Λυρικός ο Νίκος Φίλης στο βήμα της Βουλής, και με τέμπο απαγγελίας, απευθύνθηκε στην υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως, κατά την συζήτηση του εκπαιδευτικού. Θα μπορούσε να είναι και μια ένδειξη πως μπορείς από υπερβάλλουσα υστερία να εξευτελίσεις ένα υπαρκτό πρόβλημα:
«Που θα πάνε σχολείο τα παιδιά των χιλιάδων αναγνωρισμένων προσφύγων που ο κ. Μηταράκης πετάει έξω από τα camps και τα διαμερίσματα; Αυτοί είναι οι δικοί μας Τζόρτζ Φλόιντ κύριοι της ΝΔ, με τη μπότα των υπουργών σας κάθε μέρα στο λαιμό τους. Αφήστε τους να ανασάνουν, αποσύρτε αμέσως τις αποφάσεις στο προσφυγικό που λιντζάρουν τη ζωή χιλιάδων αθώων ανθρώπων».
Γιατί ως γνωστόν, κάθε μέρα η μπότα των ΝΔτων (αλλά και των υπολοίπων Ελλήνων πλην Συριζαίων και αλληλέγγυων), μόλις δει ξένο στο δρόμο, τον ρίχνει κάτω και τον πατάει στο λαιμό. Παρακαλεί ξεψυχισμένος ο πρόσφυγας «I can’t breathe», αλλά οι Έλληνες ανάλγητοι δολοφόνοι, συνεχίζουν να του πατούν τον λαιμό μέχρι να αφήσει στην άσφαλτο την τελευταία του πνοή.
Θα πει κανείς ότι ήταν συμβολικός ο λόγος Φίλη. Το κακό είναι ότι πάντα συμβολικός ήταν ο λόγος του ΣΥΡΙΖΑ στο συγκεκριμένο θέμα. Από την πολλή αγάπη και τις διεθνιστικές ανθρωπιστικές θεωρίες, επί του πρακτέου δημιουργούσε κολαστήρια όπως η Μόρια.
Το θέμα είναι υπαρκτό και δυσεπίλυτο, αλλά το δημιούργησε η κυβέρνηση του Φίλη που άνοιξε ανεξέλεγκτα τα σύνορα. Έως το τέλος Ιουνίου θα πρέπει να αποχωρήσουν από τις δομές φιλοξενίας 9.000 αναγνωρισμένοι πρόσφυγες (οι 4χιλ. εξ’ αυτών διαμένουν σε διαμερίσματα του προγράμματος «Εστία», και οι 5 χιλ. σε ξενοδοχεία και καταυλισμούς).
Το πρόβλημα ξεκινάει από το γεγονός ότι κόβεται το μηνιαίο οικονομικό βοήθημα σίτισης, αφού πλέον δεν το δικαιούνται καθότι αναγνωρισθέντες και εφοδιασμένοι με νόμιμα χαρτιά. Ο προηγούμενος νόμος τους έδινε περιθώριο αποχώρησης έξι μηνών, ο νυν ένα μήνα. Επί της ουσίας δεν έχει μεγάλη διαφορά, γιατί και με το διάστημα έξι μηνών, πάλι αδυνατούσαν να απομακρυνθούν.
Άλλωστε αφού αρνούνται να εγκαταλείψουν τους χώρους που διαμένουν, με τις γραφειοκρατικές διαδικασίες που θα προκύψουν, τη νομική διαδικασία που θα ακολουθηθεί για την έξωση, το εξώδικο, τα ασφαλιστικά μέτρα κλπ , θα πάρει χρόνο η έξωσή τους.
Οι ίδιοι οι πρόσφυγες αρνούνται να εγκαταλείψουν τους χώρους που διαμένουν γιατί απλούστατα δεν έχουν που την κεφαλήν κλίναι. Θα βρεθούν χωρίς στέγη, χωρίς χρήματα, χωρίς γνώση της γλώσσας. Οπότε, και αν κάποιοι έχουν κάποιες επαγγελματικές δεξιότητες, όταν δεν γνωρίζουν στοιχειωδώς τη γλώσσα, είναι σα να μην έχουν καμία. Αλλά ακόμη και αν αυτά ως δια μαγείας ξεπερνιούντο, υπάρχει δυσχέρεια στην ανεύρεση νέας στέγης. Οι ιδιοκτήτες είναι από επιφυλακτικοί έως αρνητικοί να νοικιάσουν σε πρόσφυγες και μετανάστες.
Επίσης, ακόμη και αν εύρισκαν τα χρήματα και εκδήλωναν πρόθεση να νοικιάσουν ιδίοις χρήμασι τα διαμερίσματα που ήδη μένουν, δεν θα μπορούσαν , γιατί αυτά είναι μισθωμένα με ειδικό πρόγραμμα. Θα πρέπει να τα αδειάσουν για να έρθουν άλλοι ομοιοπαθείς στη θέση τους.
Θεωρείται το πλέον πιθανό, πολλοί από αυτούς που συνήθως είναι πολύτεκνες οικογένειες, θα καταλύσουν στις πλατείες, αν τους επιτρέψει η αστυνομία και η οικεία δημοτική αρχή.
Τώρα θα αρχίσουν να φαίνονται τα αποτελέσματα της άφρονος πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ στο μεταναστευτικό. Είναι εύκολο να ανοίγεις τα σύνορα σε μια επίδειξη ανεύθυνου και κραυγαλέου ανθρωπισμού. Τα διεθνή Μήντια, οι σταρ «καλής θέλησης» του Χόλυγουντ, ακόμη και ο Πάπας, σε χειροκροτούν. Τότε ρέουν και τα πλουσιοπάροχα κονδύλια, καθώς η βιομηχανία του ανθρωπισμού (ΜΚΟ, αλληλέγγυοι, χρυσοφόροι κοντραμπατζήδες ανθρώπων που εμφανίζονται ως αλληλέγγυοι, διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις) ενεργοποιούνται ώσπου να τους φέρουν και να τους νομιμοποιήσουν. Έκτοτε νίπτουν τας χείρας τους.
Όπως κάνει φερ ειπείν η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, που επιτιμά την κυβέρνηση, αποφαινόμενη: «Το να αναγκάζονται οι άνθρωποι να αποχωρήσουν από τα διαμερίσματα που στεγάζονται χωρίς να υπάρχει δίκτυ ασφαλείας, ούτε μέτρα για να εξασφαλισθεί η αυτάρκειά τους, μπορεί να οδηγήσει πολλούς στη φτώχεια και την αστεγία».
Συμφωνούμε! Γιατί δεν αναλαμβάνει η Υπατη Αρμοστεία να τους παράσχει «δίκτυ ασφαλείας» εφ΄ όρου ζωής και να λυθούν τα προβλήματα και των προσφύγων, και της κυβέρνησης και της ελληνικής κοινωνίας;
