας αναδεικνύεται και επιβεβαιώνεται από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και την αναβάθμισης του αναθεωρητισμού που και η Τουρκία πρεσβεύσει, σε κεντρική πολιτική γραμμή καθεστωτικών χωρών. Ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε πως δεν θα ενέκρινε τη συμφωνία όπως είναι και κυρίως ότι ο ίδιος θα ζητούσε ανταλλάγματα από τις ΗΠΑ. Ποια είναι αυτά; Σύμφωνα με τον επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης της χώρας η προστασία των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Δεν θα ζητούσε δηλαδή μια συμμαχική αναβαθμισμένη σχέση αλλά θα έλεγε ναι σε ένα είδος… προστάτη υπερατλαντικού παραχωρώντας ουσιαστικά αυτό ακριβώς που θα ζητούσε να προστατευθεί αλλά όπως χαρακτηριστικά είπε: «Την προστασία της χώρας έναντι υποτιθέμενης επίθεσης από μια άλλη χώρα, η οποία μάλιστα είναι και χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ. Αυτό είναι το αντάλλαγμα». Θυμιζοντας τον συγκυβερνήτη του Πάνο Καμμένο που ως υπουργός Εθνικης Άμυνας πρότεινε «συνεκμετάλλευση» με τις ΗΠΑ των υδρογονανθράκων για να έχουμε «προστασία».
Η λογική ως προς μια σημαντική συμφωνία που αναβαθμίζει τη χώρα γεωπολιτικά ειδικά με την περίπτωση του λιμανιού της Αλεξανρούπολης και της μετατροπής της περιοχής σε κόμβο ενεργειακό, οικονομικό και κυρίως στρατηγικό δείχνει τον τρόπο που αντιμετωπίζει ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης τα ζητήματα.
Ρωσία
Όπως και τα όσα είπε για τη Ρωσία. Και την πρότασή του «να κάτσουμε στα κιλά μας».
«Η χώρα μας δεν μπορεί να διατηρήσει μια στάση ουδετερότητας και για λόγους αρχής και για λόγους που έχουν να κάνουν με το ότι είναι μια χώρα σε ένα ιδιαίτερο γεωγραφικό μήκος και πλάτος του πλανήτη. Όταν έχουμε μια εισβολή, όταν έχουμε μια παραβίαση του διεθνούς δικαίου, το να είσαι ουδέτερος, είσαι υπέρ του επιτιθέμενου. Να είναι ξεκάθαρη η θέση μας» δηλώνει ο Αλέξης Τσίπρας ταυτόχρονα όμως λέει και ότι «αποτελεί μέγα λάθος και επιπολαιότητα του πρωθυπουργού το γεγονός ότι έσπευσε με την παροχή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία και όχι στρατιωτικού υλικού, που θα μπορούσε να μην είναι ένα υλικό μάχης, αλλά ενίσχυσης, ανθρωπιστικής βοήθειας, στρατιωτικά νοσοκομεία οτιδήποτε άλλο, έσπευσε να γίνει από μια χώρα η χώρα μας που παραδοσιακά εμπλέκεται με την ειρήνη, να εμπλέκεται σε έναν πόλεμο. Είναι λάθος αυτό, είναι επιπολαιότητα».
