Του Γιάννη Κ. Τρουπή
Είναι αναμφίβολα μία τουλάχιστον “περίεργη” προεκλογική περίοδος. Μία περίοδος , η οποία μπορεί να ολοκληρώνεται σε λιγότερο από μία εβδομάδα, όμως δε θυμίζει σε τίποτα την ένταση και την όξυνση που καταγράφηκε στην αντίστοιχη των ευρωεκλογών.
Την ίδια ώρα η αίσθηση που υπάρχει στην κοινωνία ότι η ΝΔ θα είναι η νικήτρια των εκλογών αν και οι κάλπες δεν έχουν ανοίξει ακόμα μπορεί να δημιουργεί κλίμα όμως σε καμία περίπτωση δεν ισοδυναμεί με εκλογικό αποτέλεσμα. Παρότι λοιπόν κανείς δεν μπορεί να προσπεράσει το κλίμα νίκης της ΝΔ , το οποίο έχει διαμορφωθεί μετά και το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης, ουδείς θα πρέπει να δηλώνει βέβαιος για τίποτα.
- Πρώτον γιατί προφανώς και μέχρι σήμερα οι κάλπες είναι άδειες και άρα όλα τα κόμματα αρχίζουν από την ίδια αφετηρία.
- Δεύτερον γιατί υπάρχει μία κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων, η οποία στην ακριβώς προηγούμενη εκλογική διαδικασία, εκείνης της 26ης Μαΐου υποστήριξε μία σειρά αρκετών κομμάτων, τα οποία έχουμε συνηθίσει να ονομάζουμε “μικρά”. Η μάζα αυτή μάλιστα δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητη ως προς το μέγεθός της.
Έχουμε να κάνουμε με περίπου 1.700.000 πολίτες, δηλαδή ένας στους τέσσερις ψηφοφόρους επέλεξαν κάποιον από τους κομματικούς σχηματισμούς που συγκέντρωσαν τελικά μέχρι και λίγο πάνω από το 4%. Αθροιστικά αυτά τα κόμματα στις ευρωπαϊκές εκλογές άγγιξαν το εντυπωσιακό 24%, ένα ποσοστό που δε θα πρέπει να περνάει απαρατήρητο.
Πιο συγκεκριμένα:
Χρυσή Αυγή 4,85%
Ελληνική Λύση 4,12%
Μερα 25 3%
Πλεύση Ελευθερίας 1,62%
Ενωση Κεντρώων 1,5%
Ελλάδα ο άλλος δρόμος 1,25%
ΛΑΟΣ 1,23%
Πολίτες (Ψινάκης) 0,92%
ΑΝΕΛ 0,80%
Ελεύθερη Πατρίδα 0,72%
Ανταρσύα 0,66%
Νέα Δεξιά 0,66%
ΛΑΕ 0,6%
ΣΩΡΡΑΣ 0,51%
ΟΡΘΙΑ ΕΛΛΑΔΑ 0,40%
ΜΛ ΚΚΕ 0,22%
Νέα Ελληνική Ορμή 0,20%
Βεργής 0,20%
Εθνικό Μέτωπο 0,20%
Με τα παραπάνω δεδομένα είναι προφανές ότι τόσο τα τελικά ποσοστά των λεγόμενων κομμάτων εξουσιών όσο βεβαίως και η πιθανότητα επίτευξης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας περνάνε μέσα από τους λεγόμενους “μικρούς”. Στην περίπτωση που ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ καταφέρουν να προσεταιριστούν ένα μικρό ή μεγάλο τμήμα του 24%, τότε θα έχουμε να κάνουμε με την αναγέννηση ενός νέου δικομματισμού.
Ενός νέου σκηνικού που θα δημιουργήσει ένα καινούργιο πλαίσιο για το πολιτικό σκηνικό των επομένων ετών. Παράλληλα όμως το άθροισμα των ποσοστών των κομμάτων που θα μείνει εκτός από το κοινοβούλιο θα έχει ευθεία αντανάκλαση και στον πήχη της αυτοδυναμίας επηρεάζοντας το πολυπόθητο 151. Όσο πιο μεγάλο το άθροισμα, τόσο πιο χαμηλός ο συγκεκριμένος πήχης.
Κάπως έτσι εξηγείται λοιπόν η επιμονή τόσο του Αλέξη Τσίπρα όσο και του Κυριάκου Μητσοτάκη για τους κομματικούς σχηματισμούς από τα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και από τα δεξιά της ΝΔ αντίστοιχα. Μία επιμονή που όσο η κάλπη θα έρχεται πιο κοντά τόσο θα μεγαλώνει...
