Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Φαινομενικά ήταν μία συνάντηση διαφορετική από τις άλλες εξαιτίας της σύνθεσης των δύο πλευρών. Από την μία ο πρόεδρος ενός κεντροδεξιού κόμματος και από την άλλη γνωστοί τραγουδοποιοί που ουδεμία σχέση έχουν με τον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, το αντίθετο μάλιστα.
Από την μία μεριά του τραπεζιού ο Κυριάκος Μητσοτάκης και από την άλλη οι Διονύσης Σαββόπουλος, Νίκος Πορτοκάλογλου, Χρήστος Νικολόπουλος, Φίλιππος Πλιάτσικας, Φοίβος (Τασσόπουλος), Φοίβος Δεληβοριάς, Στάθης Δρογώσης, Δήμος Αναστασιάδης και οι στιχουργοί Ελένη Γιανατσούλια και Ηλίας Φιλίππου. Γνωστοί καλλιτέχνες, οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν αναφορές στο χώρο της αριστεράς και της κεντροαριστεράς. Αυτά ως προς τους τύπους, ως προς το «φαίνεσθαι».
Επί της ουσίας όμως η συνάντηση που έγινε το μεσημέρι της Δευτέρας ήταν διαφορετική κυρίως ως προς τον πυρήνα και τη θεματολογία της συζήτησης. Όλοι οι προαναφερθέντες καλλιτέχνες έβαλαν στο τραπέζι τη δημιουργία ενός νέου φορέα διαχείρισης των πνευματικών τους δικαιωμάτων που δε θα λειτουργεί κάτω από την κρατική σκέπη, δε θα περιλαμβάνει κρατικούς επιτρόπους και ασφαλώς δε θα διαθέτει καμία κρατική επιχορήγηση.
Με άλλα λόγια οι δημιουργοί επιδιώκουν την ακύρωση παρότι προερχόμενοι οι περισσότεροι από την Αριστερά, της πρωτοβουλίας του ΣΥΡΙΖΑ να «κρατικοποιήσει» την ΑΕΠΙ ,όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά γιατί στην πράξη η «κρατικοποίηση» αυτή αποδείχτηκε καταστροφική για τα συμφεροντά τους.
Οι δέκα καλλιτέχνες λοιπόν ζήτησαν από τον πρόεδρο της ΝΔ να στηρίξει την κοινή τους προσπάθεια που δεν είναι άλλη από την υλοποίηση τους αμέσως επόμενους μήνες ενός νέου και αυτοδιαχειριζόμενου φορέα συλλογής των πνευματικών δικαιωμάτων, τον οποίο θα διοικούν οι ίδιοι, όπως συμβαίνει σε σχεδόν όλες τις χώρες.
Κρίσιμη λεπτομέρεια: O φορέας αυτός δε θα χρήζει της οικονομικής ενίσχυσης του κράτους, κάτι που αποτελεί και ξεκάθαρο στόχο των δημιουργών, σε αντίθεση με την κατάσταση που προσπάθησε να επιβάλλει και τελικά πέτυχε η κυβέρνηση, με το διάδοχο σχήμα της ΑΕΠΙ.
Ενα σχήμα όπου βασικό ρόλο έπαιζε το κράτος στο πλαίσιο των αγκυλώσεων, τις οποίες ανέπτυξε τα τελευταία τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Μία δομή όμως που αντί να αποφέρει οφέλη στους πολλούς και κυρίως στους πιο αδύναμους δημιουργούς είχε ως αποτέλεσμα την αναποτελεσματική λειτουργία.
Χαρακτηριστικό των λανθασμένων κυβερνητικών χειρισμών είναι τα απογοητευτικά νούμερα που συνήθως λένε την αλήθεια.
Πριν από μερικά χρόνια, τα ετήσια έσοδα από τα πνευματικά δικαιώματα μέσω των οποίων ζουν χιλιάδες νέοι και παλιοί δημιουργοί ήταν 48 εκατ. ευρώ. Τα έσοδα αυτά, την περσινή χρονιά, κατέγραψαν ραγδαία πτώση και έφτασαν στα 2 εκατομμύρια ευρώ προκαλώντας ακόμα και πρόβλημα επιβίωσης σε εκατοντάδες καλλιτέχνες, οι οποίοι διαβιούν σχεδόν αποκλειστικά από τα πνευματικά δικαιώματα και όχι μέσα από την συμμετοχή τους σε μεγάλα καλλιτεχνικά σχήματα και μουσικές σκηνές.
Συμπέρασμα: Η θεωρία από την πράξη απέχει πολύ και οι όποιες ιδέες κρίνονται στην πράξη με γνώμονα το όφελος των πολλών...