Επιμένοντας στο θέμα αυτό (αν και τον άδειασε μέχρι και η Ισπανία των Σάντσεθ – Ποδέμος) δηλώνοντας πως πρέπει να πάρουμε θέση σημειώνει παράλληλα πως «είμαστε μια χώρα η οποία βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης, σε μια περιοχή η οποία είναι δύσκολη περιοχή με ένα δύσκολο γείτονα και η Ρωσία, που τώρα πρέπει να είμαστε απέναντί της να την καταδικάσουμε, να είμαστε σαφέστατοι σε ό,τι αφορά την εισβολή. Η Ρωσία όμως είναι μια χώρα η οποία και την επόμενη της εισβολής, θα είναι μια χώρα που θα παίζει ρόλο στην περιοχή. Μην το ξεχνάμε αυτό. Και παίζει ρόλο σήμερα στη Λιβύη, παίζει ρόλο σήμερα στην Αίγυπτο, παίζει ρόλο σήμερα στη Συρία και παίζει ρόλο και στο Κυπριακό» υπογραμμίζοντας:
«Άρα έχουμε κάθε λόγο να είμαστε απέναντί της στην εισβολή. Δεν έχουμε κανένα λόγο τούτη την ώρα να εμπλακούμε στην πολεμική αντιπαράθεση και την κάνουμε μια χώρα η οποία θα στραφεί εναντίον της Ελλάδας, ως να είναι η Ελλάδα μέρος της εμπλοκής».
Είπε ακόμη ότι «Αν η Ελλάδα, αλίμονο, γίνει σαν όλες τις άλλες χώρες του ΝΑΤΟ, ποια θα είναι η χρησιμότητά μας; Εγώ δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι είναι σύμμαχος η Ρωσία. Ισχυρίστηκα όμως ότι είναι μια χώρα που παραδοσιακά, από τα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης και μέχρι σήμερα, είναι μια χώρα η οποία είναι σε διάλογο με την Ελλάδα. Τούτη την ώρα βεβαίως κι αυτός ο διάλογος δεν μπορεί να υπάρξει, διότι προέβη σε μια ωμή παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Δεν ζητώ να είμαστε ουδέτεροι, ζητώ να είμαστε σαφώς υπέρ του αμυνόμενου, υπέρ του διεθνούς δικαίου, να στηρίξουμε όπως μπορούμε την Ουκρανία, αλλά ζητώ να σταματήσουν οι επιπολαιότητες».
Και μέσα σε όλα ανέφερε ότι «Πολύ φοβάμαι ότι σπρώχτηκαν σε μια διαδικασία και οι Ουκρανοί, η οποία οδηγεί σε ένα αδιέξοδο» κάτι που αποτελεί έναν από τους παράγοντες που αναφέρουν ως δικαιολογία οι φιλορώσοι για να δικαιολογήσουν εν μέρει τη στάση του Πούτιν αλλά παράλληλα προχώρησε και στη διαπίστωση, κάνοντας ένα ακόμη άλμα στον τρόπο που αποδίδει όσα αφορούν στις διεθνείς σχέσεις επικαλούμενος τη συμφωνία των Πρεσπών. Τι είπε; Ότι αν δεν είχε γίνει εκτός από τους Τούρκους θα είχαμε στα βόρεια σύνορά μας και τους Ρώσους.
Αυτό που όμως προκαλεί εντύπωση είναι η αναφορά του και το πώς βλέπει την Ελλάδα «Ας μη γινόμαστε κάποιοι εξ ημών βασιλικότεροι του βασιλέως, ας μη γινόμαστε. Ας κρατηθούμε στον ρόλο μας και στο χώρο μας και στο μέγεθός μας. Και στα κιλά μας, που λέμε» δείχνοντας τον τρόπο που αντιμετωπίζουν ο ίδιος και το κόμμα τους τα διεθνή θέματα.
Τουρκία
Άλλωστε αυτό φάνηκε και στις αναφορές τους στην Τουρκία. Συγκεκριμένα ο Αλέξης Τσίπρας υποστηρίζει ότι:
- Η Τουρκία μέσα από τις τελευταίες εξελίξεις αναβαθμίζει τον ρόλο της στην περιοχή. Νομίζω ότι όλοι όσοι είχαν σπεύσει όλο το προηγούμενο διάστημα να μιλήσουν για μια απομονωμένη Τουρκία διεθνώς, για ένα Ερντογάν σε αδιέξοδο, έκαναν λάθος. Η Τουρκία σήμερα είναι μια περισσότερο υπολογίσιμη δύναμη στα μάτια των δυτικών συμμάχων, και των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προσπαθεί να το αξιοποιήσει αυτό ο Ερντογάν, βλέπουμε ότι προσπαθεί να διατηρήσει μια ουδετερότητα, έχει μια παράδοση.
- Η στάση του επιτήδειου ουδέτερου εν τοιαύτη περιπτώσει δίνει πόντους στην Τουρκία και στο δυτικό μπλοκ ενδεχομένως δεν χάνει πόντους –είπατε πιο πριν- καθυστέρησε να κλείσει τα Στενά, έχει μια σχέση λυκοφιλίας μεν, αλλά τη διατηρεί χρόνια με τη Ρωσία, άρα δεν είναι έτσι απλά τα πράγματα. Να κάνουμε λίγο πιο βαθυστόχαστες αναλύσεις σε σχέση με τον ρόλο της Τουρκίας.
- Τώρα θα πρέπει η Ελλάδα και η Τουρκία να έχουν ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας. Εγώ δεν ήμουν μόνο τώρα υπέρ της ανάγκης να υπάρχουν ανοιχτοί δίαυλοι επικοινωνίας, εγώ ασκώ κριτική στον κ. Μητσοτάκη όλο αυτό το διάστημα διότι μετά από μια πολύ δύσκολη περίοδο με το «Oruc Reis» να κυκλοφορεί στο Αιγαίο σχεδόν ανενόχλητο και να παραβιάζει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, όταν τελείωσε όλο αυτό θα έπρεπε κατά την άποψή μου να πάρει πρωτοβουλία -παρά το γεγονός ότι υπήρχε η κρίση- να διατηρήσει ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας.
- Χωρίς αυταπάτες, γιατί δεν τρέφω αυταπάτες για το αν μπορεί να υπάρξει σήμερα ή όχι λύση με την Τουρκία του Ερντογάν στη βασική μας διαφορά που αφορά την υφαλοκρηπίδα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, εντούτοις λέω ότι αν μπούμε σε μια λογική κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης με κομμένους τους διαύλους επικοινωνίας και μιας κούρσας εξοπλισμών δίχως όριο, αυτό είναι βέβαιο ότι δεν θα μας φέρει σε λύση.
- Όσο χάνουμε χρόνο με την Τουρκία τόσο οι συσχετισμοί θα είναι εις βάρος μας. Εγώ κατανοώ μια λογική που λέει «μα τώρα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή». Πότε θα είναι η κατάλληλη στιγμή; Ποτέ δεν θα είναι η κατάλληλη στιγμή. Πρέπει να δημιουργήσεις εσύ τις προϋποθέσεις για την κατάλληλη στιγμή.
Ο Τραμπ και η... Κούβα
Ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε και στη συνάντησή του με τον Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο το 2017 όταν έπλεξε το εγκώμιο του τότε αμερικανού προέδρου την ώρα που η ευρώπη πάγωνε τις σχέσεις μαζί του. Αφορμή η σημερινή του στάση και η άρνησή του να υπερψηφίσει την ελληνοαμερικανική συμφωνία.
Ήταν η μέρα που ο Αλέξης Τσίπρας δήλωνε για τον Ντόναλντ Τράμπ ότι «η προσέγγισή του στα πράγματα και ο τρόπος που αντιμετωπίζει την πολιτική μπορεί να μοιάζει διαβολικός αλλά είναι για καλό. Να σας διαβεβαιώσω ότι η συνάντηση ήταν γόνιμη, δεν αισθάνθηκα ότι απειλούμαι αλλά ότι υπάρχει γόνιμη προοπτική. Να παραμερίσουμε τις διαφορές και να βρούμε κοινό έδαφος για τις σχέσεις των δυο λαών και για τους κοινούς μας στόχους. Χρειαζόμαστε κοινές αξίες. Βασική η αξία της δημοκρατίας που διατρέχει την αμερικανική κουλτούρα, αυτήν υπηρετεί και ο πρόεδρος».
Τι υποστήριξε στον ΑΝΤ1; Τα εξής:
«Εγώ ήμουν πρωθυπουργός στον Λευκό Οίκο, δεν ήμουν απλά ένας Αριστερός ηγέτης, που έχει άποψη για τον Τραμπ. Ο Τραμπ ήταν Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και είχα στόχο να υπηρετήσω το εθνικό συμφέρον, το οποίο εθνικό συμφέρον τότε εξυπηρετείτο από μια ενεργητική εξωτερική πολιτική, που στο σκέλος της συνεργασίας μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες είχε την αναβάθμιση των F-16, είχε τον EastMed ο οποίος ήταν ένα σχέδιο το οποίο προχωρούσε και τώρα που είμαστε πολύ προβλέψιμοι σύμμαχοι, τώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες το ακύρωσαν μάλιστα λέγοντας ότι προκαλεί εντάσεις στην περιοχή. Eίχε τη στρατηγική συνεργασία τοn στρατηγικό διάλογο με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Eίχε την τριμερή συνεργασία μας με Κύπρο και Ισραήλ με τις Ηνωμένες Πολιτείες, που νομίζω ενίσχυσαν τη γεωπολιτική μας δυναμική και άρα έπρεπε εκεί και σωστά κατά τη γνώμη μου να υπερασπιστώ αυτή την εθνική γραμμή και αυτό έκανα».
Εδωσε όμως και την επαναστατική χροιά της παρουσία του στον Λευκό Οίκο λέγοντας «Και μη ξεχνάτε ότι πήγα στον Λευκό Οίκο έξι μήνες μετά, αφού ήμουν ο μοναδικός δυτικός pρωθυπουργός που είχε το θάρρος να σπάσει αυτό το εμπάργκο και να βρεθώ στην Κούβα, στην κηδεία του Φιντέλ Κάστρο, όπου είχα την τιμή να εκφωνήσω και επικήδειο. Άρα, αυτή είναι η δική μου αντίληψη για το τι μπορεί να σημαίνει πολυδιάστατη πολιτική και υπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος».
Ουσιαστικά υποστήριξε πως κατάφερε να μπεί στον Λευκό Οίκο παρά την επαναστατική του παρέμβασή στην Κούβα. Όμως το «εισιτήριο» το είχε κόψει ο Ντόναλντ Τραμπ ο οποίος στις δηλώσεις του τότε είχε κεντρικό άξονα ένα πράγμα, τη συμφωνία αναβάθμισης των F16 και τα 2 δισ. Δολάρια που όπως είχε πεί θα έμπαιναν στην αμερικανική αγορά συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση της ανεργίας στις ΗΠΑ.
Ανήκομεν εις την Δύσιν;
Τέλος ως προς την τοποθέτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αναφορικά με το πού βρίσκεται η χώρα και περικλείει και τη ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή πως «ανήκομεν εις την Δύσιν» δήλωσε τα εξής:
- Δεν είπα ότι «ανήκουμε και στη Δύση και στην Ανατολή», είπα «είμαστε και Δύση και Ανατολή, και Βορράς και Νότος, είμαστε η κοιτίδα του δυτικού πολιτισμού, του οικουμενικού πολιτισμού». Ας μη το ξεχνάμε αυτό. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που είναι ίσως λίγο σημαντικότερη από τη γεωγραφική της επικράτεια και λόγω της παράδοσής της και λόγω του πολιτισμού της και λόγω του γεγονότος ότι μπορεί να παίζει έναm ρόλο στρατηγικό στην περιοχή.
- Προφανώς και ανήκουμε στο ΝΑΤΟ… Ανήκουμε… Τι θα πει «ανήκουμε»; Είμαστε μέλος του ΝΑΤΟ και μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν υπάρχει αμφιβολία ως προς αυτό. Αλλά είπα και στην αρχή ότι είμαστε μια ιδιαίτερη χώρα του ΝΑΤΟ και αν δεν είμαστε ιδιαίτερη, θα είμαστε μια χώρα της σειράς, δεν θα έχουμε καμία αξία για τους Αμερικανούς. Διότι μπορούμε να συνομιλούμε με όλους.
- Ο Κυριακός Μητσοτάκης ακολουθεί πολιτική Παπάγουτου προκεχωρημένου φυλακίου. Ενώ παραδοσιακά ακολουθούμε τη στρατηγική του πυλώνα σταθερότητας, της γέφυρας όπως μου αρέσει εμένα να λέω. Τώρα έρχεται ο κ. Μητσοτάκης και λέει «όχι μόνο ανήκομεν εις τη δύση, αλλά θα είμαστε και το προκεχωρημένο φυλάκιο της δύσης, απέναντι στην ανατολή».
- Εγώ δεν θέλω να ζήσω έτσι ούτε εγώ, ούτε τα παιδιά μου, κύριε Χατζηνικολάου. Δεν θέλω να ζήσω σε μια χώρα που θα είναι όπως είναι στο Ισραήλ, να είμαστε στο φυλάκιο και δεσμοφύλακες. Αυτό έχει τεράστιο κόστος. Αν το καταλάβει αυτό ο Έλληνας τι σημαίνει, έχει τεράστιο κόστος.
Ελληνοαμερικανική συμφωνία
Τέλος για την ελληνοαμερικανική συμφωνία οι αναφορές του χαρακτηριστικές. Είπε πως:
- Δεν θα υπογράφαμε επ' αόριστον συμφωνία με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και δεν θα υπογράφαμε για παραχώρηση της Αλεξανδρούπολης και μάλιστα χωρίς ανταλλάγματα.
- Θα ζητούσε αν ήταν πρωθυπουργός «την προστασία της χώρας έναντι υποτιθέμενης επίθεσης από μια άλλη χώρα, η οποία μάλιστα είναι και χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ».
- «Είστε» είπε απευθυνόμενος στον Νίκο Χατζηνικολάου «Αλεξανδρουπολίτης και αντιλαμβάνεστε πώς θα αισθάνονται οι συντοπίτες σας εάν έχουν αμερικανικά πλοία στην Αλεξανδρούπολη και λίγα μίλια πιο κάτω παραβιάζονται κυριαρχικά μας δικαιώματα και αυτά δεν κουνάνε ρούπι να φύγουν από εκεί, να προστατεύσουν την ελληνική κυριαρχία. Τέτοιου είδους ανταλλάγματα θα ζητάγαμε».
Ουσιαστικά ό Αλέξης Τσίπρας είπε όχι στην ουδετερότητα αλλά όχι και στη συμμετοχή ως προς το κόμματι του αμυντικού εξοπλισμού φέροντας στην μνήμη τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ για την «προαιρετική υποχρεωτικότητα», χαρακτηρίζει την Τουρκία μεγάλη δυνατή και αναβαθμισμένη χώρα και την Ελλαδα μικρή που πρέπει να κάτσει στα κιλά της.
Έθεσε θέμα κινδύνου από την Ρωσία την οποία είπε πως ο ίδιος απέκλεισε από τα βόρεια σύνορά μας, μίλησε για το Ισραήλ με μια περίεργη αναφορά περί δεσμοφυλάκων και δήλωσε πως θα ζητούσε την «προστασία» των ΗΠΑ ως αντάλλαγμα για να προχωρήσει σε μια ελληνοαμερικανική συμφωνία όπως αυτή που παραχωρεί το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης υποστηρίζοντας ούτε λίγο ούτε πολύ πως η μετατροπή του λιμανιού σε γεωστρατηγικό κομβο προκαλεί. Περίπου δηλαδή ότι έχουν υποστηρίξει και οι Ρώσοι και οι Τούρκοι.
